Η ακατάλληλη, γκροτέσκα σχέση του Ντόναλντ Τραμπ με τις τέχνες
Όσοι πίστευαν ότι το επίμαχο σκίτσο της Illma Gore ήταν αρκετά ακραίο και σκανδαλιστικό, τότε μάλλον διαψεύστηκαν από τα πέντε γυμνά αγάλματα του Τραμπ που έκαναν την εμφάνιση τους στις 19 Αυγούστου σε ισάριθμες πόλεις των ΗΠΑ – ανάμεσα τους η Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες. Έγιναν ένα viral θέαμα άμα τη εμφανίσει τους.
Πέρα όλων των επίμαχων δηλώσεων του Τραμπ, που έκαναν γνωστό τον Ρεπουμπλικάνο σε κάθε γωνία του πλανήτη, πλέον όσοι το επιθυμούν μπορούν να έρθουν αντιμέτωποι κυριολεκτικά και με τη «γυμνή» αλήθεια. Η ομάδα ακτιβιστών Indecline ήδη ανέλαβε την ευθύνη κατασκευής και τοποθέτησης τους, που τους κόστισε περίπου $5,000 και διήρκησε πάνω από πέντε μήνες.
Το θέαμα σχεδόν γκροτέσκο: η μορφή του Τραμπ με αρκετά μεγάλη περιφέρεια και κοιλιά, τα γενετικά όργανα σε πλήρη θέα και φλέβες να ξεχωρίζουν σε όλο το σώμα. Κατασκευασμένο από πλαστικό και με ανθρώπινο μέγεθος, ζύγιζαν κάτι παραπάνω από είκοσι κιλά.
Σύμφωνα με το BBC, οι περαστικοί απόλαυσαν το θέαμα και φωτογραφήθηκαν με το άγαλμα, παίρνοντας μέρος σε μία άτυπη γιορτή που όμως δεν κράτησε για πολύ. Το σόου στη Νέα Υόρκη έληξε κάπου μετά την 1.00μμ όταν οι αρχές ξεκίνησαν επιχείρηση για να «ξηλώνουν» τα αγάλματα, αφαιρώντας τα ισχυρά κολλημένα θεμέλια τους.
To αιρετικό, σεξιστικό πορτρέτο του Ντόναλντ Τραμπ από την Ιλμα Γκορ έγινε αφορμή επίθεσης εναντίον της από φανατικό υποστηρικτή του υποψηφίου για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών. Σε αυτό η Αμερικανίδα καλλιτέχνης με καταγωγή από την Αυστραλία ο Τραμπ είναι ένας άντρας με μικρά χαρίσματα στην ανατομία του. Το μόριο το πλήρωσε με μώλωπες μετά από γρονθοκόπηση της στο Λος Άντζελες τον Μάιο του 2016. «Αυτού του είδους η βία κάνει εμάς τους καλλιτέχνες να νιώθουμε ότι ζούμε σε έναν κόσμο όπου το έργο μας δεν είναι ασφαλές. Λυπάμαι για την κατάσταση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Αμερική. Λυπάμαι που ο Τραμπ και πολλοί από τους υποστηρικτές του, δεν βρίσκουν λόγια για να εκφράσουν τις απόψεις τους, αλλά χρειάζονται τοίχους, εικονικούς πνιγμούς και γροθιές», έγραψε σε ανάρτηση της στο Instagram. «Είναι η τέχνη μου και την υποστηρίζω. Όποιος φοβάται ένα ψεύτικο πέος δεν με τρομάζει», τόνισε η Γκορ.
O εικαστικός των γυμνών, ακατάλληλων Τραμπ, Joshua Monroe παραδέχθηκε σε συνεντεύξεις του ότι σκεφτόταν μέχρι και πρόσφατα να ψηφίσει τον Τραμπ, αλλά άλλαξε γνώμη όταν ο Ρεπουμπλικάνος άρχισε το παραλήρημα μίσους κατά πάντων. Μεταξύ άλλων ο Μονρόε ανέφερε ότι δέχτηκε και κριτική για τα αγάλματα, αφού σύμφωνα με πολλούς, είναι ξεκάθαρη προσπάθεια body shaming του Τραμπ.
Ο Τραμπ και η σχέση του με τις τέχνες
Ο Τραμπ και οι τέχνες είναι μια προκλητική, σκανδαλώδης και παλιά ιστορία. Αναφορές και σπάνιες ιστορίες από το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν μας θυμίζουν ότι δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με τα καλλιτεχνικά δρώμενα, ενώ η συμμετοχή του σε χορηγίες ήταν ανέκαθεν ανύπαρκτη, σε αντίθεση με άλλους επιχειρηματίες που έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα στη πόλη της NY.
