Αυτοκτόνησε ο «διαφθορέας» φωτογράφος του αισθησιασμού, Ντέιβιντ Χάμιλτον

Ένας από τους άντρες που όρισαν τον αισθησιασμό του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα μέσα από το φακό του ο Χάμιλτον είχε μια εμμονή που έκανε επάγγελμα και έχτισε την καριέρα του.

Ο φωτογράφος, που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στη Γαλλία, πρόσφατα είχε βρεθεί μπλεγμένος σε ένα σκάνδαλο που σκοτείνιασε το απαλό, ερωτικό του πορτφόλιο, όταν πολλές από τις γυναίκες που είχε φωτογραφίσει στα 70ς τον κατηγόρησαν για σεξουαλική παρενόχληση αλλά και απόπειρα βιασμού. Ανάμεσα τους και η ραδιοφωνική παραγωγός Flavie Flament.

Η Flament μόλις πριν ένα μήνα έβγαλε την αυτοβιογραφία της "La Consolation" (H παρηγοριά). Στις σελίδες του βιβλίου η Flament μιλάει για το βιασμό της από τον διάσημο φωτογράφο στην πόλη θέρετρο της Νότιας Γαλλίας Cap d'Agde το 1987. Ήταν μόλις 13 ετών. Για ένα αδιευκρίνιστο λόγο η Flament χρησιμοποίησε για εξώφυλλο του βιβλίου της ένα πορτρέτο της φιλοτεχνημένο από τον βιαστή της. Τα media της Γαλλίας αναφέρουν ότι η Flament ένιωσε βαθιά λύπη για το τέλος του διαφθορέα της...

Όταν το εβδομαδαίο περιοδικό ειδησεογραφίας L'Obs πήρε συνέντευξη από την Flament στις 18 Νοεμβρίου για την ιστοσελίδα του, εκείνη επιβεβαίωσε ότι αναφερόταν στον Βρετανό Χάμιλτον. Τέσσερις μέρες αργότερα ο φωτογράφος αρνήθηκε τους ισχυρισμούς της. "Δεν έχω κάνει κάτι ανάρμοστο" δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. "Το μόνο που συνέβη με τη Flament είναι ότι τράβηξαν το πορτρέτο της 29 ή 30 χρόνια πριν."

Περιώνυμος για τις ρομαντικές, ερωτικές απεικονίσεις γυναικών και κοριτσιών ενός softcore αισθησιασμού, ο φωτογράφος μονοπώλησε τη βιομηχανία της μόδας στα 60s. Οι εικόνες του, σαν πορτρέτα του Degas από σάρκα και οστά πασπαλισμένα από απαγορευμένο ερωτισμό, τον καθιέρωσαν στο Παρίσι.

Έχοντας δουλέψει για το περιοδικό Elle ο Ντέιβιντ Χάμιλτον πέρασε με ευκολία από τα περιοδικά στη διαφήμιση όπου και καθιέρωσε μέσα από το βλέμμα του εταιρίες κοσμετολογίας που ήθελαν τον (κατηγορούμενο ως παιδόφιλο) Χάμιλτον να απαθανατίσει το ρομαντισμό σήμερα.

Ο Χάμιλτον δούλεψε επάνω σε αυστηρά, προσωπικά project, εξέδωσε ιδιαίτερα ευπώλητα λευκώματα και μονογραφίες του όπου αποθέωσε την ανήλικη γυναίκα (τα "The Age of Innocence", "Cousins Tender" και "Sisters" θεωρούνται συλλεκτικά) και ήταν ο παραγωγός σε πέντε ταινίες ενώ ο ίδιος σκηνοθέτησε το "Bilitis" που άφησε ιστορία το 1977 γεμίζοντας με ιδρώτα τα καθίσματα στις σκοτεινές αίθουσες.

Λάτρεις των πορτρέτων (ανάμεσα σε άλλους ο Χάμιλτον φωτογράφισε και τον μύθο του μπαλέτου Ρούντολφ Νουρέγιεφ) και των τοπίων, πέρα από τα (άγουρα) κορίτσια που απαθανάτιζε με ευλάβεια ο φωτογράφος γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1933 προτού μετακομίσει στο Παρίσι στα 20 του για να αναζητήσει την τύχη του στη γραφιστική σκηνή της πόλης.

Όταν πλέον τα 70s πέρασαν ανεπιστρεπτί, το έργο του Χάμιλτον άρχισε να αμφισβητείται. Ήταν τέχνη ή πορνογραφία; Το 2005, με μια απόφαση ορόσημο το Guildford Crown Court της Αγγλίας απαγόρευσαν τη δουλειά του Χάμιλτον που χαρακτήρισαν, με κάθε επισημότητα, άσεμνη. Ο Χάμιλτον δεν είχε παιδιά. Pαντρεύτηκε δύο φορές, πρώτα μια μούσα του (τη Μόνα Kristensen) και μετά μια συνεργάτιδα του (τη Gertrude Hamilton).

Μετά την ανακοίνωση του θανάτου του η Flament δήλωσε συντετριμμένη από την αυτοκτονία του διαφθορέα της.