Artisanapolis: η πρώτη επιπλέουσα πόλη στον Ειρηνικό έως το 2020

Newsroom

Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου 2017 17:34

Artisanapolis: η πρώτη επιπλέουσα πόλη στον Ειρηνικό έως το 2020

"Είμαστε τα σύνορα ενός νέου κόσμου". Με αυτά τα λόγια ο εκπρόσωπος τύπου της Γαλλικής Πολυνησίας ανακοίνωσε ένα τολμηρό, όχι όσο φουτουριστικό όσο μοιάζει, εγχείρημα. Γιατί να στρεφόμαστε σε άλλους πλανήτες για εποικισμούς; Γιατί να μην βρούμε απαντήσεις για τον υπερπληθυσμό και τις κλιματικές αλλαγές στον ίδιο μας τον πλανήτη;

Η απάντηση έρχεται από τον Randolph Hencken που στρέφεται σε άλλα "σύνορα", τους ωκεανούς της Γης. Προσφάτως, ο διευθύνων σύμβουλος του Seasteading Institute υπέγραψε με την κυβέρνηση της Γαλλικής Πολυνησίας μνημόνιο κατανόησης για την κατασκευή της πρώτης επιπλέουσας πόλης του κόσμου στ' ανοιχτά των νησιών του Νότιου Ειρηνικού, αποσκοπώντας στο να έχει μια σε πλήρη λειτουργία αστική κοινότητα πάνω στη θάλασσα, έως το 2020.

Η πρόταση των Gabriel Searle, Luke και Lourdes Crowley και Patrick White ήταν η μία εκ των δύο που κατέλαβαν τη πρώτη θέση στον επίσης πρόσφατο διαγωνισμό Floating Cities. Σε αυτόν, σχεδιαστές και διανοητές από όλον τον κόσμο κλήθηκαν να οραματιστούν πώς θα είναι αυτή η καινούργια πόλη.

Η Artisanopolis αποτελείται από γεωμετρικές βάσεις, οι οποίες μπορούν να συνδεθούν και να αποσυνδεθούν ανάλογα με τις ανάγκες της κοινότητας. Κάθε τμήμα μπορεί να μετακινηθεί εύκολα με ένα ρυμουλκό, είτε μέσα στα όρια της πόλης είτε μεταξύ πόλεων.

Νέα σύνορα, ίδιος πλανήτης

Γύρω από το όλο σύμπλεγμα, ένας κυκλικός κυματοθραύστης συμβάλλει στον έλεγχο υψηλών κυμάτων και ανέμων. Η βιώσιμη παραγωγή ενέργειας βασίζεται σε βυθισμένες τουρμπίνες οι οποίες λειτουργούν με τα κύματα, καθώς και σε σειρά ηλιακών πάνελ ενώ τα υδροπονικά θερμοκήπια θα προσφέρουν φρέσκα τρόφιμα και μονάδες αφαλάτωσης για πόσιμο νερό.

Η Artisanopolis είναι η συμπύκνωση της έννοιας "βιωσιμότητα" και της έννοιας "ανάπτυξη" (στην κυριολεξία, η δεύτερη λέξη). Ποιος είπε ότι δεν είναι μια βιώσιμη λύση για τον ανθρώπινο πολιτισμό, ακόμα και στις θάλασσες; Γιατί να μην αποδεχτούμε ότι η αρχιτεκτονική διαμορφώνει το μέλλον;