«Ο Λάνθιμος να επιστρέψει στη χώρα του»: ο Αλεξάντερ Πέιν για την Ελλάδα, τα σκάνδαλα και όλα
Προσκεκλημένος του επετειακού 30ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος ομογενής Έλληνας δεύτερης γενιάς Αλέξανδρος – Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, γνωστός ως Αλεξάντερ Πέιν, παρέδωσε τη γνώση και τη σοφία του μετά από χρόνια στη βιομηχανία του θεάματος στο masterclass του.
"Θα ήθελα οι ελληνικές ταινίες να ταξιδέψουν περισσότερο" είπε ο Αλεξάντερ Πέιν στο Θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, όπου έδωσε το masterclass του 30ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου σε σπουδαστές και σινεφίλ.
Αφού τιμήθηκε από τη διοργάνωση, ο βραβευμένος με Όσκαρ Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός απάντησε στις ερωτήσεις τόσο του καλλιτεχνικού διευθυντή του Πανοράματος Νίνου- Φένεκ Μικελίδη όσο και του κοινού και μίλησε, μεταξύ άλλων, για το νέο του φιλμ "Downsizing", το ελληνικό σινεμά, τη σημασία του κάστινγκ στις ταινίες του, ενώ αναφέρθηκε στο σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει με τον Χάρβεϊ Γουάινσταιν και αποκάλυψε τις ταινίες που τον καθόρισαν.
"Βαρέθηκα να βλέπω ελληνικές ταινίες να μένουν εδώ. Θα ήθελα να ταξιδεύουν περισσότερο. Για παράδειγμα, ο Γ. Λάνθιμος τώρα που είναι διάσημος και κάνει ταινίες στα αγγλικά, θα ήθελα να επιστρέψει στην Ελλάδα και να χρησιμοποιήσει τη φήμη του για το ελληνικό σινεμά αναδεικνύοντας ελληνικά θέματα" υποστήριξε ο Αλεξάντερ Πέιν, αναφερόμενος παράλληλα στη Ρουμανία, "μία χώρα χωρίς μεγάλη κινηματογραφική παράδοση, η οποία κατάφερε να καταπιαστεί με ελκυστικά θέματα και να ακουστεί στο εξωτερικό, συμμετέχοντας τα τελευταία χρόνια σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ".
Facebook@hellenicamericanunion
Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος, δεν έχει σαφή άποψη για την ελληνική κινηματογραφία. "Έχω δει σύγχρονες ελληνικές ταινίες, όμως δεν γνωρίζω καθόλου τον τρόπο με τον οποίο γυρίζονται, τις συνθήκες παραγωγής".
Σε ερώτηση για το αν θα τον ενδιέφερε να γίνει πρεσβευτής του ελληνικού σινεμά ο Πέιν ήταν κατηγορηματικός: "Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη να περιμένει εμένα. Σίγουρα θα μ' ενδιέφερε να γυρίσω μία ταινία εδώ, αλλά να αφηγείται μία ιστορία που να έχει σχέση με τη χώρα. Αυτό που πρέπει να κάνουν οι Έλληνες κινηματογραφιστές είναι να ανακαλύψουν την Ελληνίδα Μαριόν Κοτιγιάρ. Κάπου θα πρέπει να υπάρχει. Πρέπει να έχετε σταρ για να ταξιδεύουν οι ταινίες σας".
Η νέα του ταινία ("Downsizing"), με την οποία άνοιξε το 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, είναι μια κοινωνική σάτιρα γύρω από τη συρρίκνωση των ανθρώπων ως λύση για τον υπερπληθυσμό και την κλιματική αλλαγή. Ο Πέιν επέλεξε να αφηγηθεί μία ιστορία επιστημονικής φαντασίας, καθώς όπως υποστήριξε "η επιστημονική φαντασία είναι η μόνη αληθινή μυθοπλασία. Όμως πάνω απ' όλα το 'Downsizing' είναι μία ταινία για τους ανθρώπους".
Σε ερώτηση σχετικά με το ποια είναι άποψη του για το μέλλον του πλανήτη μας είπε: "Την έχουμε βάψει! Ο Όσκαρ Ουάιλντ υποστήριζε πως όταν λες στους ανθρώπους την αλήθεια, θα πρέπει παράλληλα να τους κάνεις να γελούν αλλιώς θα σε σκοτώσουν!".
"Τρομάζω με όλα αυτά που ακούω για τον Γουάινστιν, αλλά δεν εκπλήσσομαι"
Facebook@hellenicamericanunion
Ενώ μιλώντας για την τέχνη του, ομολόγησε: "Δεν έχω τόσο οργανωμένη σκέψη, όπως ο (επίσης καλεσμένος του Πανοράματος) Κεν Λόουτς που είναι στρατευμένος και έχει συγκεκριμένη οπτική. Η προσέγγιση μου είναι περισσότερο υποσυνείδητη. Πολλές φορές ολοκληρώνω μία ταινία και μετά καταλαβαίνω τι ήθελα να πω".
