ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Record Digging: O Ντάνιελ Μπλούμπεργκ «φωτίζει» με νότες τις πιο σκοτεινές γωνιές του Brutalist

Record Digging: O Ντάνιελ Μπλούμπεργκ «φωτίζει» με νότες τις πιο σκοτεινές γωνιές του Brutalist

O συνθέτης Daniel Blumberg

IIana Blumberg

Η τρίτη ταινία του Μπρέιντι Κόρμπετ, The Brutalist, κυριαρχεί με μεγαλειώδεις εικόνες και δυναμικές σκηνές που αποτυπώνουν τις βαθιές εσωτερικές συγκρούσεις του κεντρικού χαρακτήρα, Λάζλο Τοθ, έναν Ούγγρο Εβραίο αρχιτέκτονα, που μετά το πέρασμα από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ μεταναστεύει στην Αμερική το 1947.

Η ταινία συνδυάζει την ένταση του πολέμου με τις προσωπικές μάχες του Τοθ, προσφέροντας μια αφοπλιστική εξερεύνηση των ανθρώπινων ψυχών και του αμερικανικού ονείρου, το οποίο φαίνεται να υποχωρεί μπροστά στη βαρβαρότητα των ιστορικών συνθηκών.

Από την αρχή της ταινίας, η μουσική του συνθέτη Ντάνιελ Μπλούμπεργκ διαπλάθει μια συγκρουσιακή ατμόσφαιρα. Η παρτιτούρα, γεμάτη από ουρλιαχτά ξύλινα πνευστά και βιομηχανικά κρουστά, αντικρούει τα εικόνα, προκαλώντας μια συνεχιζόμενη ανησυχία στον θεατή. Ενώ οι εναλλαγές στην ατμόσφαιρα είναι έντονες και εξαιρετικά διακριτικές, η μουσική προσφέρει την απαραίτητη συναισθηματική ένταση για την πλοκή του έργου.

Η σκηνή του Τοθ που επανενώνεται με τη γυναίκα και την ανιψιά του διατρέχεται από ένα τρυφερό πιάνο, ωστόσο, οι ανήσυχες μελωδίες τονίζουν το δράμα, υπογραμμίζοντας την αλλαγή που έχει συντελεστεί στο πρόσωπο της Ερζέμπετ.

Η ταινία καταφέρνει να ακολουθήσει τις αφηγηματικές στροφές και το ψυχικό βάρος των χαρακτήρων της, με τον Κόρμπετ να δείχνει την ικανότητα να συνδυάζει την αφαιρετικότητα με τη συναισθηματική ένταση.

Η αίσθηση του εγκλωβισμού του Τοθ, με τις πιο σκοτεινές σκηνές της ζωής του να παρεμβάλλονται μεταξύ της δόξας και του πόνου του, εκδηλώνεται καθαρά μέσω του μουσικού έργου του Μπλούμπεργκ.

Αντισημιτισμός, σεξουαλική κακοποίηση και απληστία είναι μερικές από τις καταστροφικές δυνάμεις που κυριαρχούν στην ιστορία, και η μουσική του Μπλούμπεργκ ενισχύει την αίσθηση της εσωτερικής σύγκρουσης και της απογοήτευσης, αποκαλύπτοντας τη σύνθετη φύση των ηρώων.

Το The Brutalist αποδεικνύεται μια ταινία που δεν φοβάται να διαταράξει τις ισορροπίες του θεατή. Η σύνθεση του Μπλούμπεργκ, που διαπερνά όλο το έργο, παίζει καθοριστικό ρόλο στην προώθηση του αφηγηματικού πλαισίου και αποδεικνύεται αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της δραματικής αναπαράστασης της σύγκρουσης του ανθρώπινου ψυχισμού με το σκληρό περιβάλλον του μεταπολεμικού κόσμου.