«Το χειρότερο είναι πως όλοι έχουν τους λόγους τους». Ο Άιρα Σακς για την εκλογή Τραμπ

“Είναι μια συνταρακτική, τρομακτική περίοδος για την Αμερική. Αλλά δεν είναι μια περίοδος που προέκυψε από το πουθενά. Όπως σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο από την Πολωνία και τη Ρωσία, ως τη Βρετανία και σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής- ακόμα και τη σκληροπυρηνική πολιτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή και την εμφάνιση δικτατορικών καθεστώτων στην περιοχή- έτσι και στην Αμερική το σώμα των ψηφοφόρων εμπνεύστηκε από παρόμοια κινήματα παγκοσμίως. Στην πραγματικότητα θα μπορούσε κανείς να δει την άνοδο του Ντόναλντ Τράμπ ως επακόλουθο γεγονότων που που έλαβαν χώρα εκτός των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων της προσφυγικής κρίσης, της αστάθειας στη Μέση Ανατολή και της ανόδου της εγχώριας αλλά και της διεθνούς τρομοκρατίας. Όπως έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές να συμβαίνει στην παγκόσμια ιστορία, τα εθνικιστικά κινήματα απομονωτισμού σαν αυτό του Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζονται όταν οι άνθρωποι είναι φοβισμένοι και θυμωμένοι” γράφει.

“Ο φόβος απορρέει από το γεγονός του πόσο εύκολα ένας δημαγωγός μπορεί να κερδίσει τις καρδιές και τα μυαλά μιας πληθυσμιακής ομάδας” προσθέτει και σημειώνει ότι είναι πρόκληση για τον ίδιο να κατανοήσει το γιατί μπορεί κάποιος να ψηφίσει τον Ντόναλντ Τραμπ -όπως και έγινε.

“Δεν μπορούμε να δώσουμε έναν μόνο χαρακτηρισμό σε 45 εκατομμύρια ανθρώπους σα να είναι ένα. Δεν είναι τρελοί, ηλίθιοι ή αξιολύπητοι. Έχουν όμως ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά τα οποία μπορούμε να επισημάνουμε. Ο μέσος ψηφοφόρος του Τραμπ είναι πιθανότερο να είναι λευκός, άνδρας παρά γυναίκα, χωρίς ανώτερη ή πανεπιστημιακή μόρφωση, να μην ζει στην ανατολική ή στη δυτική ακτή, αλλά μάλλον κάπου στις ενδιάμεσες πολιτείες της χώρας. Ο ψηφοφόρος του Τραμπ νιώθει αποκλεισμένος από τους σημαντικούς θύλακες επιτυχίας και κοινωνικής ανέλιξης, κυρίως σε ορισμένους τομείς της οικονομίας, όπως η τεχνολογία, τα χρηματοπιστωτικά, και η παγκόσμια αγορά. Υπάρχουν επίσης οι πιστοί οπαδοί του ρεπουμπλικανικού κόμματος οι οποίοι υποστηρίζουν το κόμμα σε μια απόπειρα να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Το γεγονός ότι η απογοητευμένη και δυσαρεστημένη εργατική τάξη των λευκών βρήκε ένα σύμμαχο στο κόμμα που παραδοσιακά συνδέεται με την άρχουσα τάξη είναι μια από τις εκπλήξεις αυτής της αναμέτρησης”.

“Κάτι άλλο το οποίο φάνηκε να είναι πολύ διαφορετικό σε αυτή την εκλογική περίοδο συγκριτικά με τις δύο προηγούμενες, ήταν ότι στάθηκε δύσκολο για την Χίλαρι Κλίντον να εμπνεύσει το πάθος και τον ενθουσιασμό, όπως είχε κάνει ο Ομπάμα το 2008 και το 2012” προσθέτει. “Οι φίλοι μας μπορεί να μισούν τον Τράμπ, λίγοι όμως αγαπούν τη Χίλαρι” λέει.

Ο Τραμπ “είναι το Αυτό χωρίς το Υπερεγώ” λέει, “σαν ένας μαγνήτης που δεν απωθεί παρά μόνο έλκει” προσθέτει. “Ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικός από όσο τον φανταζόμουν. Αυτό με φοβίζει από τη μία αλλά ως δημιουργός και κινηματογραφιστής το βλέπω και ως κάτι αποκαλυπτικό. Πάντα ένιωθα μέσα μου την ανάγκη να κατανοήσω γιατί οι άνθρωποι κάνουν "κακά" πράγματα, είτε πρόκειται για χαρακτήρες στις ταινίες μου, είτε για υπαρκτά πρόσωπα. Μια από τις αγαπημένες μου συγγραφείς είναι η ιστορικός από τη Μεγάλη Βρετανία Γκίτα Σερένι η οποία έχει γράψει τόσο για τους διοικητές των Ναζί όσο και ιστορίες παιδιών που σκότωσαν άλλα παιδιά. Είναι πολύ εύκολο να κατακρίνουμε και να απορρίπτουμε, είναι όμως πολύ πιο σημαντικό και επείγον να κατανοήσουμε. Όπως το διατύπωσε ένας ήρωας στην ταινία του Ζαν Ρενουάρ Ο Κανόνας του Παιχνιδιού: "Το χειρότερο είναι πως όλοι έχουν τους λόγους τους".

Για άλλη μια φορά, η ιστορία, και η συγκεκριμένη προεκλογική περίοδος αποδεικνύουν το νόημα των λεγόμενων του Ρενουάρ. Όλοι έχουν τους λόγους τους, κι αυτό περιλαμβάνει τον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και τα εκατομμύρια ανθρώπων που θα τον ψηφίσουν.”

Αναζητήστε το πλήρες oped του Άιρα Σακς στο Πρώτο Πλάνο (τεύχος 290).