Ταινιοθήκη της Ελλάδος: αποκατεστημένες & υπέροχες 7 ταινίες σταθμοί λάμπουν ξανά

Λουκάς Καρνής

Τρίτη, 23 Οκτωβρίου 2018 13:23

Ανάμεσα στα πολλά highlights του 9ου ΦΠΚΑ της Ταινιοθήκης της Ελλάδος η ενότητα Restored and Beautiful. Σε αυτή ιστορικές ταινίες του βωβού και του ομιλούντος παγκόσμιου κινηματογράφου που έχουν αποκατασταθεί από την Ταινιοθήκη και άλλα σημαντικά κινηματογραφικά αρχεία λάμπουν ξανά.

Ο 21ος αιώνας έφερε τη δραστηριοποίηση των Ταινιοθηκών για την εκ νέου προώθηση και αποκατάσταση των κινηματογραφικών τους θησαυρών και άνοιξε καινούργιους ορίζοντες όχι μόνον στη χρήση νέων τεχνικών αλλά και στη διαμόρφωση ενός νέου ήθους στην προσέγγιση της συντήρησης στο νέο ψηφιακό περιβάλλον.

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει την αποκατάσταση της "Κοινωνικής σαπίλας" του Στέλιου Τατασόπουλου σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη των Βρυξελλών.

Από την Ταινιοθήκη της Πορτογαλίας προβάλλεται η αποκατεστημένη ταινία του Πάουλο Ρόσα "Το νησί της αγάπης" και από την Ταινιοθήκη της Σερβίας η ταινία του Αλεξάνταρ Πέτροβιτς "Συνάντησα κι ευτυχισμένους τσιγγάνους".

Από το Ινστιτούτο Λούτσε θα προβληθεί ως ταινία λήξης το "Μπελ Αντόνιο" του Μάουρο Μπολονίνι και από την Ταινιοθήκη της Μπολόνια, σε συνεργασία με την Παραμάουντ, η εμβληματική ταινία του Σέρτζιο Λεόνε "Κάποτε στη Δύση" θα λάμψει στην οθόνη.

Τέλος από την Gosfilmofond (Κρατικό Αρχείο Ταινιών της Ρωσίας) παρουσιάζεται η για χρόνια λογοκριμένη ταινία του Γούλι Φάτζιτ "Αγόρι και Κορίτσι" και από το Σουηδικό Αρχείο Ταινιών ένα δώρο: η ταινία σταθμός του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν "Έβδομη σφραγίδα".

Το 9ο AΑGFF διεξάγεται έως τις 29 Οκτωβρίου 2018 στην Ταινιοθήκη (αίθουσες 1,2) και το Exile Room, επιφυλάσσοντας πολλές εκπλήξεις και φιλοδοξώντας να αναδείξει ό, τι πιο φρέσκο και ρηξικέλευθο συμβαίνει σήμερα στον παγκόσμιο κινηματογράφο.

Photo 1/7

Κοινωνική σαπίλα (Ελλάδα, 1932) του Στέλιου Τατασόπουλου/ Ένας φοιτητής εγκαταλείπει τις σπουδές του λόγω οικονομικών δυσκολιών και προσλαμβάνεται ως ηθοποιός σε ένα θίασο, όπου ερωτεύεται την πρωταγωνίστρια. Όταν εκείνη ενδίδει σε ένα βιομήχανο, απογοητευμένος εγκαταλείπει το θέατρο. Η φτώχεια θα τον φέρει στις γραμμές του προλεταριάτου και θα γίνει καπνεργάτης. Έρχεται αντιμέτωπος με την εκμετάλλευση των εργατών, συμβάλλει στην ίδρυση του συνδικάτου και ηγείται του αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη. Πρόκειται για την πρώτη ελληνική ταινία «κοινωνικού προβληματισμού». Η διανομή της στις αίθουσες συνοδεύτηκε από αστυνομικές επεμβάσεις και ματαιώσεις προβολών. Η ταινία θεωρούνταν χαμένη μέχρι τα μέσα του 1980, όταν ανακαλύφθηκαν διασωθέντα υλικά που οδήγησαν στην πρώτη αποκατάστασή της, σε έγχρωμο ενδιάμεσο αρνητικό, το 1989. Με το νέο σχέδιο ψηφιακής αποκατάστασης του 2017, το υπάρχον υλικό βελτιώθηκε.

