ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Kingmaker: Το «μυστικό όπλο» του Τσώρτσιλ στον αγώνα κατά των Ναζί

Kingmaker: Το «μυστικό όπλο» του Τσώρτσιλ στον αγώνα κατά των Ναζί

Η Pamela Harriman στο εξώφυλλο του νέου βιβλίου της Sonia Purnell «Kingmaker».

Penguin

Η Πάμελα Μπέριλ Ντίγκμπι Τσόρτσιλ Χέιγουορντ Χάριμαν, μια Βρετανή αριστοκράτισσα που από «μυστικό όπλο» της Βρετανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, εξελίχθηκε σε ισχυρή πολιτική φιγούρα στην Ουάσινγκτον, αλλά παραμένει αμφιλεγόμενη σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το θάνατό της. Μια νέα βιογραφία επανεξετάζει την επιρροή και τις αμφισβητήσεις γύρω από την καριέρα και τη ζωή της, εγείροντας ερωτήματα για τη θέση των γυναικών στην πολιτική.

Η πολυδιάστατη προσωπικότητά της – από τον ρόλο της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως ένα «μυστικό όπλο» της Βρετανίας μέχρι την επιρροή της στην πολιτική σκηνή των ΗΠΑ – έχει τροφοδοτήσει συζητήσεις για τον τρόπο με τον οποίο η γοητεία και η προσωπική ζωή της επηρέασαν την πολιτική της καριέρα.

Σύζυγος του γιου του Ουίνστον Τσώρτσιλ στην ηλικία των 20 ετών, η Χάριμαν χρησιμοποίησε τη γοητεία της για να προωθήσει τα βρετανικά συμφέροντα, επηρεάζοντας σημαντικές αμερικανικές προσωπικότητες προς όφελος της Συμμαχίας κατά των Ναζί.

Ωστόσο, η επιρροή της δεν σταμάτησε εκεί.

pamela harriman

Η Pamela Harriman στο εξώφυλλο του νέου βιβλίου της Sonia Purnell «Kingmaker».

Penguin

Στη μεταπολεμική περίοδο, σύναψε σχέσεις με ισχυρούς άνδρες, όπως ο Τζιάνι Ανιέλι και ο Πρίγκιπας Άλι Χαν, αν και κανείς από αυτούς δεν την παντρεύτηκε.

Η καριέρα της κορυφώθηκε στις δεκαετίες του 1970 και 1980, όταν έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη χρηματοδότηση του Δημοκρατικού Κόμματος και έγινε κεντρική πολιτική φιγούρα στην Ουάσινγκτον.

Η βιογραφία της από τη Sonia Purnell, Kingmaker: Pamela Harriman's Astonishing Life of Power, Seduction, and Intrigue, έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, αναδεικνύοντας τα διπλά στάνταρ με τα οποία κρίνονται οι γυναίκες στην πολιτική.

Ενώ για πολλούς θεωρείται μια θαρραλέα γυναίκα που κατάφερε να επηρεάσει την πολιτική σκηνή, άλλοι την κατηγορούν ότι εκμεταλλεύτηκε τις σχέσεις της για προσωπικό όφελος, αμφισβητώντας τον πραγματικό της αντίκτυπο.

Η Χάριμαν παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής της αφοσιωμένη στην πολιτική, υποστηρίζοντας πρόσωπα όπως ο Μπιλ Κλίντον και ο Τζο Μπάιντεν, ενώ η θητεία της ως πρέσβειρα των ΗΠΑ στη Γαλλία ήταν το επιστέγασμα της διπλωματικής της καριέρας.

Ωστόσο, το έργο της συχνά αμαυρώθηκε από τα σεξιστικά σχόλια της εποχής, με τότε συντάκτη της Washington Post να δηλώνει απαξιωτικά ότι «η πολιτική της Χάριμαν ήταν ανάμεσα στα πόδια της».

Παρά τις αντιφάσεις και την αμφιλεγόμενη κριτική, η Πάμελα Χάριμαν παραμένει μια προσωπικότητα που σηματοδότησε την πολιτική ζωή του 20ού αιώνα, με τη βιογραφία της να επαναφέρει στη συζήτηση το ζήτημα της θέσης των γυναικών στην πολιτική και τη διπλωματία.