Η άνοδος, η πτώση και η εσωστρεφής επιστροφή του Μάικλ Φασμπέντερ

Ο Φασμπέντερ, που με την ερμηνεία του σε ταινίες όπως το «12 Χρόνια Σκλάβος» και Steve Jobs καθιερώθηκε ως μεγάλος ηθοποιός, φάνηκε να περνάει μία απότομη παρακμή με ταινίες όπως το Assassin’s Creed και το «Χιονάνθρωπος».

Η εκτόξευση του στη βιομηχανία του κινηματογράφου ήταν εντυπωσιακή, όμως η συνέχεια δεν ήταν εξίσου λαμπερή.

Η επιλογή του να απομακρυνθεί από τη μεγάλη οθόνη για να ακολουθήσει την καριέρα του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και να ζήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας δίνει την αίσθηση ότι έψαχνε κάτι πιο αυθεντικό και λιγότερο πιεστικό.

Η επιστροφή του στη μεγάλη οθόνη με ήπιες παραγωγές, όπως το «Black Bag» και το «The Killer», αποδεικνύει ότι δεν είναι διατεθειμένος να υποκύψει στο παλιό πρότυπο της αδιάκοπης παραγωγικότητας του Χόλιγουντ.

Το γεγονός ότι σήμερα τον βλέπουμε να αποφεύγει τα media και τις συνεντεύξεις δείχνει μια πιο ήρεμη και εσωστρεφή προσέγγιση στη ζωή του, κάτι που δεν το συναντάς συχνά στους πρώην μεγάλους σταρ του Χόλιγουντ.

Η απόφασή του να αποφύγει τις επιφανειακές αναλύσεις και να μην ανακατεύεται στον θόρυβο της δημοσιότητας ενισχύει την αίσθηση του μυστηρίου που τον περιβάλλει, πράγμα που τον κάνει ακόμη πιο ενδιαφέροντα σαν χαρακτήρα.

Το ερώτημα για το μέλλον του είναι αν ο Φασμπέντερ θέλει να επιστρέψει στην κορυφή του Χόλιγουντ ή αν προτιμά να ζει με λιγότερο εκκωφαντικό τρόπο. Αν και οι καιροί για τους μεγάλους σταρ του κινηματογράφου έχουν αλλάξει, η επιστροφή του στην τέχνη του κινηματογράφου ίσως να είναι πιο προσεκτική και με λιγότερο θόρυβο από ό,τι στο παρελθόν.