Σε ερώτηση του κοινού για το αν θα συνεργαζόταν με άτομα όπως ο Χάρβεϊ Γουάινστιν και ο Κέβιν Σπέισι μετά τις αποκαλύψεις σε βάρος τους, απάντησε πως με τον πρώτο είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν.
"Τρομάζω με όλα αυτά που ακούω για τον Γουάινστιν, όμως δεν εκπλήσσομαι καθόλου. Ήταν αναμενόμενο γιατί ήταν φανερά δύσκολος άνθρωπος. Ήταν παραγωγός στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μου, αλλά συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ δυσάρεστος χαρακτήρας και τον απέφευγα από τότε και μετά. Δεν θα ξαναδούλευα ποτέ μαζί του" δήλωσε ο Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης, ενώ για τον Κέβιν Σπέισι είπε ότι δεν τον γνωρίζει προσωπικά.
"Όλοι ξέραμε εδώ και αιώνες ότι είναι ομοφυλόφιλος. Δεν κατάλαβα γιατί επέλεξε να το αποκαλύψει τώρα και δεν μ' ενδιαφέρει" τόνισε.
Αιγιώτης από τη Νεμπράσκα
Γεννημένος στη Νεμπράσκα ο Πέιν κατάγεται από το Αίγιο. Γύρισε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, "Citizen Ruth", το 1996 και από τότε συνεχίζει ακάθεκτος, δίνοντας μια νέα πνοή στο αμερικανικό σινεμά, καθώς συνδυάζει την εμπορικότητα με τις ιδιαίτερες καλλιτεχνικές απαιτήσεις.
"Ερωτεύτηκα τον κινηματογράφο, όταν ήμουν πέντε χρονών. Στην εφηβεία άρχισα να σκέφτομαι την πιθανότητα να γίνω σκηνοθέτης. Όμως στο σπίτι μου είχαν τη νοοτροπία του μετανάστη και οι γονείς μου με πίεζαν να γίνω δικηγόρος, αφού ο αδερφός μου ήταν γιατρός. Δοκίμασα και δεν μου άρεσε, οπότε αποφάσισα να πάω σε σχολή κινηματογράφου. Όταν είδα για πρώτη φορά στο πανεπιστήμιο τους 'Επτά σαμουράι' του Ακίρα Κουροσάβα, σκέφτηκα ότι μπορεί να μην καταφέρω να φτάσω ποτέ στο ύψος του βουνού που έφτασε ο Κουροσάβα, αλλά σίγουρα θέλω να προσπαθήσω" ανέφερε ο Πέιν, ενώ αποκάλυψε ότι μεταξύ των αγαπημένων του ταινιών είναι το "8½" του Φελίνι, ο "Νονός" του Κόπολα, το "Paper Moon" του Πίτερ Μπογκντάνοβιτς και το "The Last Detail" του Χαλ 'Ασμπι.
Μιλώντας για την προετοιμασία των ταινιών του, αναφέρθηκε στη σημασία του κάστινγκ.
"Το παλιό κλισέ, ότι το κάστινγκ είναι το 95% της σκηνοθεσίας είναι αληθινό! Προσωπικά δεν ξέρω αν είμαι καλός σκηνοθέτης, αλλά είμαι σίγουρος καλός στο κάστινγκ. Εκεί επιλέγω επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες ηθοποιούς. Κάνω 3-4 πρόβες μαζί τους και κοιτάζω αν είναι 'αλεξίσφαιροι'. Μ' ενδιαφέρει, δηλαδή, να μην δίνουν προσοχή στις κάμερες και τα φώτα, αλλά να είναι ελεύθεροι, αφού εγώ δεν μπορώ να είμαι. Στις 2-3 πρώτες λήψεις ο καλός ηθοποιός θα σου δώσει κάτι αυθόρμητο. Αντίθετα, οι ηθοποιοί του θεάτρου είναι οι χειρότεροι γιατί έχουν συνηθίσει να προβάρουν τον ρόλο μπροστά στον καθρέφτη τους το προηγούμενο βράδυ και έρχονται στο γύρισμα κάνοντας το ίδιο ξανά και ξανά, χωρίς να προσφέρουν τίποτα καινούριο".Αναφερόμενος στη δουλειά του, είπε πως πέρα από την πιθανή αναγνώριση που μπορεί να σου προσφέρει το σινεμά, δύο πράγματα συμβαίνουν όταν ολοκληρώνεται μία ταινία.
"Το πρώτο είναι ο πανικός για το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα και το άλλο, η συνειδητοποίηση ότι έχεις μία ζωή να ζήσεις. Οι ταινίες είναι ένα είδος φυλακής. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας τους δεν είσαι ελεύθερος να κάνεις τίποτα άλλο. Πρέπει να γίνεις φίλος με την απόγνωση για να επιβιώσεις σε αυτό το χώρο".
Facebook@hellenicamericanunion