Το πορνό και πως να το (ξανά) ανακαλύψουμε

“Μην με παρεξηγείτε, ο δωδεκάχρονος εαυτός μου είναι πολύ απογοητευμένος με την ενήλικη εκδοχή του” είπε το στέλεχος του Playboy, Kόρι Τζόουνς στη The New York Times. “Είναι όμως αυτό που πρέπει να κάνουμε” πρόσθεσε.

Ηττημένο κατά κόρον από το διαδίκτυο, το περιοδικό αναζητά την επόμενη θέση του στην αγορά αφού η πορνογραφία άλλαξε. Τα tubes προσφέρουν δωρεάν στο ίντερνετ «όποια σεξουαλική πράξη μπορεί να φανταστεί κανείς. Οι γυμνές φωτογραφίες είναι τελείως ξεπερασμένες πια», εξήγησε ο διευθυντής του Playboy στην έγκριτη εφημερίδα. Ο ιδρυτής και δημιουργός του περιοδικού που έγινε όμιλος επιχειρήσεων ερωτικού περιεχομένου, ο Χιου Χέφνερ, συμφώνησε καθώς είναι επιχειρηματίας και βλέπει ότι το προϊόν του έχει ηττηθεί. Το Playboy πουλούσε 5.6 εκατ. αντίτυπα 40 χρόνια πριν, σήμερα μόλις 800.000.

Τα κοινωνικά δίκτυα είναι ένας ακόμη λόγος που εκβίασαν το περιοδικό σε αυτή την πορεία. Πλέον το Playboy της επόμενης μέρας, η ταυτότητα του οποίου ακόμη αναζητάτε, θα μπορεί να δημοσιεύει την ύλη του στις μεγάλες, social αυλές της κοινωνικής δικτύωσης. Θα μπορεί να χρησιμοποιεί τη δυναμική του Facebook, του Twitter και του Instagram που μέχρι σήμερα δεν του επέτρεπαν να δείξει αυτό που εμπορευόταν για να διαμοιραστεί. Η Playmate θα εξακολουθήσει να υπάρχει, αλλά οι φωτογραφίες της θα είναι “πιο προσιτές, πιο οικείες” και η πορνογραφία θα περάσει πλέον στα χέρια των tubes. Πολλοί δεν νοιώθουν καλά με αυτό.

Οι ενήλικοι θα το ξεπεράσουμε, όμως εάν πρέπει να ανησυχούμε για κάποιους είναι οι έφηβοι. Αυτό υποστηρίζουν οι ειδικοί που έβλεπαν στο Playboy την πιο αθώα μορφή πορνογραφίας που θα μπορούσε να εκτονώσει κανείς τις φαντασιώσεις και να ανακαλύψει τον ερωτισμό. Με το περιοδικό πλέον να είναι απόν, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση μοιάζει ένα πεδίο άγριο, έντονο, χωρίς όρια ή φραγμούς. Η πορνογραφία είναι ένα ξέφραγο αμπέλι μέσα στο οποίο τα 13χρονα πρέπει να μάθουν να πορευθούν με προσοχή αφού οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Είναι δύσκολο να διακρίνεις το σεξ της πραγματικής ζωής από το σεξ μιας φαντασιακής πραγματικότητας, ειδικά αν είσαι έφηβος.

Πορνό εναντίον πορνό

Λίγους μήνες πριν ο Christian Graugaard, ένας από τους κορυφαίους σεξολόγους της Δανίας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Άαλμποργκ προκάλεσε αντιδράσεις (κυρίως έξω από τη χώρα του) ο οποίος πρότεινε την προβολή πορνό ως μέρος του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας. Στόχος του να μετατρέψει τους εφήβους σε συνειδητοποιημένους καταναλωτές με κρίση απέναντι στην πορνογραφία μέσω της επαφής τους με πορνογραφικό υλικό. Όπως υποστήριξε σε τηλεοπτική εκπομπή η εξοικείωση των εφήβων με το πορνό μέσα στις ίδιες τις τάξεις, θα τους καταστήσει σαφείς, σε πρώτη φάση, τις διαφορές μεταξύ του περιεχομένου των ταινιών και της πραγματικότητας των σεξουαλικών σχέσεων, στην αληθινή ζωή.

“Το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης είναι ιδιαίτερα βαρετό και αμιγώς τεχνικό” εξήγησε ο σεξολόγος που συμπλήρωσε ότι το να καλύπτεις ένα αγγούρι με ένα προφυλακτικό δεν προσφέρει καμία ιδιαίτερα γνώση στα σημερινά 15χρονα παιδιά. “Θα πρέπει να συζητάμε με κριτική διάθεση συγκεκριμένο πορνογραφικό υλικό μέσα στις τάξεις στο πλαίσιο διδακτικής, διαλογικής στρατηγικής από κατάλληλα καταρτισμένους εκπαιδευτικούς” δήλωσε ο Graugaard. “Στόχος μας θα πρέπει να είναι όχι η τρομοκρατία αλλά η ενθάρρυνση να εξερευνήσουν οι νέοι τις χαρές της σεξουαλικότητας με ασφάλεια και με τους δικούς τους όρους” είπε.

Οι έρευνες δείχνουν ότι η πλειονότητα των εφήβων έχει έρθει σε επαφή με πορνογραφικό υλικό νωρίτερα από την ηλικία που διδάσκονται την (υποχρεωτική στη Δανία από το 1970) σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία. Σύμφωνα μάλιστα με την έρευνα Υοuth, Gender and Pornography 20014-2006 του Iνστιτούτου Νordic Information On Gender, το 96% των αγοριών και το 88,7% των κοριτσιών στην Ισλανδία (ενδεικτική της ευρύτερης Σκανδιναβίας) ήδη δει ταινίες με αισθησιακό περιεχόμενο πριν κλείσουν τα 16 τους χρόνια. Ο Graugaard θέλει να χρησιμοποιήσει το πορνό εναντίον του πορνό και αυτό είναι μια στρατηγική κίνηση ουσίας.

