Χένρι Τάντεϊ: Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να πυροβολήσει τον Χίτλερ και να σώσει 70 εκατ. ζωές
Σε αυτή τη φωτογραφία αρχείου της 5ης Δεκεμβρίου 1931, ο Αδόλφος Χίτλερ, ηγέτης των Εθνικοσοσιαλιστών, χαιρετίζεται καθώς φεύγει από τα κεντρικά γραφεία του κόμματος στο Μόναχο.
APΟ συγγραφέας της σειράς Horrible Histories επιστρέφει με ένα νέο βιβλίο που εξετάζει τις μεγαλύτερες επιτυχίες και αστοχίες της βρετανικής ιστορίας.
O Tέρι Ντίρι έγραψε στο νέο του βιβλίο Horrible Histories για τον άνθρωπο που έσωσε τη ζωή του Χίτλερ κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και σκέφτεται τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν είχε πατήσει τη σκανδάλη.
Ο Χένρι Τάντεϊ, ένας Βρετανός στρατιώτης του Πρώτου Παγκοσμίου βρίσκεται στις 28 Σεπτεμβρίου 1918 στα χαρακώματα στο Canal de St Quentin.
Το γερμανικό πεζικό υποχωρεί, χτυπημένο. Σαν πληγωμένη τίγρη τώρα είναι άκρως επικίνδυνο. Κάτω από ισχυρά πυρά, ο Τάντεϊ οδηγεί μια επίθεση στο χωριό Marcoing και κάθεται στο πολυβόλο.
Μπροστά του, υπάρχουν τώρα συντετριμμένοι στρατιώτες του εχθρού που απομακρύνονται τρεκλίζοντας. Μπορούν να πάρουν αιχμαλώτους, αλλά δεν θα το κάνουν – ένας ή περισσότεροι από τους συντρόφους του θα πρέπει να τους συνοδεύσει πίσω στις γραμμές τους, όπου θα χρειαστούν περισσότερους μαχητές για να τους φυλάξουν. Πολύτιμοι ιατρικοί πόροι θα αφαιρεθούν από τους τραυματισμένους φίλους του για να τους περιθάλψουν. Οπότε δεν υπάρχει άλλη λύση.
Θα ήταν εύκολο να τους αφήσει να συνεχίσουν να τρέχουν. Αλλά δεν επρόκειτο να τους αφήσουν ζωντανούς. Η λογική λέει ότι πρέπει να πυροβολήσει τους Γερμανούς που υποχωρούν.
Είναι επαγγελματίας, είναι η δουλειά του και έχει επιβιώσει από τέσσερα εξαντλητικά χρόνια, με τα μετάλλια να το αποδεικνύουν.
Ένας Γερμανός δεκανέας, στην ηλικία του, μπαίνει στη γραμμή πυρός του. Τι θα κάνει; Πιθανότατα έχει τρία δευτερόλεπτα για να αποφασίσει. Τελικά δεν το κάνει.
Η ιστορία του Χένρι Τάντεϊ και της στιγμής που φέρεται να έσωσε τη ζωή του Αδόλφου Χίτλερ κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο είναι μια από τις πιο συναρπαστικές υποθέσεις «τι θα γινόταν αν» στην ιστορία του 20ου αιώνα.
Ο Τάντεϊ , ένας παρασημοφορημένος Βρετανός στρατιώτης, είχε την ευκαιρία να πυροβολήσει έναν νεαρό Γερμανό δεκανέα που τρεκλίζοντας απομακρυνόταν από τη μάχη στις 28 Σεπτεμβρίου 1918, κατά τη διάρκεια της Μάχης στο Canal de St Quentin.
Εκείνος αποφάσισε να μην το κάνει, αφήνοντας τον να φύγει. Ο δεκανέας αυτός ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ.
Ο Χίτλερ, είκοσι χρόνια αργότερα, φέρεται να θυμόταν αυτό το περιστατικό, αναγνωρίζοντας τον Τάντεϊ από ένα δημοσίευμα του 1919 για την απονομή του Σταυρού της Βικτώριας.
Ο Χίτλερ είπε ότι η στιγμή αυτή ήταν μια απόδειξη ότι η "Πρόνοια" τον προστάτευε, και μάλιστα διατηρούσε έναν πίνακα που απεικόνιζε τον Τάντεϊ να μεταφέρει έναν τραυματισμένο σύντροφό του στην πλάτη του, μια σκηνή από τη μάχη του Menin το 1914.
Αυτό το συμβάν, αν και ιστορικά αμφισβητούμενο όσον αφορά την ακριβή του εγκυρότητα, ανοίγει τον δρόμο για εικασίες: τι θα είχε συμβεί αν ο Τάντεϊ είχε πατήσει τη σκανδάλη; Θα μπορούσε να είχε αποτρέψει τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τις φρικαλεότητες που ακολούθησαν, σώζοντας ίσως εκατομμύρια ζωές.
Παρά τις ενδιαφέρουσες αυτές ιστορίες, η ιστορική κοινότητα είναι διχασμένη σχετικά με την αυθεντικότητα των γεγονότων. Ενώ ο Χίτλερ φέρεται να αναγνώρισε τον Τάντεϊ, δεν υπάρχουν αδιάσειστες αποδείξεις που να επιβεβαιώνουν το περιστατικό.
Ωστόσο, η ιστορία αυτή παραμένει ένα από τα πιο δυνατά παραδείγματα της τυχαιότητας της ιστορίας και του πώς μικρές αποφάσεις μπορεί να αλλάξουν την πορεία της.