To Netflix δεν καταφέρνει να μας πείσει με το «Lift» - Αναλώσιμο, άνευρο, χωρίς αισθητική

Γνωρίζετε τη φόρμουλα του Netflix: πάρτε ένα αξιόπιστο κοινό που θα «κόψει» πολλά εισιτήρια, μια ταινία δράσης μεγάλου προϋπολογισμού, ένα σενάριο με διεθνές κατασκοπευτικό θρίλερ, κάντε το σενάριο να δείχνει καλό με ένα ολοένα πιο αναλώσιμο περιτύλιγμα, συνδέστε το με ένα μεγάλο αστέρι με βαρύ μισθό, και είστε έτοιμοι.

Τέτοια παραδείγματα έχουμε πολλά από το Netflix - Sweet Girl, The Adam Project, The Grey Man, για να αναφέρουμε μόνο μερικά - που συχνά προβάλλονται πολύ αλλά δεν συζητούνται, σαν «πεταμένα» blockbusters στο στυλ ενός προϊόντος εντελώς αναλώσιμου, χωρίς πολλή δύναμη ή διακριτική αίσθηση. (Για να είμαστε δίκαιοι με το Netflix, αυτό ισχύει και για τις άλλες υπηρεσίες ροής – θυμάται κανείς το Ghosted της Apple;).

Έτσι, υπάρχουν εξαρχής μειωμένες προσδοκίες για το Lift, την τελευταία παραγωγή του Netflix, του «αστείου» Kevin Hart και μιας δοκιμασμένης και κακόγουστης συνταγής (έξυπνοι κλέφτες με ακριβά παιχνίδια και απειλητικοί κακοί, εν προκειμένω).

Η ταινία δεν προσπαθεί πολύ να ξεπεράσει τα βασικά προβλήματα που αναφέραμε πιο πάνω. Καταλαβαίνετε από το πρώτο λεπτό, κατά το οποίο ο απατεώνας που υποδύεται ο Kevin Hart, ο Cyrus Whitaker, ότι κάπου το έχετε ξαναδεί όλο αυτό και πραγματικά δεν αντέχετε να το δείτε για άλλη μια φορά απλά με άλλους ηθοποιούς και μάλιστα πολύ πιο κακούς σε ερμηνεία.

Το Netflix φαίνεται ικανοποιημένο, βέβαια, με το αποτέλεσμα μιας και συνεχίζει να βγάζει με τη σέσουλα τέτοιες προχειρότητες που δεν λένε τίποτα σε κανέναν και απλά χρησιμεύουν σαν «αναψυκτικό» για να πάει κάτω η βραδινή πίτσα.

Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολλά που μπορούν να ειπωθούν για το Lift διάρκειας 1 ώρας και 44 λεπτών, δεδομένου όμως της έλλειψης ποιότητας, ερμηνειών και σεναρίου, εμείς απλά επιλέγουμε να μην πούμε άλλα γιατί έχουμε πολύ καλύτερες ταινίες να δούμε και μάλιστα με ανάλογο σενάριο και δράση.