Bookreads: Όταν η ζωή βουλιάζει στο καλογραμμένο χάος του Ιρλανδού Paul Lynch

To μυθιστόρημα με τίτλο «Prophet Song» εμπεριέχει μέσα του πολύ επικαιρότητα και, πράγματι, έρχεται σε μια στιγμή που ο φόβος που περιγράφει είναι καθημερινός στις ειδήσεις: το κοινωνικό συμβόλαιο πρόκειται να σπάσει, αυτό που θεωρούμε συνηθισμένη ζωή πρόκειται να μετατραπεί σε μια διαρκή υπαρξιακή πάλη, η οποία θα διαδραματίζεται όχι σε φυσιολογικά επίπεδα αλλά σε κάτι αναμφισβήτητα χειρότερο, στη γραμμή του ρήγματος μεταξύ των αντίπαλων ιδεολογιών.

Το μυθιστόρημα, του Ιρλανδού συγγραφέα Paul Lynch, κέρδισε φέτος το Βραβείο Booker.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια εκδοχή του σύγχρονου Δουβλίνου. Υπάρχει μια σύντομη αναφορά σε μια πανδημία. Η Μόλι, η έφηβη κόρη του πρωταγωνιστή, «απολύμανε τα χερούλια των θυρών, τις βρύσες και τα πλυντήρια τουαλέτας» για να σταματήσει την εξάπλωση ενός «ιού» αρκετά οικείου σε όλους μας που δεν χρειάζεται να κατονομαστεί.

Διαβάστε επίσης: Bookreads: O Σταμάτης Ζωχιός γράφει τον «Εφιάλτη» του κι επιμένει στα δυσανάγνωστα κείμενα

Αλλά ο ιός δεν κάνει άλλη εμφάνιση. Ο σκοπός, στην πραγματικότητα, είναι να δημιουργηθεί η μετα-αποκαλυπτική διάθεση και μία ατμόσφαιρα από την οποία το τραύμα των τελευταίων ετών μπορεί να μετατραπεί ανά πάσα στιγμή και σχεδόν ανεπαίσθητα σε μια μεγάλη καταστροφή.

Αν το «Prophet Song» του Paul Lynch ήταν ένα μυθιστόρημα τρόμου, δεν θα φαινόταν τόσο τρομακτικό. Αλλά η ιστορία του για τη σύγχρονη άνοδο του φασισμού είναι τόσο εμποτισμένη με αληθοφάνεια που είναι αδύνατο να μην αισθανθείς δηλητηριασμένος από τον διογκωμένο πανικό που βρίσκεις στις σελίδες.

Η ιστορία διαδραματίζεται στην Ιρλανδία, με τη μακρά ιστορία θρησκευτικών συγκρούσεων, και ασχολείται με έναν κόσμο που θα έρθει ακόμη κι αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Όλα στο βιβλίο υπονοούνται με έναν πολύ έξυπνο τρόπο. Ο συγγραφέας δεν σου «δίνει» τίποτα στο πιάτο.

Διαβάστε επίσης: Bookreads: O Γιώργος Αριστηνός πιστεύει στην αντισυμβατική αφήγηση

Υπάρχουν ενότητες και κεφάλαια στο μυθιστόρημα αλλά όχι παράγραφοι. Ο διάλογος δεν σημειώνεται με εισαγωγικά και συχνά διακόπτεται από περιγραφές και ξαφνικές βουτιές στην εσωτερικότητα.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι η παρακολούθηση μιας συνομιλίας είναι αρκετά απαιτητική. Αλλά υποδηλώνει επίσης και ότι δεν υπάρχει πραγματική διαφορά στη σελίδα μεταξύ ενός πράγματος που λέγεται και μιας σκέψης. Έτσι, μπορείτε να νιώσετε την παράνοια του βιβλίου να εισχωρεί στον εγκέφαλο σας.

Ένα πολύ αξιόλογο ανάγνωσμα για όσους αρέσκονται σε πιο ήπια sci-fi είδη αλλά με μία πολύ σοβαρή λογοτεχνική ματιά.