Photo 2/7

Κάποτε στη Δύση (Ιταλία – ΗΠΑ, 1968), του Σέρτζιο Λεόνε/ Μια ανθολογία υπέροχων σκηνών από χολιγουντιανά γουέστερν, που αναπαράγονται και αποδομούνται με αγάπη από τον σκηνοθέτη. Τα στερεότυπα περιλαμβάνουν από τον Χένρυ Φόντα –σ΄ ένα ανατρεπτικό κάστινγκ- ως γαλανομάτη σαδιστή εκτελεστή, τον Τσαρλς Μπρόνσον ως εκδικητή χωρίς όνομα μ’ ένα μουσικό όργανο περασμένο γύρω από το λαιμό του, τον Τζέισον Ρόμπαρτς ως ρομαντικό ληστή μέχρι την Κλαούντια Καρντινάλε ως πόρνη. […] Η ταινία δεν είχε την εισπρακτική επιτυχία των “γουέστερν δολαρίων” του Λεόνε και μετά τις χλιαρές κριτικές που έλαβε στην Αμερική, βγήκε στις αίθουσες κομμένη κατά είκοσι λεπτά. Έκτοτε ο Λεόνε δικαιώθηκε από κοινό και κριτικούς.

Photo 3/7

Η έβδομη σφραγίδα (Σουηδία, 1957) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν/ Ο ιππότης Μπλοκ και ο ιπποκόμος του Γιονς, επιστρέφουν απογοητευμένοι από τις Σταυροφορίες στην αφανισμένη από την πανούκλα Σουηδία. Ο Μπλοκ συναντά τον Θάνατο, και σε μια στιχομυθία, γυρισμένη με αριστοτεχνική εναλλαγή γωνιών λήψης, από τις πλέον επιδραστικές στον κινηματογράφο, τον προκαλεί σε μια παρτίδα σκάκι, κερδίζοντας χρόνο για να προλάβει μια σημαίνουσα πράξη όσο είναι ζωντανός. «Είναι μια άνιση ταινία, μα την έχω στην καρδιά μου επειδή γυρίστηκε με περίσσεια ζωτικότητας και κεφιού […] Βοηθοί, ηλεκτρολόγοι, ένας μακιγιέρ και δύο τουρίστες, που δεν έμαθαν ποτέ περί τίνος επρόκειτο, αναγκάστηκαν να φορέσουν τα κουστούμια των καταδικασμένων σε θάνατο» γράφει ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στο βιβλίο "Ο μαγικός φανός", (εκδ. Ποταμός, 2010).

Photo 4/7

Το νησί της αγάπης (Πορτογαλία – Ιαπωνία, 1982) του Πάουλο Ρόσα  / Γυρισμένη στην Πορτογαλία και την Ιαπωνία, περιγράφει τη ζωή του σπουδαίου Πορτογάλου Βενσενσλάου ντε Μοράες, ο οποίος γεννήθηκε στη Λισαβόνα και πέθανε στην Τοκουσίμα. Ο τίτλος της ταινίας προέρχεται από το γνωστό κεφάλαιο του επικού ποιήματος Οι Λουζιάδες του Λουίς Βαζ ντε Καμόες. “Ένας άθλος που προετοιμαζόταν για μία δεκαπενταετία, η ταινία αυτή αποτελεί κομβικό σημείο στο έργο του Ρόσα, ιδρυτή του Νέου Πορτογαλικού Κινηματογράφου, ενός σκηνοθέτη που έλκεται από τις ακραίες παρορμήσεις της λαϊκής κουλτούρας, του σινεμά, αλλά και της ασιατικής κουλτούρας και ιδιαίτερα της ιαπωνικής” σημειώνει ο Ζοζέ Μανουέλ Κόστα, Διευθυντής της Ταινιοθήκης της Πορτογαλίας