Γιατί το Playboy θα έπρεπε να συνεχίσει ως έχει

“Η απόφαση του Playboy να σταματήσει να δημοσιεύει γυμνές γυναικείες φωτογραφίες θα έπρεπε να μας προκαλεί ανησυχία” υποστήριξε σε άρθρο του ο συγγραφέας και συνεργάτης της Independent, Max Benwell, που δεν διακρίνει στην αλλαγή πλεύσης του περιοδικού ένα θρίαμβο της ηθικής αλλά μια νίκη της κακής, σκοτεινής πορνογραφίας

“Η απόφαση ίσως μοιάζει ενθαρρυντική για όσους διαμαρτύρονται για την αντικειμενοποίηση του γυναικείου σώματος από τα media” σχολιάζει και μας υπενθυμίζει ότι εάν νομίζαμε ότι το Playboy κάνει κακό, δεν μπορεί καν να συγκριθεί με όλα όσα εμπορεύεται και διασπείρει το online πορνό. “Έχουμε την τάση να αποφεύγουμε με ντροπή τις συζητήσεις για το πορνό, ίσως επειδή δεν θέλουμε οι άνθρωποι να νομίζουν ότι βλέπουμε ή ότι το σκεφτόμαστε... Αυτή ακριβώς η νευρικότητα επιτρέπει στη βιομηχανία του πορνό να κερδίζει ανεμπόδιστα συνεχώς έδαφος. Το να βλέπει κανείς πορνό δεν είναι κάτι κακό ή κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπεται, το να ανέχεσαι την πορνογραφική βιομηχανία όπως είναι σήμερα όμως είναι” προσθέτει.

Ο Benwell δεν είναι πρόθυμος να μας αφήσει εφησυχασμένους μπροστά από το μόνιτορ μας. “Σε πρόσφατο ντοκιμαντέρ του Netflix με τίτλο 'Zητούνται Kαυτά Kορίτσια' παρουσιάζονται οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι πορνοστάρ. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί διαφορετικές γυναίκες καθώς προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους στην 'επαγγελματική-ερασιτεχνική' βιομηχανία του πορνό.

“Στην αρχή είναι όλα συνηθισμένα. Αλλά σιγά σιγά οι γυναίκες πληρώνονται για να συμμετάσχουν σε ακόμη πιο βίαιες σκηνές, που τις κάνει να αισθάνονται ολοένα και πιο άσχημα. Οι περισσότερες γυναίκες παραιτούνται μετά από τρεις μήνες. Η παραγωγή δεν σταματάει ποτέ.

“Το 2010 ένας πρώην σκηνοθέτης πορνό περιέγραφε ως εξής τη δουλειά του: 'Η πραγματική μου ευθύνη είναι να διασφαλίσω ότι αυτά τα κορίτσια τιμωρούνται. Οι γυναίκες δέχονται προσβολές και πολλές φορές εξευτελίζονται σωματικά. Τίποτα από αυτά βέβαια δεν προβλεπόταν στο συμβόλαιό μου. Απλά επικρατούσε η λογική 'όλοι το κάνουν, οπότε γιατί όχι και εμείς'.

“Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος παραμένει προσηλωμένος στο κυρίαρχο πορνό. Το pornhub είχε 18.35 δισεκατομμύρια επισκέψεις το 2014. Οι επισκέπτες του παρακολούθησαν 78.9 δισεκατομμύρια βίντεο, που αντιστοιχούν σε 11 για κάθε άνθρωπο στη γη”.

Το πορνό διχάζει

Στη συνέχεια του άρθρου του ο Benwell μιλάει για τις προσπάθειες της Έρικα Λαστ να κάνει μια πορνογραφία συνειδητοποιημένη επιλέγοντας πρωταγωνίστριες μετά από συνέντευξη, αναζητώντας γυναίκες που είναι πρόθυμες να εξερευνήσουν την πορνογραφία εν πλήρει συνειδήσει. Κάνει λόγο για τις προσπάθειες της πρώην marketer και νυν επιχειρηματία Σίντι Γκάλοπ η οποία παρότρυνε με ανοιχτή επιστολή τον Ντείβιντ Κάμερον να μην εναντιωθεί στο πορνό αλλά να το βελτιώσει χρηματοδοτώντας παραγωγές ποιοτικότερου ερωτισμού.

Το πορνό που θέλουν οι ακτιβιστές της καλής ερωτικής βιομηχανίας είναι απενοχοποιημένο, είναι καθαρό από τα κυκλώματα που λιμαίνονται τον ερωτισμό μας και οχυρωμένο πίσω από την παραδοχή μας ότι είναι φυσικό να νοιώθεις διέγερση βλέποντας ερωτικές πράξεις με ή χωρίς το σύντροφο σου. Το Playboy γύρισε την πλάτη του στο γυμνό για να αναζητήσει κέρδη σε αγορές αναδυόμενες (Κίνα, Ινδία) ή περιοχές με τη λογοκρισία καλά θεμελιωμένη στην κουλτούρα τους (ΗΑΕ). Σε αυτά τα μέρη ένα σεμνό Playboy ίσως κερδίσει το χαμένο έδαφος. Όμως κανείς δεν θα κλάψει για τη δική μας αθωότητα που φεύγει ανεπιστρεπτί όσο επιμένουμε να κρατάμε την πορνογραφία ένοχα κλειδωμένη κάτω από τα σκεπάσματα.