Απόψε μια ωδή στον Αλέξανδρο Παναγούλη μας μαθαίνει την αλληλεγγύη
Μια ημέρα μετά την επέτειο του Πολυτεχνείου ανεβαίνει για μία και μόνο βραδιά στη σκηνή του θεάτρου Τζένη μια “Ωδή στον Αλέξανδρο Παναγούλη”. H παράσταση προσπαθεί να αποδώσει το βαθύτερο, τραγικό και προμηθεϊκό πνεύμα του Αλέκου και της οικογένειας των Παναγούληδων, μέσα από τις μεταμορφώσεις μιας ηθοποιού, της Ελένης Ερήμου που αλλάζει πρόσωπα και ταυτότητες, από Αθηνά Παναγούλη σε Αλέκο Παναγούλη αλλά και με ενσωματωμένες, κινηματογραφημένες σκηνές, που αναδύονται μέσα από τη σκέψη της Μητέρας, που ντύνουν ζωντανά πέντε μουσικοί ενώ τα τραγούδια της παράστασης φέρουν τη φωνή του Παντελή Θαλασσινού.
Μια παράσταση σημαντική στη σημειολογία της καθώς είναι αφιερωμένη με σεβασμό σε αυτούς που θυσιάζουν τη ζωή τους σε αγώνες χωρίς καμιά επιδίωξη να γίνουν ήρωες ή σωτήρες, αλλά κινούμενοι μόνο από πηγαία αισθήματα αλληλεγγύης, αγάπης και τιμής για τους ανθρώπους. Ο συγγραφέας Δημήτρης Παπαχρήστος θα μιλήσει για το Πολυτεχνείο και τον Αλέκο Παναγούλη. Εμπνευστής αλλά και δημιουργός της μοναδικής αυτής παράστασης ο Δήμος Αβδελιώδης τον οποίο και ρωτήσαμε λίγα περισσότερα πράγματα για αυτή τη σημαντική χρονικά και ιστορικά ωδή του.
Γιατί επιλέξατε να ανεβάσετε μια ωδή σε αυτή την οικογένεια αυτή τη στιγμή;
Ο χρόνος αυτός που αφορά ιστορικές στιγμές ενώνει ολόκληρους λαούς. Δεν μπορεί να μετρηθεί ούτε επετειακά ούτε συγκυριακά. Είναι ένας χρόνος πολύ ελεύθερος που μπορούμε να σκεφτόμαστε. Απλώς έτυχε τώρα με το Πολυτεχνείο να συνδυάσουμε αυτή την παράσταση, που πρωτοξεκίνησε το 2013, γιατί όσο περνάει ο καιρός διαπιστώνουμε ότι έχουμε ανάγκη το πνεύμα της αλληλεγγύης, που είναι ένα πνεύμα ελεύθερο και μας γειώνει στην πραγματικότητα. Άλλο είναι να θυμάσαι το παρελθόν και να συγκινείσαι και άλλο να σκέφτεσαι και να μπορείς να δρας στον πραγματικό χρόνο. Όσο πιο σταθεροί είμαστε ως λαός στις αξίες μας, οι οποίες είναι σταθερές, κανείς δεν μπορεί να τις αμφισβητήσει.
Τι αντιπροσωπεύει ο Αλέξανδρος Παναγούλης, η ιστορία, η δράση, η ποίηση, το έργο του, σήμερα;
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης μετά από αυτή τη δουλειά που κάναμε για την παράσταση, η οποία πηγάζει από το βιβλίο του Κώστα Μαρδά, η μελέτη για να γίνει με οδήγησε στο να καταλάβω ότι ήταν έναν άνθρωπος που αγαπούσε πολύ τους φίλους του, τα αδέλφια του, τους κοντινούς του ανθρώπους, αλλά και τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη και υπέφεραν. Ήταν γεμάτος με αισθήματα αλληλεγγύης και ταυτόχρονα πίστευε σε αυτές της αξίες.
Η παράσταση μας επανατοποθετεί απέναντι στον Αλέξανδρο Παναγούλη, θα τον δούμε μέσα από μια άλλη ματιά, μέσα από πραγματικά κείμενα, υπάρχει στο έργο αφήγηση του ίδιου, από το βιβλίου που έγραφε αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει .Η παράσταση είναι για να καταλάβουμε ότι ήταν ένας άνθρωπος απλός, σαν εμάς, που δεν ήθελε να καταλάβει την εξουσία. Αυτό είναι το μεγάλο μάθημα. Πρέπει να γνωρίζουμε ποιοι άνθρωποι πέρασαν από δίπλα μας.
Η παράσταση παρουσιάζεται την επόμενη μέρα της μνήμης του Πολυτεχνείου και είναι αφιερωμένη με σεβασμό σε αυτούς που θυσιάζουν τη ζωή τους κινούμενοι μόνο από πηγαία αισθήματα αλληλεγγύης, αγάπης και τιμής για τους ανθρώπους. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι σήμερα ή χάνονται μέσα στη βοή;
Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι σήμερα δίπλα μας, φυσικά. Υπάρχουν προσωπικές ιστορίες που δεν φτάνουν στα αυτιά μας. Όμως υπάρχουν, συμβαίνουν δίπλα μας. Είναι από τις ειδήσεις που δεν διαδίδονται εύκολα. Η αλληλεγγύη υπάρχει μέσα μας.
Υπάρχει δημοκρατία σήμερα;
Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που δεν οφείλεται στο όνομα της. Αν η δημοκρατία δεν λειτουργεί καλά δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα. Η δημοκρατία είναι δίπλα μας σε όλες τις στιγμές. Η δημοκρατία είναι ιδέα πρέπει να γαλουχείτε με δράσεις για να μπορεί να εξελίσσεται. Πρέπει και εμείς να συμμετέχουμε.
Τα έσοδα θα διατεθούν για την περίθαλψη και την εμψύχωση των προσφύγων που καταφθάνουν στη Χίο. Απόψε στο Θέατρο Τζένη Καρέζη (τηλ: 210 3636144, 210 3625520) για 1 ώρα και 50 λεπτά η ιστορία ενός ανθρώπου, η ιστορία της Ελλάδας ζωντανεύει.