Όσκαρ 2025: O «ασεβής» φόρος τιμής στον Ντέιβιντ Λιντς και η απουσία του Αλέν Ντελόν

Κατά τη διάρκεια της τελετής των Όσκαρ την Κυριακή, η Ακαδημία απέτισε φόρο τιμής σε κορυφαίες φιγούρες του κινηματογράφου που έφυγαν από τη ζωή τον περασμένο χρόνο, προσφέροντας ειδικά αφιερώματα για τον Τζιν Χάκμαν και τον Κουίνσι Τζόουνς. Παρόλα αυτά, στον Ντέιβιντ Λιντς αποδόθηκε ένα σύντομο κλιπ μόλις τεσσάρων δευτερολέπτων, κάτι που εξόργισε πολλούς θαυμαστές, οι οποίοι ανέφεραν ότι δεν είχε επαρκή αναγνώριση για την τεράστια κληρονομιά του στον κινηματογράφο.

Μιλώντας στο X (πρώην Twitter), ένας χρήστης σχολίασε: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έγινε εκτενές αφιέρωμα στον Ντέιβιντ Λιντς απόψε. Απίστευτο». Ένας άλλος έγραψε: «Ο Ντέιβιντ Λιντς άξιζε περισσότερα από λίγα δευτερόλεπτα στο 'In Memoriam' στα Όσκαρ. Ειλικρινά μοιάζει σαν έλλειψη σεβασμού…». Μια τρίτη ανάρτηση ανέφερε: «Ο Ντέιβιντ Λιντς θα έπρεπε να έχει περισσότερο χρόνο στο 'In Memoriam' κι όχι μόνο με ένα κλιπ τεσσάρων δευτερολέπτων. Ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς ταινιών που υπήρξαν ποτέ».

Αντιδρώντας στις επικρίσεις, ένας άλλος χρήστης τόνισε: «Τα μόλις τέσσερα δευτερόλεπτα που δόθηκαν στον Ντέιβιντ Λιντς στα Όσκαρ φέτος ήταν ανησυχητικά και πολύ απογοητευτικά». Ένας άλλος έγραψε με έντονη απογοήτευση: «Τα Όσκαρ έβλαψαν τον Ντέιβιντ Λιντς». Ενώ κάποιος άλλος υπογράμμισε: «Ένα συγκλονιστικά ανεπαρκές ποσοστό αναγνώρισης για τον Ντέιβιντ Λιντς στα Όσκαρ. Θεέ μου».

Ο Ντέιβιντ Λιντς προτάθηκε τέσσερις φορές για Όσκαρ κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Μερικά από τα εμβληματικά έργα του περιλαμβάνουν τις ταινίες Eraserhead (1977), The Elephant Man (1980), Blue Velvet (1986), Mulholland Drive (2001) και Inland Empire (2006).

Μια από τις πιο ηχηρές απουσίες στην τελετή των Όσκαρ ήταν αυτή του Αλέν Ντελόν, ενός από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου, με μια λαμπρή καριέρα που εκτείνεται και στον τομέα της μουσικής, της παραγωγής και της σεναριογραφίας. Ο Ντελόν, ο οποίος υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960 και 1970, θεωρείται παγκοσμίως ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του παγκόσμιου σινεμά.

Με την έντονη παρουσία του στη μεγάλη οθόνη, από ταινίες όπως Le Samouraï (1967), La Piscine (1969) και Rocco e i suoi fratelli (1960), ο Ντελόν έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην κινηματογραφική ιστορία. Η εκθαμβωτική του εμφάνιση και η έντονη προσωπικότητα του τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό στο κοινό και το φιλμικό σύμπαν, κερδίζοντας πολλές φορές την προσοχή και τον θαυμασμό τόσο της κριτικής όσο και των θεατών.

Παρά την τεράστια καλλιτεχνική του κληρονομιά, η απουσία του από το τμήμα "In Memoriam" των φετινών Όσκαρ προκάλεσε έντονη απογοήτευση στους θαυμαστές του και στη κινηματογραφική κοινότητα. Με την τελευταία του συμμετοχή στον κινηματογράφο να χρονολογείται από το 2019, οι φίλοι και οι συνάδελφοί του επισημαίνουν πως η συμβολή του στην τέχνη του κινηματογράφου και του θεάματος ήταν ανεκτίμητη και άξιζε μεγαλύτερη αναγνώριση.

Η εν λόγω απουσία από την τελετή έφερε στο προσκήνιο την έλλειψη αναγνώρισης για τους παλαιότερους μεγάλους του κινηματογράφου και την ανάγκη για περισσότερο σεβασμό προς τις εμβληματικές προσωπικότητες που καθόρισαν την πορεία του διεθνούς σινεμά.

Τα Όσκαρ δεν πέρασαν χωρίς να αποδώσουν φόρο τιμής και σε άλλους μεγάλους του κινηματογράφου. Ο Μόργκαν Φρίμαν, σε μια συγκινητική ομιλία, απέτισε φόρο τιμής στον Τζιν Χάκμαν, λίγες μέρες μετά το θάνατό του σε ηλικία 95 ετών. Ο Φρίμαν, που είχε συνεργαστεί με τον Χάκμαν στις ταινίες Unforgiven και Under Suspicion, εξέφρασε τη θλίψη του για τον χαμό του φίλου του, επισημαίνοντας την πλούσια κληρονομιά του Χάκμαν στον κινηματογράφο και τη γενναιοδωρία του ως ερμηνευτή.

Ο Τζιν Χάκμαν, ο οποίος κέρδισε δύο Όσκαρ κατά τη διάρκεια της καριέρας του, βρέθηκε νεκρός με τη σύζυγό του, Μπέτσι Αρακάουα, στη βίλα τους στη Σάντα Φε, υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Η αστυνομία συνεχίζει να διερευνά τις συνθήκες του θανάτου τους.