ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Bookreads: O Ben Lerner επαναπροσδιορίζει το κωμικοτραγικό μέσα από τα βιβλία του

Bookreads: O Ben Lerner επαναπροσδιορίζει το κωμικοτραγικό μέσα από τα βιβλία του
«Υπάρχει βάσανo και ομορφιά στην ατελείωτη ανησυχία της γλώσσας» δηλώνει ο Ben Lerner. photo: Beowulf Sheehan

Ο Ben Lerner δεν είναι πολύ γνωστός στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, υπάρχει βέβαια μία σχετικά νέα μετάφραση του από τις εκδόσεις Δώμα για το «Topeka School» με τίτλο «Αμερικάνικη Αγωγή», την οποία δυστυχώς ακόμη δεν έχω διαβάσει. Γνώρισα αυτόν τον πολύ ιδιαίτερο συγγραφέα και ποιητή από την πρώτη του προσπάθεια, πίσω στο 2011, να γράψει πεζό. Το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Leaving the Atocha Station» δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, πράγμα μάλλον εγκληματικό μιας και είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και σημαντικό βιβλίο για την γενιά που λέμε Millennials, έστω κι αν θεωρητικά ο Lerner κατατάσσεται σύμφωνα με τη Wikipedia στην Generation X (κι αυτό οριακά).



Δεν υπάρχει κάτι πιο κλισέ «αμερικάνικο» από το να ταξιδεύεις για να δεις την Ευρώπη, αποφεύγοντας το countryfolk παρελθόν σου, προσποιούμενος ότι δεν είναι καθόλου Αμερικανός. Η όλη ιστορία του βιβλίου μιλάει για έναν Αμερικάνο ο οποίος λέει του κόσμου τα ψέματα έτσι ώστε να ενταχθεί μέσα στο ισπανικό lobby των τεχνών και των γραμμάτων.

Ο Adam Gordon - όπως ο συγγραφέας ονομάζει τον αφηγητή - είναι ένας νεαρός Αμερικανός ποιητής, στη Μαδρίτη με υποτροφία το 2004. Υποτίθεται ότι εργάζεται για τη σύνθεση ενός μεγάλου ποιήματος, ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το σήμερα, το οποίο υποτίθεται πως θα μιλάει για τον Ισπανικό Εμφύλιο.

Πραγματικά όμως, η «έρευνα» του παίρνει εντελώς διαφορετική στροφή, σχετικά από την αρχή της ιστορίας. Κυρίως, περιλαμβάνει την αποφυγή των δεσμεύσεων στο ίδρυμα που τον χρηματοδοτεί, καπνίζει ύποπτες ουσίες και διαβάζει Λόρκα στον ήλιο, πάντα με τα απαραίτητα αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά που τον ακολουθούν διαρκώς σαν πιστά κατοικίδια.



Κάνει πάρτι με όμορφους και «ψαγμένους» νεαρούς Madrileños, άλλοι από τους οποίους εργάζονται σε γκαλερί, άλλοι σε πανεπιστήμια. Ο πρωταγωνιστής είναι σίγουρα θύμα της ίδιας του της μεγαλομανίας, κάτι όμως που τελικά λειτουργεί υπέρ του μιας και δεν μπορείς να μην τον συμπαθήσεις, παρόλα τα αίσχη που κάνει.



Η ιστορία του έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία μιας και όντως κάποτε ο ίδιος ο Lerner είχε βρεθεί στην Μαδρίτη για να κάνει έρευνα πάνω στην ποίηση από την οποία κι έγινε γνωστός πριν από το «Leaving the Atocha Station». Ο Lerner είναι αναγνωρισμένος ποιητής κι έχει κυκλοφορήσει τρία βιβλία ποίησης τα οποία έχουν βραβευθεί.

Ο Lerner στο «Leaving the Atocha Station» κάνει την ανεπίσημη αρχή και περιγράφει αρκετά σωστά μία γενιά που λειτουργεί μέσω των έξυπνων ναρκωτικών, της τεχνολογίας, της γενικής γνώσης των πάντων λόγω του ίντερνετ και δίνει ένα κωμικοτραγικό προφίλ των σχετικά νέων συγγραφέων και καλλιτεχνών της γενιάς του. Το επίτευγμα εδώ του Lerner είναι το γεγονός πως με τη πρόζα του σε κάνει να συμπαθήσεις έναν άνθρωπο ο οποίος θεωρητικά μόνο συμπαθητικός δεν είναι καθώς παρουσιάζεται στους άλλους σαν κάτι που ακόμη και ο ίδιος αποδοκιμάζει.