Η πρώτη R-rated ταινία στην ιστορία του Χόλιγουντ
Το κοινό του κινηματογράφου της δεκαετίας του 1930 θα πάθαινε σοκ αν έβλεπε όσα προβάλλονται τον 21ο αιώνα. Όχι μόνο οι αμφιβληστροειδείς τους θα «έσκαγαν» αν έβλεπαν τον Spider-Man να αιωρείται στην πόλη της Νέας Υόρκης σε 3D αλλά θα τρομοκρατούνταν από τις σκηνές βίας και τη βωμολοχία που επιτρέπεται σήμερα στις κινηματογραφικές οθόνες.
Πράγματι, όταν ο κινηματογράφος έγινε δημοφιλής στη δεκαετία του 1930, το Χόλιγουντ τήρησε έναν αυστηρό κώδικα λογοκρισίας που απέχει πολύ από το σύστημα που έχουμε σήμερα. Αυτό έγινε χάρη στην εφαρμογή του Κώδικα Παραγωγής Κινηματογράφου, που εφευρέθηκε από τον William Hays, ένα σύνολο ηθικών όρων που έπρεπε ουσιαστικά να ακολουθήσει οποιαδήποτε αμερικανική παραγωγή αν ήθελε ννα κυκλοφορήσει στον κινηματογράφο.
Οι αμερικανικές αξίες διατηρήθηκαν, με τις ταινίες να απέχουν από αναφορές σε ναρκωτικά, σεξ και προβολή γυμνού. Αυτό δεν ήταν πρόβλημα μόνο για μικρές indie ταινίες αλλά και για τα μεγάλα στούντιο, με τον David O. Selznick, ο οποίος ήταν ο νικητής της «Καλύτερης Ταινίας» του 1939, να υποχρεώνεται να πληρώσει πρόστιμο 5.000 δολαρίων επειδή επέτρεψε τη χρήση βωμολοχιών στην ταινία, δηλαδή την πλέον εμβληματική φράση (που σήμερα μας φαίνεται απλά αστειο): «Ειλικρινά αγαπητέ μου, δεν δίνω δεκάρα».
Με πολλούς απογοητευμένους που ο κώδικας Hays περιόριζε την ελευθερία της δημιουργικής έκφρασης, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η Motion Picture Association of America (MPAA) προσπάθησε να κάνει μια αλλαγή. Επιθυμώντας να καθορίσει μια ηλικιακή βαθμολογία που θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε κάθε ταινία που κυκλοφορούσε, ο οργανισμός δημιούργησε το σύστημα αξιολόγησης MPAA, το οποίο περιλάμβανε την περίφημη βαθμολογία «R», η οποία απαγορεύει σε οποιονδήποτε κάτω των 16 ετών να παρακολουθήσει την αντίστοιχη ταινία.
Βλέποντας την ευκαιρία, ο σκηνοθέτης Gordon Flemyng δημιούργησε το «The Split» το 1968, την πρώτη ταινία του Χόλιγουντ με βαθμολογία R. Αποκτώντας το πιστοποιητικό για το περιεχόμενο για ενηλίκους, τις βωμολοχίες και τη βία, ο σεναριογράφος Robert Sabaroff τόλμησε να συμπεριλάβει λέξεις όπως «κόλαση» και «κακό» και έφτασε στο σημείο να συμπεριλάβει μια «σοκαριστική» σκηνή, όπου οι χαρακτήρες φαίνονται να πίνουν δημόσια.
Εκτός από τον πρωτοπόρο ρόλο του στην ιστορία της λογοκρισίας του Χόλιγουντ, το The Split δεν είναι και τόσο αξιοσημείωτο σαν ταινία, καθώς είναι μια συνηθισμένη αστυνομική ταινία που αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας κλεφτών που έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους μετά την εξαφάνιση 500.000 δολαρίων. Ίσως το πιο αξιομνημόνευτο χαρακτηριστικό της είναι η συμπερίληψη των ηθοποιών Jim Brown και Gene Hackman, με τον τελευταίο να κερδίζει αργότερα δύο Όσκαρ για το The French Connection και το Unforgiven.