Πώς μια... γροθιά καθόρισε την καριέρα του David Bowie
Ο George Underwood, διάσημος ζωγράφος και ισόβιος φίλος του David Bowie, έδωσε λεπτομέρειες για τον καυγά που διομόρφωσε τον θρυλικό καλλιτέχνη.
«Όταν είσαι νέος, ακόμα... γίνεσαι», είπε κάποτε ο ερμηνευτής του «Life on Mars». «Τώρα με απασχολεί περισσότερο το "είναι"», πρόσθεσε. Και ενώ ο Starman της μουσικής, ο David Bowie βρισκόταν ακόμη στις εμβρυϊκές φάσεις του «γίγνεσθαι», μια κομβική δημιουργική στιγμή θα έπεφτε πάνω του. «Όταν ήμουν περίπου 12-13 ετών», εξηγεί ο Bowie, «έπαιξα ξύλο». Όλα ξεκίνησαν από μια διαμάχη με έναν παιδικό μου φίλο από το σχολείο».
Το εν λόγω αγόρι ήταν ο George Underwood, ισόβιος φίλος του Bowie. Ο Underwood, διάσημος ζωγράφος, εξήγησε τις λεπτομέρειες πίσω από τον καυγά σε μια συνέντευξη στην The Telegraph, δηλώνοντας: «Για να ξεκαθαρίσουμε την ιστορία, επρόκειτο για ένα κορίτσι που είχαμε και οι δύο φαντασιώσεις μαζί του». Και συνέχισε: «Ήρθε στο πάρτι των 15ων γενεθλίων μου – όλοι ήταν μεθυσμένοι περίπου στις οκτώ, συμπεριλαμβανομένου του David».
Αναπολώντας τον καβγά με αγάπη, πρόσθεσε: «Ήμουν ευαίσθητος και κατάφερα να βγω ραντεβού μαζί της. Ο David με πήρε τηλέφωνο εκείνη την ημέρα και είπε ότι του είχε πει ότι δεν ήθελε να με συναντήσει επειδή ήθελε να βγει μαζί του». Αυτό ήταν, στην πραγματικότητα, ένα πονηρό παλιό κόλπο του David, ο οποίος απλά ήθελε να τη «σπάσει» στον φίλο του.
«Κανένας από εμάς δεν είχε φιλήσει καν την Carol Goldsmith», είπε ο Underwood στο BBC. «Ήταν απλώς ένα κορίτσι που και οι δυο μας λατρεύαμε». Ωστόσο, ένα αβλαβές χτύπημα στην αυλή του σχολείου, ακολουθούμενο από μια φαινομενικά αβλαβή γροθιά, κατέληξε με τον Bowie στο νοσοκομείο μια εβδομάδα αργότερα, έχοντας υποστεί ανισοκορία, προκαλώντας μεγέθυνση της μίας κόρης του ματιού του και την ψευδαίσθηση εμφάνισης διαφορετικών χρωμάτων στα μάτια. Ο μυς που κρατά την κόρη ανοιχτή υπέστη βλάβη από το χτύπημα, παραμορφώνοντας την όψη της ίριδας του νεαρού Bowie, ένα χαρακτηριστικό που τον ξεχώρισε.
Αυτή θα ήταν μια καθοριστική στιγμή στη ζωή του Bowie. Ήταν σαν να είχε προβλεφθεί από κάποιες απόκοσμες μυστικιστικές δυνάμεις της μοίρας, γνωρίζοντας πολλά χρόνια νωρίτερα ότι θα γινόταν ένας διαφωτιστικός καταλύτης για την αρετή του εκφραστικού ατομικισμού που προσέφερε το ροκ εντ ρολ.
Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του Bowie, το ανδρόγυνο βλέμμα του τον διαπότιζε με μια σαγηνευτική αίσθηση αινίγματος. Ενσάρκωσε τη μουσική και την τέχνη του με ένα μπόλιασμα δημιουργικού μυστηρίου. Είναι δίκαιο να πούμε ότι έμοιαζε με έναν γοητευτικό παρία της ανθρωπότητας, ένα δημιουργικό φρικιό με την πιο αξιαγάπητη έννοια της λέξης. Τα μοναδικά του μάτια του χάρισαν την πρώτη του «μάσκα» και από τότε δεν την αποχωρίστηκε ποτέ. Όπως είπε κάποτε στον Cameron Crow του Rolling Stone, «Μην περιμένετε να βρείτε τον αληθινό εαυτό μου… τον David Jones κάτω από όλα αυτά».
Ο Bowie ήταν πάντα αποφασισμένος να είναι διαφορετικός και το να έχει δύο διαφορετικά μάτια τον έκανε εγγενώς διαφορετικό. Αναγκάστηκε να ασπαστεί τον ρόλο του outsider από νωρίς και το διέδωσε από τότε στον κόσμο μέσω της μουσικής του. Όπως αποκάλυψε κάποτε ο Underwood, ο «ένοχος» πίσω από την αρχή του δημιουργικού μεσσία, «[ο Bowie] μου είπε αργότερα, πως του έκανα μεγάλη χάρη [με τη γροθιά] που του έριξα εκείνη τη μέρα».