Photo 5/7

Συνάντησα κι ευτυχισμένους τσιγγάνους (Σερβία, 1967) του Αλεξάνταρ Πέτροβιτς/ "Ζουν τη ζωή του καλλιτέχνη: η τραγική και απελπισμένη στάση τους απέναντι στη ζωή μοιάζει με τη σχέση τέχνης και ζωής! Ζώντας στο περιθώριο της κοινωνίας, σε διαρκή αναζήτηση, πλησιάζουν στο απόλυτο! Και η στενή τους σχέση με το μυστήριο του θανάτου, δημιουργεί, γι’ αυτούς, τους εμπόρους φτερών, μια ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία: ούτε υπέρ ούτε κατά. Γι’ αυτούς τους άπιαστους παγανιστές, η θρησκεία μοιάζει με όλα τα άλλα –σαν μέρος της ζωής: μεγαλειώδης και άθλια, γλυκιά και πικρή, ελεύθερη και δελεαστική, όπως ακριβώς αυτή η ταινία επιδιώκει να τη δείξει" γράφει ο σκηνοθέτης για το λόγο που επέλεξα τους Τσιγγάνους ως ήρωες αυτής της ταινίας.

Photo 6/7

Αγόρι και κορίτσι (πρώην Σοβιετική Ένωση, 1966) του Γούλι Φάτζιτ/ Η ταινία Αγόρι και Κορίτσι δεν είναι μια ιστορίας αγάπης. Είναι μάλλον ένα υπαρξιακό δράμα. Τα ζωηρά, παλλόμενα χρώματα στην αρχή ξεθωριάζουν στη μέση της ταινίας, για να αναστηθούν στο φινάλε με νέα ένταση. Όλα αυτά πρέπει να εκνεύρισαν τους κριτικούς. Έτσι λογόκριναν την ταινία κυρίως για ανηθικότητα. Το υπουργείο Κινηματογράφου επέμεινε να κόψουν ένα τελείως αθώο πλάνο με τους δύο εραστές που κοιμούνται στο γρασίδι και οι αρχές απαγόρευσαν από τον σκηνοθέτη να ξανακάνει ταινία και να βγει από τη χώρα.

Photo 7/7

Μπελ Αντόνιο (Ιταλία-Γαλλία, 1960) του Μάουρο Μπολονίνι/ Στην Κατάνια του ιταλικού Νότου, οι γυναίκες θαυμάζουν και φαντασιώνονται τον Αντόνιο, θεωρώντας τον Δον Ζουάν. Εκείνο όπως που και οι γονείς του δεν γνωρίζουν είναι ότι έχει επιστρέψει στη γενέτειρά του από τη Ρώμη λόγω της σεξουαλικής ανικανότητάς του. Το συνοικέσιο με την κόρη του συμβολαιογράφου της πόλης, το οποίο ο νεαρός θα δεχθεί έχοντας ερωτευθεί την όμορφη κοπέλα από μια φωτογραφία της, θα τον φέρει σε γάμου κοινωνία μαζί της αλλά και αντιμέτωπο με τον μεγαλύτερο φόβο του. Μπορεί να φανεί άξιος της καταγωγής, του φύλου, του θρύλου του; Η ταινία προβάλλεται στις 27 Οκτωβρίου με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Οπτικοακουστικής κληρονομιάς.

ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ · ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Ταινιοθήκη της Ελλάδος: αποκατεστημένες & υπέροχες 7 ταινίες σταθμοί λάμπουν ξανά

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Εκκενώνεται το αεροδρόμιο Γκάτγουικ στο Λονδίνο

Επεισόδια στην Ευελπίδων: Επίθεση από υποστηρικτές του Ρωμανού σε αστυνομικούς μετά την προφυλάκιση

Έκρηξη Αμπελόκηποι: Προφυλακίστηκε ο Νίκος Ρωμανός για το αποτύπωμα στη σακούλα με τα όπλα

Ουκρανία: Έκτακτη σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ - Τα στοιχεία που δίνει το Κίεβο για τον πύραυλο Oreshnik

Σφοδρή κόντρα Γεωργιάδη - ΣΥΡΙΖΑ στην Ολομέλεια για θάνατο... που δεν συνέβη ποτέ

Καιρός: 48ωρη βαρυχειμωνιά με βουτιά του υδραργύρου - Xιόνια και μέσα στις πόλεις

Κορυφώνεται η αγωνία: Οι απειλές της Μόσχας και οι προετοιμασίες της Δύσης

Δημόσια φαρμακευτική δαπάνη: Η Ελλάδα η μόνη χώρα της Ευρωζώνης με μείωση από το 2008