Hank Schmidt in der Beek: O πιο παράδοξος ζωγράφος της εποχής μας

Ο συνδυασμός πολλών επιστημονικών κλάδων είναι ένα δύσκολο έργο για κάθε καλλιτέχνη, και είναι ακόμη πιο δύσκολος όταν απαιτεί την ανατροπή και την αποδόμηση κάθε ενός από αυτά. Τούτου λεχθέντος, ο Hank Schmidt στο der Beek έχει μετατρέψει αυτή την αποδόμηση σε μια δική του μορφή τέχνης, με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα.

1. Διαβάστε επίσης: The Surrealist Playlist: Η αγαπημένη μουσική της Φρίντα Κάλο που λάτρευε κάθε είδους τέχνη

Από το 2009, ο Hank ξεκίνησε το πρότζεκτ «Και το καλοκαίρι ζωγραφίζω». Είναι η τέχνη, η φωτογραφία, τα ταξίδια, ο μεταμοντερνισμός και η κωμωδία όλα σε ένα, καθιστώντας τα ένα αυτοανακλαστικό έργο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο.

Το έργο ξεκίνησε το 2009 όταν ο Schmidt πήγε για πεζοπορία στις Αυστριακές Άλπεις, με σχέδια να σταματά για να δει το τοπίο και να ζωγραφίσει τη φύση. Ωστόσο, σε μια άνθηση έμπνευσης που τράβηξε γρήγορα την προσοχή και τη φαντασία του κόσμου της τέχνης, ο Hank αποφάσισε να προσεγγίσει τη ζωγραφική τοπίου με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.

Τα σκηνικά διάσημων έργων ζωγραφικής έχουν γίνει από μόνα τους τουριστικοί προορισμοί και τόποι προσκυνήματος, αλλά το «Και το καλοκαίρι ζωγραφίζω» οδήγησε τα πράγματα σε ένα νέο επίπεδο μετακειμενικότητας. Ο Schmidt στήνει τον καμβά του μπροστά από μια τοποθεσία που ενέπνευσε ένα πολύ γνωστό έργο τέχνης, αλλά αντίθετα ζωγραφίζει το σχέδιο οποιουδήποτε πουκάμισου φοράει εκείνη τη μέρα. ένας βοηθος του φωτογραφίζει τη διαδικασία και τον μεταμοντερνισμό της σε διάφορα επίπεδα.

Το όλο πράγμα εκίνησε με μια ιδέα, αν και, αφού ο καλλιτέχνης συνειδητοποίησε ότι δεν θα ήταν ο πρώτος ή ο τελευταίος που θα κοιτάξει ένα τοπίο και θα το σχεδιάσει. Αντί να ακολουθήσει την κλασική οδό, ο Schmidt αρκέστηκε στο να ζωγραφίσει…το μπλουζάκι του.

«Αντιμετωπίζοντας την απεραντοσύνη των βουνών και τη μικρότητα των καμβάδων μου, αποφάσισα να ζωγραφίσω ό,τι είναι πιο κοντά μου αντί για ό,τι είναι μακριά και γιγάντιο» δήώσε ο Schmidt.

Για δεκαετίες, αν όχι αιώνες, οι επίδοξοι καλλιτέχνες έχουν επισκεφτεί τα μέρη που δημιούργησαν κάποτε οι ήρωές τους με την ελπίδα να βιώσουν μια παρόμοια έκρηξη έμπνευσης. Αν και αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό για τον Schmidt, κανείς δεν είχε προσεγγίσει το ζήτημα με τέτοιο τρόπο.