Ο πραγματικός λόγος που η Barbie αδικήθηκε στις υποψηφιότητες των Όσκαρ

Το να είναι η ταινία βασισμένη σε μια κούκλα πρέπει να πλήγωσε πραγματικά την Αμερικανική Ακαδημία. Αν και η ταινία είναι υποψήφια για καλύτερη ταινία, η Γκρέτα Γκέργουιγκ απορρίφθηκε ως σκηνοθέτης και η Μάργκοτ Ρόμπι έμεινε εκτός κατηγορίας καλύτερης ηθοποιού, παραλείψεις που προκάλεσαν πλημμύρα οργής στο διαδίκτυο και από τους συναδέλφους τους.

Το Associated Press έκανε λόγο για «ένα από τα μεγαλύτερα σοκ στην πρόσφατη μνήμη των Όσκαρ». Κάποιοι θαυμαστές ξέσπασαν στον Κεν. Όπως τόνισε η USA Today, αναφέροντας το σχόλιο ενός αναγνώστη: «Δεν υπάρχει ταινία Barbie χωρίς την Γκρέτα Γκέργουιγκ και τη Μάργκοτ Ρόμπι, τους δύο ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για αυτήν την ταινία που δημιούργησε ιστορία, που φημίζεται παγκοσμίως».

Ο σεξισμός της κινηματογραφικής βιομηχανίας μπορεί να ήταν ένας παράγοντας, αλλά αυτό συνέβαλε μόνο στο θεμελιώδες πρόβλημα. Παρά την υποψηφιότητα της καλύτερης ταινίας, οι ψηφοφόροι των Όσκαρ αρνήθηκαν να πάρουν στα σοβαρά την ταινία που βασίζεται σε μία κούκλα, αγνοώντας πόσο εφευρετική είναι, απορρίπτοντας την ως ταινία μόνο για διασκέδαση και κέρδη, ενώ είναι επίσης μια αστεία, ανατρεπτική πολιτική δήλωση.

Η ταινία δείχνει τα φρικτά στερεότυπα για τις γυναίκες –με έναν έξυπνο τρόπο. Δυστυχώς η Ακαδημία δεν ήταν σε θέση να δει πέρα από από την μύτη της και απλά θεώρησε την ταινία απλά σαν ένα εμπορικό κόλπο. Η Ακαδημία προτίμησε μικρότερους σκηνοθέτες όπως ο Glazer με το Zone Of Interest, σε μία προσπάθεια ίσως να δείξει ενδιαφέρον σε πιο μικρές παραγωγές, κάτι που φυσικά δεν δικαιολογεί την απουσία της Γκέργουιγκ ή της Ρόμπι από τις υποψηφιότητες.

Η σχέση της ταινίας με το χρήμα και την εταιρική κουλτούρα ήταν εξαρχής προβληματική. Η ιστορία επικρίνει τη Mattel, την εταιρεία που πουλά όλες αυτές τις Barbie, ως αμβλεία και πατριαρχική, αλλά η ίδια η ταινία είναι μια μεγάλη παραγωγή στούντιο με άδεια από την ίδια την εταιρεία παιχνιδιών.

Όταν κυκλοφόρησε η ταινία, οι New York Times τόνισαν τις διχασμένες απόψεις των κριτικών σχετικά με το εάν είναι «επιδέξια ανατρεπτική ή αναπόφευκτα εταιρική». Η Ακαδημία προφανώς επέλεξε να το δει ως μια ακόμη υπερπαραγωγή και κάπως έτσι εξηγείται η όλη κατάσταση με τις υποψηφιότητες.