Record Digging: H ωδή του Evian Christ στην έκσταση του ηλεκτρονικού ήχου

Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές της δεκαετίας του 2010, μεταξύ του ονειρικού cloud rap, των φιλοδοξιών prog του Brainfeeder και της εμπορικής σύγκλισης του trap-EDM, οι γραμμές μεταξύ της παραγωγής hip-hop και του ηλεκτρονικού πειραματισμού ήταν ασαφείς όσο ποτέ άλλοτε.

Ίσως το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα αυτής της συμβολής ήταν το Yeezus του Kanye West, το οποίο έφερε στο mainstream παραγωγούς του πιο underground χώρου, όπως οι Arca, Hudson Mohawke και Evian Christ.

Το Yeezus δεν ξεχώρισε μόνο λόγω της progressive του ικανότητας. Ήταν τόσο απροσδόκητο να ακούμε τον μεγαλύτερο ράπερ στον κόσμο να εμπιστεύεται τον ήχο του σε μια νέα γενιά ηλεκτρονικών beatmakers. Ο Christ ήταν σχετικά άγνωστος πριν από τη συνεισφορά του στο άλμπουμ "I'm in It", αλλά παρόλο που αυτή η πίστη τον ώθησε στο προσκήνιο, ο καλλιτέχνης που γεννήθηκε ως Joshua Leary απέφυγε σε μεγάλο βαθμό μια καριέρα ως πιο παραδοσιακός παραγωγός προς μίσθωση.

Χάρη στην εστίασή του στη ζωντανή εμπειρία έναντι της ηχογραφημένης μουσικής τα τελευταία χρόνια, το έργο του Evian Christ έχει γίνει πιο αργό και στοχαστικό, πιο ευνοϊκό για αργά το βράδυ παρά για να ζεστάνει το πλήθος.

Προσεγγίζει τη μουσική trance λιγότερο σαν DJ που υφαίνει ξεχωριστά κομμάτια μαζί, και περισσότερο σαν συνθέτης ενός soundtrack βιντεοπαιχνιδιών που αντιλαμβάνεται τον ήχο ως χωρικό περιβάλλον - ο Leary αναφέρει το εμβληματικό αγωνιστικό παιχνίδι PlayStation 1 WipeOut, το οποίο περιείχε μεγάλα beat κομμάτια όπως το Orbital και τους Chemical Brothers, ως ζωτικής σημασίας πύλη στην αγάπη του για τη χορευτική μουσική.

Τα μαμούθ trap beat του Revanchist είναι φιλόδοξα και δομικά πολύπλοκα, εμπιστευόμενα τον ακροατή αρκετά ώστε να τον λούσει με ήχους που εξελίσσονται σε απροσδόκητες κατευθύνσεις. Το "The Beach" είναι ένα ατελείωτο κύμα χωρίς διέξοδο, που πειράζει μια σταγόνα που δεν έρχεται ποτέ, καθώς μια παραμορφωμένη γυναικεία φωνή αιμορραγεί σε μια ανερχόμενη παλίρροια από looping arpeggio και μπάσο. Οι φωνές που υφαίνει ο Evian Christ σε κομμάτια όπως το "Silence" είναι λαμπερές και ζεστές, αλλά και παράξενες, μεταλλαγμένες σε ομιχλώδη χορωδιακά άσματα. Πάνω από το ουράνιο πιάνο του ''With Me'', η Σουηδή τραγουδίστρια Merely απλώνει τα λόγια της, ακριβώς όπως τα synth του Leary αντηχούν με ραβδώσεις ηχούς.

Ο δίσκος απευθύνεται μάλλον σε ένα κοινό που αγαπάει την νοσταλγία των βιντεοπαιχνιδιών και μία πιο αναχρονιστική ματιά στην μουσική.