Made in USA: αυτόν τον Νοέμβριο η Στέγη ψηφίζει ΗΠΑ

"Η καρδιά μας χτυπάει δυνατά. Όλο αυτό που συμβαίνει το εισπράττουμε ως απειλή" δήλωσαν σήμερα, Αμερικανοί καλλιτέχνες, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. "Από τη μία είναι πολύ τρομακτική η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Ντόναλντ Τραμπ και από την άλλη φαίνεται ότι αυτές οι φωνές υπήρχαν πάντα, απλώς τώρα βρέθηκαν στο προσκήνιο".

Όπως είναι φυσικό, οι αμερικανικές εκλογές δεν μπορούσαν να μην απασχολήσουν τη συνέντευξη Τύπου, που πραγματοποιήθηκε με αφορμή το "Made in USA", που φιλοξενεί η Στέγη από τις 13 έως τις 29 Νοεμβρίου. Ένα πολυσυλλεκτικό φεστιβάλ, που φιλοδοξεί να μας συστήσει αντιπροσωπευτικούς εκπροσώπους της σύγχρονης πειραματικής δημιουργίας των Ηνωμένων Πολιτειών.

"Κρατάμε την ανάσα μας για τις επόμενες ώρες" είπαν χαρακτηριστικά, η Αμπιγκέιλ Μπράουντ και ο Μάικλ Σίλβερστοουν, "γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ δεν πρόκειται να φύγει. Έχει δημιουργήσει μία φωνή που θα υπάρχει, θα ακούγεται και με τον τρόπο του έχει δώσει την “άδεια” και σε άλλους να εκφράζονται όπως ο ίδιος και αυτό είναι τρομακτικό!".

Ζευγάρι στη ζωή και στο θέατρο, οι σκηνοθέτες και δραματουργοί της ομάδας 600 HIGHWAYMEN εγκαινιάζουν το φεστιβάλ με το The Record. Μια παράσταση-ύμνο στο ζωντανό θέατρο, την ιερότητα της στιγμής και τη σημασία της κοινότητας, η οποία αναρωτιέται "τί μπορεί να συμβεί αν γεμίσεις ένα δωμάτιο με αγνώστους;". Για τις ανάγκες της, οι δύο καλλιτέχνες καλούν 47 Αθηναίους, οι οποίοι δεν είναι ηθοποιοί και δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, να βρεθούν επί σκηνής για 61 λεπτά. Συνοδεία ζωντανής μουσικής, οι συμμετέχοντες γίνονται «περφόρμερ για μια βραδιά».

Αυτή είναι η πρώτη από τις 11 συνολικά παραστάσεις που θα δούμε στο πλαίσιο του Made in USA, από 10 καλλιτέχνες και ομάδες μέσα από τον χώρο του θεάτρου, του χορού και της περφόρμανς. Οι καλλιτέχνες που θα παρουσιάσουν δουλειά τους, χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες, προσεγγίζουν τα κλασικά κείμενα με πρωτότυπο τρόπο ή εμπλέκουν στη σκηνική πράξη θεατές, ενώ ερευνούν, μεταξύ άλλων, θέματα ταυτότητας, φύλου και διακρίσεων.

"Το φεστιβάλ αρθρώνεται γύρω από καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει τη σύγχρονη αμερικανική τέχνη, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα. Ριζοσπαστικά πειράματα με έργα ρεπερτορίου, εξερευνήσεις της ποπ κουλτούρας, αντισυμβατικές προσεγγίσεις των μεταμοντέρνων της Judson Church, εναλλακτικές χρήσεις των νέων τεχνολογιών, αλλά και συμμετοχικές τεχνικές που φέρνουν στη σκηνή ερμηνευτές και θεατές, είναι ορισμένες από τις κύριες θεματικές αυτής της δυναμικής πλατφόρμας. Ταυτόχρονα, ένα παράλληλο πρόγραμμα δημόσιων διαλόγων, εργαστηρίων, masterclasses και συζητήσεων με τους καλλιτέχνες θα διερευνήσει τη ζωτικότητα, τις προκλήσεις και τις αντιγνωμίες αυτής της “νέας” πρωτοπορίας, σε μια ιστορική στιγμή οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών αναταράξεων, τόσο σε αμερικανικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο" εξήγησε η Κάτια Αρφαρά, καλλιτεχνική διευθύντρια Θεάτρου και Χορού της Στέγης.

Μορφή-κλειδί στη διοργάνωση, είναι, σύμφωνα με την ίδια, ο πολυβραβευμένος Ρίτσαρντ Μάξγουελ, ο οποίος θα έχει διπλή παρουσία στο φεστιβάλ. Εμβληματική μορφή της νεοϋορκέζικης εναλλακτικής σκηνής, σκηνοθέτης, συνθέτης και θεατρικός συγγραφέας ο Ρ. Μάξγουελ, στα 49 του χρόνια, συστήνεται στο ελληνικό κοινό με το πιο πρόσφατο έργο του, που έχει τίτλο The Evening. Μέρος ενός τριπτύχου, ελεύθερα εμπνευσμένου από τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, η παράσταση έχει λάβει εγκωμιαστικές κριτικές στην Αμερική και στην Ευρώπη και θα παρουσιαστεί στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, στις 24 και 25 Νοεμβρίου.

