Bookreads: Ο Αλμπέρτο Ραβάσιο επαναπροσδιορίζει τον Κάφκα
O συγγραφέας Αλβέρτο Ραβάσιο.
La Balena BiancaΟ Γουλιέλμος Σπουτακιέρα κοντεύει τα τριάντα και ζει ακόμη με τους γονείς του κάπου στην επαρχία της Λομβαρδίας. Δεν έχει πάρει πτυχίο, δεν έχει βρει δουλειά, δεν έχει παρέες κι ακόμη λιγότερο ερωτικές κατακτήσεις.
Ο Αλμπέρτο Ραβάσιο γράφει ένα βιβλίο με αφετηρία την «Μεταμόρφωση» του Κάφκα, μόνο που εδώ τα πράγματα αρχίζουν να μπερδεύονται ακόμη περισσότερο.
Η καχυποψία, η μικρόνοια και ο συντηρητισμός γύρω του είναι ο πληκτικός κανόνας, τόσο ασφυκτικός που υπαγορεύει νόρμες ακόμη και για την σεξουαλική ζωή ενός νεαρού που πλέον μόνο νεαρός δεν είναι.
Από την αφασία της μονοτονίας θα τον ξυπνήσει μια παντελώς αναπάντεχη καφκική μεταμόρφωση: Μια μέρα ξυπνάει και το σώμα του δεν είναι πλέον αυτό που ήξερε. Κάτι πολύ βασικό έχει αλλάξει.
Τρέμοντας μην έρθει αντιμέτωπος με τον πάντοτε απόμακρο, απελπιστικά μάτσο πατέρα του, επιχειρεί ένα παράτολμο σάλτο από τον ψηφιακό εθισμό της οθόνης στον έξω κόσμο της πραγματικότητας.
To βιβλίο «Η σεξουαλική ζωή του Γουλιέλμου Σπουτακιέρα» από τις εκδόσεις Οκτάνα.
Πορνοεξαρτημένος λόγω σεξουαλικής πείνας, εγκαταλείπει το κουκούλι της ανηλικότητας μαζί με τους φόβους του. Είναι ένα καινούργιο πλάσμα, στραπατσαρισμένο, μα επιτέλους ελεύθερο.
Μέσα σε οχτώ ώρες ύπνου είχε μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο, ένα πλάσμα παντελώς άγνωστο σ' αυτόν, που σε τριάντα χρόνια ζωής δεν είχε σχεδόν ποτέ καταφέρει να πλησιάσει.
Για να πειστεί πως δεν ήταν όνειρο χρειάστηκε να τσιμπήσει τα μάγουλα, τους γλουτούς του, να ψάξει για μάρτυρες, ειδάλλως μπορούσε να παραμείνει στο κρεβάτι, να αποκηρύξει την αθεΐα του και να παρακαλέσει ώστε κάποιος εκεί πάνω στην κορυφή, ο Χριστός, ο Αλλάχ, ένας εξολοθρευτής αστεροειδής, να έκανε κάτι.
Αλλά για να υπερνικήσει τον φόβο, για να σηκωθεί, δεν ήταν το θάρρος ή η περιέργεια που τον ώθησε, μα ένας ακόμη μεγαλύτερος φόβος. Μες στη δίνη εκείνων των νέων αισθήσεων ο Σπουτακιέρα είχε ξεχάσει μια αποφασιστικής σημασίας λεπτομέρεια, κάτι που για το αρσενικό είναι παραπάνω και από όργανο, παραπάνω και από φίλος, αλλά αντιπροσωπεύει τη δονούμενη βελόνα της ζωτικής του πυξίδας.
Ο Ραβάσιο γράφει με ένα ιδιαίτερο ύφος έτσι ώστε να μην έχεις κανένα περιθώριο, κάθε σελίδα είναι και μία δήλωση, κάθε πρόταση και μία νέα λογοτεχνική πυξίδα.