ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Δημήτρης Μυταράς: Δημοσία δαπάνη το «αντίο» στον σπουδαίο ζωγράφο

Δημήτρης Μυταράς: Δημοσία δαπάνη το «αντίο» στον σπουδαίο ζωγράφο
ΑΠΕ-ΜΠΕ/Φώτης Πλέγας Γ.

Με δημόσια δαπάνη θα τελεστεί η κηδεία του σπουδαίου Έλληνα σύγχρονου ζωγράφου και Ακαδημαϊκού, Δημήτρη Μυταρά, που πέθανε την Πέμπτη σε ηλικία 83 ετών, έπειτα από σοβαρά προβλήματα υγείας που τα τελευταία χρόνια είχαν επιδεινωθεί, σε βαθμό να απολέσει την όρασή του.

Ο θάνατος του μεγάλου ζωγράφου και δασκάλου αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο της τέχνης. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, αλλά και ο κόσμος της τέχνης εξέφρασαν την λύπη τους για την απώλεια του κορυφαίου δημιουργού για τον οποίο έχει μείνει στην ιστορία η φράση της διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα, ότι «αν βγάλεις τον Μυταρά από την ελληνική ιστορία της τέχνης, τότε καταλαβαίνεις ότι θα μείνει φτωχή».

Το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνει ο θάνατος του Δημήτρη Μυταρά στο χώρο του Πολιτισμού, επισημαίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος σε δήλωσή του για την απώλεια του μεγάλου Έλληνα εικαστικού. Ειδικότερα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρει στη δήλωσή του: «Η απώλεια του Δημήτρη Μυταρά αφήνει ένα, κυριολεκτικώς, δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο του Πολιτισμού, πέρα και έξω από τα σύνορα της Ελλάδας».

Με ένα tweet αποχαιρέτησε το μεγάλο Έλληνα ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

«Έφυγε απόψε από κοντά μας ένας σπουδαίος εκπρόσωπος της ελληνικής ζωγραφικής. Αντίο, Δημήτρη Μυταρά», έγραψε ο πρωθυπουργός στον επίσημο λογαριασμό του στο twitter.

«Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα την απώλεια του φίλου, κορυφαίου Έλληνα ζωγράφου και ακαδημαϊκού, Δημήτρη Μυταρά. Ο Δημήτρης Μυταράς σημάδεψε με το έργο του την ιστορία της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής και αφήνει πίσω του ανεκτίμητη κληρονομιά. Εκτός όμως από σπουδαίος ζωγράφος, ο Δημήτρης Μυταράς, υπήρξε και ανθρωπιστής. Στις δύσκολες ώρες που διένυε και διανύει η χώρα μας, στάθηκε δίπλα στους συνανθρώπους του, αναπτύσσοντας έντονη κοινωνική δράση», σημείωσε από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, εκφράζοντας στους οικείους του «τα βαθύτατα συλλυπητήρια και την ευγνωμοσύνη όλων και εμού προσωπικά για την πολιτιστική παρακαταθήκη που αφήνει στον τόπο μας».

«Η Ελλάδα έχασε σήμερα έναν από τους πιο λαμπρούς καλλιτέχνες της. Έναν άνθρωπο προικισμένο, έναν ακαδημαϊκό διεθνούς εμβέλειας, έναν δάσκαλο της ζωγραφικής. Ο Δημήτρης Μυταράς με τη στάση ζωής και τις δημιουργίες του τίμησε όσο λίγοι την πατρίδα μας», αναφέρει σε δήλωσή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. "Αφήνει πίσω του δυσαναπλήρωτο κενό. Αφήνει, όμως, και πολύτιμη κληρονομιά το αξεπέραστο έργο του. Στους οικείους του εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια", πρόσθεσε ο πρόεδρος της ΝΔ.

276094

Πηγή: Eurokinissi

«Ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους έλληνες ζωγράφους δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Ο Δημήτρης Μυταράς δεν ήταν απλώς ένας κορυφαίος στην τέχνη του. Ο Δημήτρης Μυταράς υπήρξε ένας δημιουργός που είχε στο επίκεντρό του τον Άνθρωπο, που μέσα από την φαντασία αλλά και την απλότητά που χαρακτήριζε το έργο του αναδείκνυε την ομορφιά του Ανθρώπου σε δημιουργίες που ξεπέρασαν τα στενά ελληνικά όρια και σύνορα», αναφέρεται στην ανακοίνωση των Τομέων Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για το θάνατο του Δημήτρη Μυταρά.

«Ένας εμπνευσμένος ενδυματολόγος και σκηνογράφος. Ένας διακεκριμένος ακαδημαϊκός. Δυστυχώς η ίδια η Ακαδημία τον διέγραψε αργότερα λόγω των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετώπιζε με την όρασή του. Και, δυστυχώς, ο Δημήτρης Μυταράς ήταν ένας ακόμα έλληνας καλλιτέχνης που έφυγε από τη ζωή ταλαιπωρημένος και αδικημένος», προστίθεται στην ανακοίνωση των τομέων Πολιτισμού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, που συμμετέχουν στο πένθος για το χαμό του σπουδαίου καλλιτέχνη κι εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

«Ένας σημαντικός εικαστικός καλλιτέχνης, ο ζωγράφος, σκηνογράφος και ενδυματολόγος Δημήτρης Μυταράς, έφυγε χτες από τη ζωή. Φεύγοντας, πέρα από το καλλιτεχνικό του έργο, άφησε το αποτύπωμά του και στον τομέα της παιδείας ως δάσκαλος της ΑΣΚΤ και άλλων σχολών, με αποκορύφωμα το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, που ίδρυσε με τη σύζυγό του Χαρίκλεια Μυταρά. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένειά του» αναφέρει ανακοίνωση του ΚΚΕ.

