ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Γιατί η Gen Z «κόλλησε» για πάντα με τους Nirvana

Γιατί η Gen Z «κόλλησε» για πάντα με τους Nirvana

Ο Kurt Cobain των Nirvana κατά τη διάρκεια συναυλίας στη Νέα Υόρκη, 1993. (Φωτογραφία Kevin Mazur/WireImage/Getty)

Αυτό τον μήνα θα έχουν περάσει 30 χρόνια από τον θάνατο του frontman των Nirvana Kurt Cobain τον Απρίλιο του 1994. Κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαετιών, υπήρξε μια φυσική και συνεχής ροή καλλιτεχνών που επηρεάζονται διαρκώς από τους Nirvana και δημιουργούν έργο που μοιάζει με το δικό τους, ίσως χωρίς καν να το καταλάβουν.

Τη δεκαετία του '90, οι Nirvana γνώρισαν τεράστια επιτυχία με τρόπο που οι καλλιτέχνες σήμερα δύσκολα θα κατάφερναν.

Ακριβώς όπως οι Beatles καθόρισαν τι είναι ένα ροκ συγκρότημα, οι Nirvana επαναπροσδιόρισαν τι ήταν ένα συγκρότημα – τόσο στη συνείδηση ​​του κοινού όσο και σε άλλους μουσικούς: ανεπιτήδευτο, σκληρό και ευαίσθητο, που αγκαλιάζεται από το σύστημα ενώ το απειλεί.

Οι Nirvana ήταν τόσο μεγάλοι και ο αντίκτυπoς τους τόσο διάχυτος που διαμόρφωσαν την ιδέα του τι θα μπορούσε να είναι το rock'n'roll, πώς πρέπει να ακούγεται ένας δίσκος, πώς πρέπει να ενεργούν οι μουσικοί.

Διαμόρφωσαν μία ολόκληρη γενιά

Οι Nirvana –με την προοδευτική τους μουσική πολιτική και την ώθηση για ισότητα και σεβασμό– είχαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της Gen Z αλλά και των Millennials.

Οι Nirvana ήταν ξεκάθαρα το συγκρότημα του Kurt Cobain – για πάντα μπλεγμένο με το μέγεθος της προσωπικότητάς του και την τραγωδία του θανάτου του. Ο μύθος του να είσαι μέλος του «27 Club» - μια ομάδα καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένων των Janis Joplin και Jimi Hendrix που αυτοκτόνησαν στα 27 τους - παίζει έναν ατυχή ρόλο στην απήχησή τους.

Ο Cobain ήταν ένας ευαίσθητος νέος, για τον οποίο η Gen Z έδωσε τα πάντα, έκανε αυτήν ακριβώς τη θυσία, βλέποντάς τον σαν τον «Μεσσία» της, αποκαλώντας τον ως τον πιο σημαντικό άνθρωπο στη μουσική βιομηχανία εκείνη την εποχή.

Οι διασημότητες έχουν το δικό τους συμβολικό νόημα και ο Cobain, με τους ανοιχτούς αγώνες του, με την ψυχική και συναισθηματική του υγεία, είναι ένα σύμβολο των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η σύγχρονη δυσαρεστημένη ανδρική ταυτότητα.

Είναι εύκολο να «ερωτευτείς» μια μουσική, μια προσωπικότητα όταν έχει μια πλήρη και διαχρονικά δραματική ιστορία. Οι Nirvana δεν είχαν ποτέ τον χρόνο να κάνουν μέτρια άλμπουμ ή να πέσουν στην αφάνεια.

Ο Cobain δεν έφτασε ποτέ στη μέση ηλικία και δεν είχε κάποια κρίση έμπνευσης. Έχουμε μόνο τις μεγαλύτερες επιτυχίες και τις ιδιότυπες στιγμές του.

Για μια γενιά γαντζωμένη στη νοσταλγία, ο Cobain είναι ένα συναισθηματικό σημείο εισόδου στα μουσικά γούστα της.