Σε ένα κακόφημο μπαρ στη μέση του πουθενά, κάπου στην αχανή αμερικανική ενδοχώρα, ο Μάξγουελ τοποθετεί τρεις αρχετυπικούς Αμερικανούς αντιήρωες: έναν παλαιστή, τον διεφθαρμένο μάνατζέρ του και μια πόρνη/μπαργούμαν. Με τη μορφή μιας σύγχρονης ελεγείας, ο δημιουργός, ο οποίος κάνει θέατρο από το 1992, εκθέτει με κλινική ακρίβεια το υπαρξιακό οδοιπορικό των τριών προσώπων του και αποκαλύπτει την απροσδόκητη ποιητικότητα της "γλώσσας του καταγωγίου". Εκτός από το The Evening, ο Ρ. Μάξγουελ θα παρουσιάσει επίσης στο φεστιβάλ το Showcase (26 και 27/11 Εκτός Στέγης), έναν ημίωρο μονόλογο που εξελίσσεται στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου.

"Τι θα συνέβαινε ιστορικά αν ο μεταμοντέρνος χορός συναντούσε το voguing -το φανταχτερό “χορευτικό” υβρίδιο που ξεπήδησε από τις συνοικίες του Χάρλεμ στα τέλη της δεκαετίας του ’60;". Απάντηση σε αυτό το υποθετικό ερώτημα, επιχειρεί να δώσει το Judson Church is Ringing in Harlem. Στην πρώτη παράσταση χορού της διοργάνωσης (13,14 / 11 στη Μικρή Σκηνή της Στέγης), ο Τράγιαλ Χάρελ, ο νεαρός αντισυμβατικός χορογράφος από τη Νέα Υόρκη, επιχειρεί μια διασταύρωση του voguing και του μεταμοντέρνου χορού, όχι τόσο για να αναπαραγάγει το γενικευμένο κλίμα της αντικουλτούρας των όψιμων 60’s, όσο και για "να επαναφέρει στο προσκήνιο το σώμα, ως πυρήνα συγκρότησης του εαυτού και διεκδίκησης της διαφορετικότητας".

Το πρόγραμμα του χορού θα συνεχιστεί με τις παραστάσεις Α quartet που παρουσιάζει η ελληνικής καταγωγής Χίδερ Κράβας (20, 21/11, Κεντρική Σκηνή), όπου τέσσερις, διαφορετικού ύφους, χορευτές, αναλαμβάνουν να ερμηνεύσουν τέσσερα σόλο που εκτυλίσσονται ταυτόχρονα, αντλώντας την έμπνευσή τους από ασύνδετες πηγές: μπαλέτο, παραδοσιακούς χορούς, φιγούρες από μαζορέτες και κινήσεις από εργατικές διεκδικήσεις.

Ακολουθεί το Age and Beauty Part 1: Mid - Career Artist / Suicide Note or &: - /, το πρώτο μέρος της τριλογίας του Μιγκέλ Γκουτιέρεζ πάνω στο ζήτημα της ταυτότητας και του φύλου, από τη σκοπιά της μέσης ηλικίας (24, 25/11, Μικρή Σκηνή). Στην παράστασή του εξετάζει το πώς αντιμετωπίζεται ένας μεσήλικας ομοφυλόφιλος χορογράφος, από ένα σύστημα που σαφώς εξαίρει τη νεότητα και τη φρεσκάδα, αλλά και το πώς αντιμετωπίζουμε οι ίδιοι το στόχο να γεράσουμε όμορφα, όταν όλα είναι φτιαγμένα για κάποιους που δεν θα γεράσουν ποτέ.

Στις 28 και 29/11 τη σκυτάλη θα πάρει το Tell Me Love is Real (Μικρή Σκηνή, στις 19.00) του Ζάκαρι Όμπερζαν. Η δαιδαλώδης σκέψη του δημιουργού πάνω στο ερώτημα "γιατί ζούμε τελικά;" παίρνει σάρκα και οστά σε μια ιδιαίτερα τρυφερή παράσταση, γεμάτη χιούμορ, τραγούδια, ζεστασιά και απρόοπτα, που κινείται ανάμεσα στα όρια του ντοκιμαντέρ, της stand up comedy και της περφόρμανς.

Το Attendance της Φέι Ντρίσκολ, κλείνει την αυλαία των παραστάσεων του χορού του Made in USA (28, 29/11 στις 21.00, Κεντρική Σκηνή). Πρόκειται για το πρώτο μέρος της τριλογίας Thank you for coming... με τους θεατές να σχηματίζουν έναν κλοιό γύρω από τους ερμηνευτές και να καλούνται να γίνουν μέρος αυτού που συμβαίνει, συμμετέχοντας σε ένα...απολαυστικό χάος.

Η Αμερική του πνεύματος κατέλυσε αυτό το μήνα στη Στέγη. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.