Όταν η Παναγία των Παρισίων τυλίχθηκε στις φλόγες - Πλησιάζει η αποκατάσταση του καθεδρικού ναού
Πέντε χρόνια μετά την πυρκαγιά που τύλιξε στις φλόγες την Παναγία των Παρισίων, η αποκατάσταση του εμβληματικού καθεδρικού ναού αναγεννάται από τις στάχτες της και πλησιάζει στην ολοκλήρωσή της, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ήταν το βράδυ της 15ης Απριλίου 2019, όταν η οροφή του καθεδρικού ναού τυλίχτηκε στις φλόγες. Σύντομα, είχε εξαπλωθεί στο κωδωνοστάσιο και σχεδόν διέλυσε τα κύρια καμπαναριά.
Άνθρωποι από όλο τον κόσμο είδαν το μεσαιωνικό κτήριο να φλέγεται και μαζί του να εξαϋλώνεται μια σημαντική ιστορική πτυχή της χώρας.
Παραμένουν άγνωστα τα αίτια πρόκλησης της φωτιάς. Οι γαλλικές Αρχές εκτιμούν ότι μπορεί να την προκάλεσε ηλεκτρική βλάβη ή ακόμη και ένα τσιγάρο.
Οι εργασίες αποκατάστασης, ένα έργο ζωής
Οι προσπάθειες αναστήλωσης συνιστούν για όσους εργάζονται νυχθημερόν το «κατασκευαστικό έργο μιας ζωής, γιατί η αποκατάσταση ενός ολόκληρου μνημείου σε όλη του την αίγλη, είναι κάτι το εξαιρετικό», σημείωσε χαρακτηριστικά η Έμα Ρου, τεχνίτρια που έχει αναλάβει την επαναφορά των εμβληματικών βιτρό στην πρότερη κατάστασή τους.
Η επαναλειτουργία του ναού έχει προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο του 2024 και μέχρι στιγμής το χρονοδιάγραμμα έχει ακολουθηθεί πιστά, σύμφωνα με τον υπεύθυνο του έργου.
«Βρισκόμαστε εντός των χρονικών πλαισίων και του προϋπολογισμού που έχει τεθεί», είπε ο Philippe Jost τον Μάρτιο σε ακρόαση στη Γερουσία.
Ο ίδιος ανέφερε ότι το έργο είχε μέχρι στιγμής κοστίσει 550 εκατομμύρια ευρώ και χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από τεράστιες δωρεές, συμπεριλαμβανομένων των δισεκατομμυριούχων του κλάδου πολυτελείας Francois Henri Pinault και της οικογένειας Arnault. Έχουν δοθεί τόσα πολλά χρήματα που θα μείνουν ακόμη και για περαιτέρω επενδύσεις στο κτήριο, δήλωσε.
«Πρέπει να διατεθούν επιπλέον 150 εκατομμύρια ευρώ και - με την έγκριση των χορηγών μας - θα χρησιμοποιηθούν για την αποκατάσταση του καθεδρικού ναού και την αντιμετώπιση προβλημάτων που προϋπήρχαν της πυρκαγιάς και τα οποία αφορούν κυρίως την εξωτερική λιθοδομή», κατέληξε ο Jost.