Το 1980 ήρθε σε σύγκρουση με το Metropolitan Museum of Art όταν και αποφάσισε να καταστρέψει δύο εντυπωσιακά γλυπτά που βρίσκονταν τοποθετημένα στο Bonwit Teller. Παρόλο που οι εμπειρογνώμονες του μουσείου ανέμεναν το κάλεσμα του για τα γλυπτά ώστε να διασωθούν και μετέπειτά μεταφερθούν σε ασφαλές περιβάλλον, αυτό δεν ήρθε ποτέ και έτσι αποτέλεσαν παρελθόν μαζί με τα υπόλοιπα συντρίμμια του Bonwit. Το ιστορικό κτίριο κατεδαφίστηκε και τη θέση του πήρε το Trump Tower.
Τα ίδια χρόνια ο Τραμπ απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις δημοσιογράφων περί μίας υποθετικής προεδρίας του στις ΗΠΑ, έκανε λόγο μεταξύ άλλων για λογοκρισία των τεχνών (1999), μαζί με υποσχέσεις για οριστική παύση κρατικών επιχορηγήσεων σε καλλιτέχνες. Άλλωστε αντίστοιχες είναι και οι συνέπειες που έχει υποσχεθεί στις αρχές του τρέχοντος έτους και για την παιδεία - πιθανότατα οι τέχνες να αποτελούν «παιχνίδι» μπροστά στις εξαγγελίες του.
Ένα γεγονός που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση το 1999 ήταν η επίσκεψη του σε έκθεση Άντι Ουόρχολ στο MOMA. Σχετικό άρθρο των NY Times περιγράφει γεγονότα απείρου κάλλους μέσα στο μουσείο, όπου ο Τραμπ καταφθάνει εκνευρισμένος και πετάει το παλτό του σε γνωστό έργο του Donald Judd, μπερδεύοντας το με έπιπλο για ρούχα επισκεπτών.
Λίγα χρόνια πριν είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ότι κάποια από τα ξενοδοχεία της Trump Organization αγγίζουν σε τελειότητα και ομορφιά τα έργα του Άντι Ουόρχολ, συγκρίνοντας τα με το διάσημο πίνακα “Gold Marilyn Monroe”. Η σχέση των δύο έχει όμως μακρινό παρελθόν: Γνωρίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και ύστερα από συζητήσεις, αλλά και συναντήσεις σε gala της πόλης, ο Τραμπ ζήτησε από τον Warhol να ζωγραφίσει μία σειρά από πίνακες του Trump Tower.
Η δυσαρέσκεια του Ουόρχολ
Trump Tower (1981) by Andy Warhol
Από σελίδες του ημερολογίου του Άντι Ουόρχολ που κυκλοφόρησαν μετά το θάνατο του, ο καλλιτέχνης αναφέρει ότι αφού έδειξε τα έργα στον Τραμπ, αυτός εκνευρίστηκε χαρακτηρίζοντας τα άχαρα και εν τέλει αρνήθηκε να τα αγοράσει. Σε επόμενες σελίδες από το έτος 1984, ο Ουόρχολ εκφράζει την έντονη δυσαρέσκεια του για όσα συνέβησαν, ενώ χαρακτηρίζει τον μεγιστάνα φθηνό και επιφανειακό.
Θα ήταν όντως αξιοπερίεργο, αν ένας επιχειρηματίας όπως ο Τραμπ έδειχνε οποιοδήποτε ενδιαφέρον για τις τέχνες. Μέσα σε όλο το παραλήρημα ξενοφοβίας, μισογυνισμού, ρατσισμού και πολλών άλλων ακραίων θέσεων που έχει εκφράσει από την έναρξη της προεκλογικής του εκστρατείας, δυσκολεύεται κανείς να εντοπίσει εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν με κάποιο τρόπο πολιτισμικά και πολιτιστικά σε μία τόσο ιστορική πόλη όπως αυτή της Νέας Υόρκης.
The Emperor Has No Balls from Indecline on Vimeo.
Θα ήταν όμως και άδικο να μην αναφερθεί η εξαιρετικά σουρεαλιστική ιστορία που μας πάει πίσω στο 1997, όταν και επιχείρησε ανεπιτυχώς να κατασκευάσει ένα τεράστιο μπρούτζινο άγαλμα του Cristopher Columbus στο Manhattan με κόστος περίπου 40 εκ. Δολάρια και ύψος μεγαλύτερο από το Άγαλμα της Ελευθερίας. Άξιο αναφοράς ότι ο εμπνευστής-δημιουργός θα ήταν ένας Ρώσος ονόματι Zurab Tsereteli.
Ίσως αυτή να είναι και μία ακόμη απόδειξη των φιλορωσικών τάσεων του μεγιστάνα, αλλά και των “ανύπαρκτων” σχέσεων του με τον Bλαντιμίρ Πούτιν.
Ο Γιώργος Σαμαράς είναι εξωτερικός συνεργάτης του CNN και μουσικός στον ελεύθερο χρόνο του.