Η Αθήνα στα βήματα του Τάνγκο
Ένα Φεστιβάλ γίνεται αφορμή για να θυμηθούμε την ιστορία πίσω από έναν χορό γεμάτο σημειολογία, με βήματα που μιλάνε και αφηγούνται πολλά.
Η τετραήμερη γιορτή επιστρέφει για τρίτη συνεχή χρονιά στην Ελλάδα με οπλοστάσιο της κορυφαίους επαγγελματίες της ελληνικής και διεθνούς σκηνής (από την Αργεντινή, την Τουρκία και την Ιταλία) που επιμένουν να θέλουν να μας μυήσουν στις μελωδίες του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο. Υπό την αιγίδα τεσσάρων Πρεσβειών (Αργεντινής, Ουρουγουάης, Τουρκίας και Ιταλίας) πρόκειται για μια γιορτή που έχει γίνει θεσμός στα χορευτικά δρώμενα. Όμως το Τάνγκο δεν είναι ένας χορός.
Είναι μια ιστορία σε βήματα γεμάτη από συναίσθημα και κοινωνικές ανισότητες.
Το Τάνγκο έχει τις ρίζες του στους δρόμους του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβίδεο όταν, στα μέσα του 1800, οι αφρικανοί σκλάβοι της περιοχής συγκεντρώνονταν και εκφράζονταν μέσω του χορού.
Λέγεται ότι αρχικά ο χορός αυτός χορευόταν αποκλειστικά από άντρες λόγω της άνισης κατανομής ανδρών και γυναικών στην περιοχή εξαιτίας των μεταναστεύσεων, που είχαν ως αποτέλεσμα ο ανδρικός πληθυσμός να υπερέχει αριθμητικά του γυναικείου. Έτσι, προκειμένου οι άνδρες να κατακτήσουν μια γυναίκα, έπρεπε να διαγωνισθούν στο Τάνγκο. Κατά συνέπεια εξασκούνταν συστηματικά βελτιώνοντας ολοένα και περισσότερο την ποιότητα του χορού.
Από τα σοκάκια της Αργεντινής στα σαλόνια της Ευρώπης
We explain how Tango Conquered the World from simpleshow on Vimeo.
Εξαιτίας της συσχέτισής του με τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα το Τάνγκο απορρίφθηκε από την "αφρόκρεμα" των πόλεων της Αργεντινής. Ωστόσο, η εμφάνιση ενός νέου μουσικού οργάνου στην ευρωπαϊκή κοινότητα το 1880, η μελωδία του οποίου ταίριαζε απόλυτα με την μουσική του Τάνγκο, καθώς και το νέο στιχουργικό είδος του 1900, που αναφερόταν σε χαμένους έρωτες, στην νοσταλγία και την ίδια την αγάπη για το χορό γραμμένο στη γλώσσα των δρόμων του Μπουένος Άιρες οδήγησαν στην ραγδαία διάδοση του χορού και στην Ευρώπη.
Οι Ευρωπαίοι διαμόρφωσαν το χορό έτσι, ώστε να είναι πιο ευπρεπής, δίνοντάς του τη μορφή του ευρωπαϊκού Τάνγκο, το οποίο έγινε στην συνέχεια ιδιαίτερα δημοφιλές στην υψηλή κοινωνία και κατέκτησε τα σαλόνια με πάθος.
Στα πλαίσια του TangoLovers Festival θα γνωρίσουμε και το βλέμμα ενός φωτογράφου που αφιερώθηκε στην τέχνη του αλλά και το Τάνγκο. ΄
"Η σχέση μου με το Τάνγκο ξεκίνησε λίγα χρόνια πρίν κι ήταν αδύνατο να μην εισχωρήσει η φωτογραφία μέσα στο Τάνγκο και το Τάνγκο μέσα στη φωτογραφία" λέει ο Αλέξανδρος Παρωτίδης.
"Τα φώτα, οι μουσικές απο τις μεγάλες ορχήστρες και οι σκοτεινές αγκαλιές, οι βαθιές ανάσες που κάθε φορά σου αποκαλύπτουν έναν καινούριο κόσμο που καλείσαι να μελετήσεις, να καταλάβεις, να εξερευνήσεις, όλα αυτά ήταν ενας συναγερμός ήταν αδύνατον να μην υποκύψω. Μετά άρχισα να βλέπω εκεί μέσα το φως, να καταλαβαίνω και να υπάρχει αληθινή επαφή με ανθρώπους που έβλεπα για πρώτη φορά. Κι όλα ήταν κρυμμένα εκεί, όλα όσα ήθελα και ευχόμουν να δω, να γευτώ και να ακούσω".
"Η μουσική, τα κλειστά μάτια, ο ερωτισμός, οι μύθοι και οι αλήθειες των ανθρώπων. Η σχέση μου με την φωτογραφία και το αντικείμενο που έχω που είναι το πορτρέτο, ο γαμός και ο άνθρωπος εν γένει, μου δώσαν μια γερή κλοτσιά, γεμάτη πληροφορίες και νέες εικόνες για το τι είναι το Τάνγκο και πως μπορείς να αιχμαλωτίσεις την γοητεία του. Να την κλείσεις σε μια στιγμή ,σε μια φωτογραφία. Φώτα, μουσικές και συναισθήματα, μια σκηνοθετημένη άποψη της ζωής που ζούμε δηλαδή στα τρία λεπτά που διαρκεί ένα κομματι χορού" λέει.
Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του 3ου TangoLovers Festival στο Facebook.