«Εκφράζουμε τη θλίψη μας για την απώλεια του Δημήτρη Μυταρά, ενός κορυφαίου εκπροσώπου της ελληνικής ζωγραφικής, που έβαλε το δικό του λιθαράκι στο οικοδόμημα που λέγεται γνήσιος ελληνικός πολιτισμός. Το πλούσιο έργο του, που είχε κυρίως ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές» δήλωσε η εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Μανταλένα Παπαδοπούλου.

«Ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ζωγράφους και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ο Δημήτρης Μυταράς ολοκλήρωσε τον πολυσήμαντο κύκλο της ζωής του. Καινοτόμος, πολύπλευρος και χαρισματικός, διέτρεξε το χώρο των τεχνών αφήνοντας έντονο το στίγμα και την επιρροή του, τόσο με το έργο του, όσο και με τη διδασκαλία του», αναφέρει στην ανακοίνωσή του το Ποτάμι και συνεχίζει: «Αποχαιρετούμε μια εξέχουσα προσωπικότητα του πνευματικού κόσμου, εκφράζοντας τα συλλυπητήρια στους οικείους του».

Ποιός ήταν ο Δημήτρης Μυταράς

Δάσκαλος στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, της οποίας διετέλεσε και πρύτανης από το 1982 έως το 1985, εκπαίδευσε μεγάλο αριθμό σπουδαστών και συνεργάστηκε με καλλιτέχνες στην ΑΣΚΤ οι οποίοι και διοργάνωσαν τιμητική έκθεση στην καλλιτεχνική του πορεία το 2015, στο Μουσείο Μπενάκη.

Παράλληλα με το εκπαιδευτικό του έργο στην ΑΣΚΤ, το 1978 και με την αρωγή του Δήμου Χαλκιδέων, ίδρυσε στη γενέτειρά του την Χαλκίδα, το Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας, το οποίο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της συζύγου του Χαρίκλειας Μυταρά, αναπτύσσει σημαντική διδακτική και πολιτιστική δραστηριότητα.

485882

Πηγή: Eurokinissi

Γεννήθηκε το 1934 στη Χαλκίδα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1953-1957) με τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. (1961-1964, σκηνογραφία και εσωτερική διακόσμηση, École Nationale des Arts Decoratifs και École des Arts et Métiers).

Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στην Αθήνα (1961, Ζυγός). Η στροφή του προς τον κριτικό ρεαλισμό με χρήση φωτογραφικών ντοκουμέντων, περιορισμένη χρωματικότητα και πολιτικό περιεχόμενο, ήταν μια χαρακτηριστική φάση πρώιμης ζωγραφικής του, στα χρόνια της δικτατορίας. Ωστόσο στη συνέχεια της πορείας του κυριάρχησαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία και το έντονο χρώμα.

Στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του τα θέματα είναι ανθρωποκεντρικά και συχνά προσωπογραφικά. Η αφαιρετική διάθεση, η ελευθερία της γραμμής και οι χρωματικές εντάσεις συνυπάρχουν με την οξύτητα της παρατήρησης, είτε πρόκειται για απεικονίσεις προσώπων είτε άλλων θεμάτων.

Σε όλο του το έργο, η έμφαση στις εικαστικές ποιότητες φανερώνει τη βαθύτερη σχέση του με τις παραδοσιακές αξίες της ζωγραφικής.

1393695

Πηγή: Eurokinissi

Ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος επιμελήθηκε δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, συνεργαζόμενος με σημαντικά ελληνικά θέατρα (Εθνικό, ΚΘΒΕ, Θέατρο Τέχνης, Ελληνικό Χορόδραμα, κ.ά.). Επίσης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση και με διάφορες εικαστικές εφαρμογές. Έχει διακοσμήσει με τοιχογραφίες πολλά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια (ξενοδοχεία, τράπεζες, κλπ). Το έργο του Δεξίλεως τοποθετήθηκε στο σταθμό «Δάφνη» του αθηναϊκού μετρό. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει θεωρητικά κείμενα και μελέτες για την τέχνη που έχουν εκδοθεί και σε βιβλία, αρθρογραφία στον Τύπο για διάφορα θέματα, καθώς και ποίηση.

Δίδαξε εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (1964-72) και από το 1969 άρχισε να διδάσκει στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, όπου εξελέγη καθηγητής το 1977 και διετέλεσε Πρύτανης από το 1982 έως το 1985.

Το έργο του παρουσιάστηκε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην Έκθεση Νέων Ζωγράφων (Ζυγός, 1958) και στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων (1961). Συμμετείχε στις Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (1958, 1966), Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1960), Μπιενάλε Sao Paulo (1966) και Μπιενάλε Βενετίας (1972). Αρκετές είναι και οι αναδρομικές του εκθέσεις: 1989 (Πινακοθήκη Πιερίδη και Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), 1992 (Château de Chenonceau, Loire, Γαλλία), 1993 (Expo 93, Τόκυο, Ιαπωνία), 1995 (Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα), 1998 (Millesgarden Museum, Στοκχόλμη), 2001 (Palazzo Vecchio, Φλωρεντία,) και 2006 (Δημοτική Πινακοθήκη, Θεσσαλονίκη).

Το 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα. Την ίδια χρονιά, ο Δήμος Χαλκιδέων του απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης.