Ο διάσημος συγγραφέας που τόλμησε να κλέψει το ιδιωτικό τζετ της Ντέμι Μουρ
Παρέα με τον Τζόνι Ντεπ, ο διάσημος gonzo συγγραφέας, έκλεψε το ιδιωτικό αεροπλάνο της Ντέμι Μουρ και πέταξε στην Ουάσινγκτον χωρίς την άδεια της ηθοποιού κι όλα αυτά ξεκίνησαν από το πείσμα του Χάντερ Σ. Τόμσον να μην συναντήσει τον διάσημο τότε φίλο του και τραγουδιστή Λου Ριντ.
Η φιλία του Χάντερ Σ. Τόμσον με τον Λου Ριντ ξεκίνησε με αμοιβαίο θαυμασμό: ο Τόμσον λάτρευε το μουσικό ύφος και την κυνική ματιά του Ριντ, ενώ ο Ριντ αναγνώριζε την ανατρεπτική διάνοια και τον απροκάλυπτο λόγο του συγγραφέα.
Χ
Όταν συνεργάστηκαν για τη χρήση του «Walk on the Wild Side» σε ένα έργο του Τόμσον, έμοιαζε πως αυτή η φιλία θα είχε αντοχή. Αλλά, όπως όλες οι σχέσεις που βασίζονται σε δύο ατίθασες προσωπικότητες, η κατάληξη δεν ήταν αναίμακτη.
Το σημείο καμπής της σχέσης τους, που μοιάζει βγαλμένο από κωμικοτραγική σάτιρα, ήταν...μια σκάλα. Ο Τόμσον, όντας στη Νέα Υόρκη για την προώθηση του «Fear and Loathing in America», αρνήθηκε να ανεβεί τις σκάλες του πολυτελούς εστιατορίου όπου τον περίμενε ο Ριντ.
Ο συγγραφέας χρησιμοποίησε τη δικαιολογία της «σκαλοφοβίας» του ή αλλιώς «bathmophobia». Για τον Ριντ, η άρνηση αυτή ήταν μια προσβολή που τον εξόργισε, με αποτέλεσμα η συνάντηση να μην πραγματοποιηθεί ποτέ. Αντί να βρεθεί με τον Λου Ριντ για φαγητό και λόγω του ακραίου φόβου του για τις σκάλες, ο διάσημος συγγραφέας προτίμησε να πάει για φαγητό με τον Τζόνι Ντεπ και την Ντέμι Μουρ σε ένα άλλο εστιατόριο της πόλης.
Ο Τόμσον δεν πτοήθηκε από την απογοήτευση του Λου Ριντ, την ίδια μέρα κιόλας έκανε κάτι πολύ απρόβλεπτο. Παρέα με τον Τζόνι Ντεπ, κατάφερε να κλέψει το ιδιωτικό τζετ της Ντέμι Μουρ από το αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης και πέταξε προς την Ουάσιγκτον.
Αφού έκανε την πτήση προσποιούμενος πως η ίδια η Μουρ το γνώριζε, άφησε το αεροπλάνο και το πλήρωμά του χωρίς πληρωμή, αγνοώντας τον λογαριασμό καυσίμων. Ήταν μια ενέργεια που μόνο ο Τόμσον θα μπορούσε να θεωρήσει «φυσιολογική».
Μετά από αυτό το επεισόδιο, οι δύο άνδρες δεν μίλησαν ποτέ ξανά. Ο Ριντ, με τη γνωστή του ψυχρή στάση, δεν επιχείρησε καμία επανασύνδεση, ενώ ο Τόμσον, πιστός στο αναρχικό πνεύμα του, δεν έδειξε ποτέ ίχνος μεταμέλειας.
Η ιστορία του Τόμσον και του Ριντ είναι περισσότερο από ένα ανέκδοτο. Είναι μια υπενθύμιση της έντασης που συνοδεύει τη μεγαλοφυΐα και της αδυναμίας δύο ισχυρών προσωπικοτήτων να συμβιώσουν χωρίς να συγκρουστούν. Σε κάθε περίπτωση, το επεισόδιο αυτό προσθέτει μια ακόμη πινελιά θρύλου στη φήμη τους, αφήνοντας πίσω του ένα κωμικοτραγικό παραμύθι που μόνο ο κόσμος της αντικουλτούρας θα μπορούσε να δημιουργήσει.