The Surrealist Playlist: Η αγαπημένη μουσική της Φρίντα Κάλο που λάτρευε κάθε είδους τέχνη
Από εκδήλωση αφιερωμένη στην Φρίντα Κάλο στο Μεξικό.
APΗ Φρίντα Κάλο είναι μια από τις πιο αγαπημένες και διάσημες ζωγράφους στη σύγχρονη ιστορία. Όχι μόνο οι πίνακές της αντιπροσωπεύουν το σουρεαλιστικό στυλ, αλλά είναι βαθιά αντιπροσωπευτικές της ίδιας της ζωής, συνδυάζοντας μεταφορές και εικόνες με αληθινές ιστορίες και εξερευνήσεις του εαυτού της.
Αν και τα χρόνια της χαρακτηρίζονται από πόνο και αρρώστια, η Κάλο είπε επίσης κάποτε: «Όλα μπορούν να έχουν ομορφιά, ακόμα και η χειρότερη φρίκη». Μεταξύ ακόμη και των χειρότερων στιγμών σωματικής ή συναισθηματικής ταλαιπωρίας, είχε πάντα τρία πράγματα: το πνεύμα της, την τέχνη της και τη μουσική που αγαπούσε.
Παρόλο που η Κάλο είναι περισσότερο γνωστή ως ζωγράφος, η ζωή της ήταν πολύ πιο δυναμική από ό,τι μπορούσε να συλλάβει οποιαδήποτε ιστορία. Στο έργο της, ήταν μια ζωντανή αφηγήτρια. Πίνακες όπως το «Diago and I» ή «The Two Fridas» ή το καταστροφικό «Henry Ford Hospital» αφηγούνται ολόκληρες ιστορίες με τις πινελιές της. Η δουλειά της είναι βαριά με νόημα καθώς μεταφράζει τις εμπειρίες της στον καλλιτεχνικό χώρο, που ασχολείται με θέματα παιδικής απώλειας, θλίψης, αναπηρίας, προδοσίας και συμμετοχής.
Η Κάλο ήταν μια περήφανη Μεξικανή. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πόλη του Μεξικού, και ακόμη και όταν την απομάκρυναν από την πατρίδα της, η καρδιά της λαχταρούσε να επιστρέψει εκεί. Ο πίνακας της «Αυτοπροσωπογραφία στα σύνορα μεταξύ του Μεξικού και των Ηνωμένων Πολιτειών» το δείχνει καλύτερα, καθώς η φιγούρα της Κάλο είναι κολλημένη ανάμεσα σε δύο μέρη: στο σπίτι της, όπου αισθάνεται ότι διαμορφώνεται και κατανοείται, και στο εξωτερικό, όπου αισθάνεται ξένη.
Η μεξικανική της ταυτότητα εντοπίζεται κατά κάποιο τρόπο σε ό,τι κάνει, από το παραδοσιακό στυλ των έργων της μέχρι τις εικόνες και τους χαρακτήρες που κατοικούν στο έργο της.
Εκτός από την τέχνη, η Κάλο αγαπούσε τη μουσική, μαζί με κάθε άλλο είδος κουλτούρας που μπορούσε να αποκτήσει. Παρά τον πόνο της, προσκολλήθηκε στη ζωή, ανυπόμονη για εμπειρίες, χαρά και ενθουσιασμό.
Η μουσική ήταν ένα μέρος αυτού. Φυσικά, η παραδοσιακή μεξικάνικη λαϊκή μουσική και οι mariachi ήταν το soundtrack ενός μεγάλου μέρους της ζωής της, ακόμη και από συγκροτήματα της πατρίδας της ή από τη νοσταλγία από το εξωτερικό. Ο διάσημος Μεξικανός τραγουδιστής και ηθοποιός Jorge Negrete ήταν ένας από τους αγαπημένους της καλλιτέχνες, μαζί με τον Chavela Vargas. Λάτρευε τους παραδοσιακούς τραγουδιστές Cancion Ranchera που καθόρισαν τη μουσική ιστορία του Μεξικού, κρατώντας τον ήχο της πατρίδας της κοντά, όπου κι αν βρισκόταν.
Αλλά το γούστο της επεκτάθηκε πέρα από αυτό. Ως παιδί, μεγάλωσε από έναν Γερμανό πατέρα που έπαιζε πιάνο. Την μύησε στους Ευρωπαίους δεξιοτέχνες της κλασικής μουσικής. Τον άκουγε να παίζει κομμάτια του Μπετόβεν και του Στράους, σφυρηλατώντας μια δια βίου αγάπη για υποβλητικές, συγκινητικές συμφωνίες και κονσέρτα.
Με πληροφορίες από: The Surrealist Playlist: Frida Kahlo’s favourite music