Το αγαπημένο μπαρ του Έρνεστ Χέμινγουεϊ στην Αμερική
O Αμερικανός μυθιστοριογράφος Έρνεστ Χέμινγουεϊ συναντά δημοσιογράφους στο κουβανικό σπίτι του στο Σαν Φρανσίσκο ντε Πάουλα, ένα προάστιο της Αβάνας, μετά την ανακοίνωση ότι του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1954.
APΤο να πούμε ότι ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ απολάμβανε απλά το αλκοόλ θα ήταν κολοσσιαία υποτίμηση. Κατά τη διάρκεια της διάσημης καριέρας του, δεν υπάρχει σχεδόν κανένα μυθιστόρημα ή διήγημα από τον συγγραφέα που να μην είναι βουτηγμένο σε τόνους αλκοόλ.
Ο Χέμινγουεϊ περνούσε πολύ χρόνο καθισμένος στο σκαμπό ενός μπαρ. Ήταν τέτοια η εκτίμησή του για το ποτό που είπε κάποτε:
«Μην ασχολείστε με εκκλησίες, κυβερνητικά κτίρια ή πλατείες πόλεων. Αν θέλετε να μάθετε έναν πολιτισμό, περάστε μια νύχτα σε μπαρ».
Γνωστός για τον τρόπο ζωής του με τα πάρτι και την εκπληκτικά πικάντικη δημόσια εικόνα του, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ συγγραφέας ήταν, από πολλές απόψεις, ένας από τους πρώτους αντιπολιτισμικούς μυθιστοριογράφους, που ενέπνευσε τη μεταγενέστερη γενιά μπιτ και το μοντερνιστικό κίνημα.
Θα ήταν κατάφωρη υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι ο Χέμινγουεϊ τα οφείλει όλα αυτά στην εκτίμησή του για τις παμπ και τα μπαρ, αλλά θα ήταν επίσης στενόμυαλο να ισχυριστεί κανείς ότι αυτό δεν είχε κανένα αντίκτυπο πάνω του. Εξάλλου, ο Χέμινγουεϊ κάποτε επιβεβαίωσε:
«Όταν δουλεύεις σκληρά όλη μέρα και ξέρεις ότι πρέπει να ξαναδουλέψεις την επόμενη μέρα, τίποτα άλλο δεν μπορεί να αλλάξει τις ιδέες σου και να τις κάνει να τρέξουν σε διαφορετικό επίπεδο όπως το κάνει το ουίσκι»
Αν και πήγαινε από μπαρ σε μπαρ, απορροφώντας την τοπική κουλτούρα και βρίσκοντας έμπνευση για τα γραπτά του, ένα συγκεκριμένο μπαρ παρέμενε πάντα το αγαπημένο του Χέμινγουεϊ. Ο μυθιστοριογράφος μετακόμισε από το Παρίσι στο ηλιόλουστο νησί Κι Γουέστ, στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα, μαζί με τη σύζυγό του, Πολίν Φάιφερ. Αν και ταξίδευε συχνά μεταξύ του Ουαϊόμινγκ και του Κι Γουέστ, εκτός από διάφορα άλλα ταξίδια που θα ενέπνεαν έργα όπως το Death in the Afternoon, ένιωθε περισσότερο σαν στο σπίτι του ανάμεσα στους φοίνικες του τροπικού νησιού.
Ο Χέμινγουεϊ μιλούσε συχνά για την απόλυτη λατρεία του για το νησί, γράφοντας κάποτε σε έναν φίλο του: «Είναι το πιο όμορφο μέρος που έχω πάει ποτέ. Λουλούδια, αλμυρίκια, γκουάβα, φοίνικες καρύδας… Ήπια αψέντι χθες το βράδυ και έκανα κόλπα με ένα μαχαίρι». Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Key West, το αγαπημένο του στέκι ήταν – αναμενόμενα – το μπαρ. Τις περισσότερες νύχτες του χειμώνα, ο Χέμινγουεϊ μπορούσε να βρεθεί να πίνει ουίσκι στο μπαρ του Sloppy Joe’s.
Όταν ο Joe Russell άνοιξε για πρώτη φορά το μπαρ το 1933 – την ίδια μέρα που καταργήθηκε η απαγόρευση στις ΗΠΑ – έγινε γρήγορα το αγαπημένο του Χέμινγουεϊ και των φίλων του. Η σχέση μεταξύ του Χέμινγουεϊ και του Sloppy Joe’s αποδείχτηκε αμοιβαία επωφελής, με τη γοητεία γύρω από τον συγγραφέα να φέρνει τουρίστες και θαυμαστές στο Key West.
Μέχρι σήμερα, το Sloppy Joe's εξακολουθεί να λειτουργεί, κυρίως χάρη στη φήμη που απέκτησε χάρη στον Χέμινγουεϊ. Αν και το μπαρ έχει στραφεί περισσότερο στο να σερβίρει γεύματα σε τουρίστες παρά ουίσκι σε βασανισμένους συγγραφείς, το Sloppy Joe's εξακολουθεί να αποτίει φόρο τιμής στον Χέμινγουεϊ, φιλοξενώντας έναν ετήσιο διαγωνισμό προς τιμήν του.