The Holdovers: Η καλύτερη ταινία της χρονιάς δεν έχει εμμονές με την νοσταλγία

Η νοσταλγία είναι παντού στην ποπ κουλτούρα, αναγκαστική ή οργανική, ανατριχιαστική ή παρηγορητική: η επανάληψη των Girls, η αναβίωση της Kate Bush μέσω του Stranger Things της δεκαετίας του '80, το νέο Fatal Attraction και πολλά άλλα. Όλα αυτά όμως μπορεί να είναι παγίδες. Το Taylor Swift Eras, ίσως η πιο φανταχτερή και πιο προσοδοφόρα επιχείρηση νοσταλγίας σήμερα είναι η απόδειξη πως η κάθε είδους «νοσταλγία» είναι μάλλον ύποπτη. Εκτός από το The Holdovers του Alexander Payne.

Ο Payne, ο οποίος κέρδισε ένα Όσκαρ για το Sideways του 2004, βάζει στον εαυτό του μια διπλή αποστολή νοσταλγίας: μια ταινία που στοχεύει σε μια ρεαλιστική αναδημιουργία του 1970 που επίσης ρητά προσπαθεί να μοιάζει σαν να είχε γυριστεί στη δεκαετία του '70.

Από τα σημαίνοντα της εποχής – vintage MPAA και τα λογότυπα των τότε διανομέων, ψηφιακά προστιθέμενα σημάδια φιλμ, ακόμη και ένας επιβλητικός βαρύτονος αφηγητής για το τρέιλερ – μέχρι τον χρωματισμό, τη χρήση fade-out και φακών ζουμ, το The Holdovers θα μπορούσε να «περάσει» με πειστικότητα το τεστ ταινιών που ίσως να γυρίστηκαν δεκαετίες πριν.

Η ταινία όμως έχει να πει πολλά περισσότερα απ' ότι να δηλώσει πως μας αρέσει η νοσταλγία. Η ταινία πηγαίνει παρακάτω από τις απαιτήσεις της ποπ κουλούρας. Είναι μια ψευδαίσθηση που θα μπορούσε να είναι τέχνασμα, αν το The Holdovers δεν ήταν τόσο όμορφα φτιαγμένο, άψογο και συντονισμένο τόσο με τη μοναξιά των γιορτών όσο και την αιώνια αναζήτηση μας για συντροφιά.

Η «επιτυχημένη» νοσταλγία δεν είναι εμφάνιση ή μακιγιάζ αλλά αίσθηση, και το The Holdovers το καταφέρνει πολύ καλά, ενσωματώνοντας μια περίοδο αντί να την «αρμέγει» για να εντυπωσιάσει.

Η εστίαση στους καταπληκτικούς χαρακτήρες εμποδίζει το The Holdovers να μετατραπεί σε μία φαινομενικά θολή μάτια.

Τα τρία εναπομείναντα πρόσωπα στο μουχλιασμένο Barton Academy, περήφανα και δύσκολα όπως είναι, κοιτάζουν επίσης προς τη μεριά της αγάπης τελικά. Ο Paul Hunham είναι ο ίδιος ένα πλάσμα του παρελθόντος, ένας τραγελαφικός εμμονικός καθηγητής με τους αρχαίους πολιτισμούς, πάντα έτοιμος να δυσφημήσει τους μαθητές ως «ορμονικά χυδαίους» με μια ενοχλητική νοσταλγία για τον Πελοποννησιακό πόλεμο, ο μαθητής Angus, μια γηραιά ψυχή στα 17 του, απογοητεύεται ήδη από μια διαλυμένη, παγωμένη οικογένεια, η μαγείρισσα Mary, που θρηνεί τον χαμό του μονάκριβου γιου της, Κέρτις, στο Βιετνάμ και περνάει μόνη της τις πρώτες της διακοπές μέσα σε στην κουζίνα του Barton Academy.

Το The Holdovers είναι η ταινία που πρέπει να δεις μέσα στις διακοπές των Χριστουγέννων όχι γιατί «πρέπει» να νοσταλγήσεις αλλά γιατί αξίζει να το κάνεις τουλάχιστον σωστά.