Matthew Perry, μια ταραχώδης ζωή: Η φήμη, οι προσωπικοί δαίμονες και τα αισθήματα εγκατάλειψης

Το 1986, αφού μετακόμισε στο Λος Άντζελες, ο Matthew Perry ήταν πεπεισμένος ότι η φήμη θα έλυνε όλα τα προβλήματά του.

«Το λαχταρούσα περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο άτομο στο πρόσωπο του πλανήτη», έγραψε στα ειλικρινή του απομνημονεύματα πέρυσι. Το χρειαζόμουν. Ήταν το μόνο πράγμα που θα με καθόριζε. Ήμουν σίγουρος γι' αυτό.»

Ο Matthew Perry θα πετύχαινε τελικά την επιθυμία του, και έγινε ένας από τους έξι κεντρικούς σταρ της πιο αγαπημένης κωμικής σειράς των τελευταίων 30 ετών.

Το αστέρι ως ο οξυδερκής Chandler Bing στο Friends κέρδισε επίσης μεγάλη περιουσία - με τη μορφή 1,1 εκατομμυρίων δολαρίων το επεισόδιο - και μια σειρά από λαμπερές συντρόφους.

Ωστόσο, στα παρασκήνια, οι αγώνες του Perry να κρατήσει την προσωπική του ζωή και την υγεία του σε καλά επίπεδα φαινόταν να αυξάνονται.

Στην αυτοβιογραφία του, ο Perry εντόπισε τις ανασφάλειές του -καθώς και τα κωμικά του ταλέντα- πίσω σε μια παιδική ηλικία που ήταν χωρισμένη μεταξύ των χωρισμένων γονιών του, αλλά ένιωθε μια αίσθηση εγκατάλειψης και από τους δύο.

Η μητέρα του ήταν μια Καναδή πρώην μοντέλο που έγινε δημοσιογράφος και υπηρέτησε ως γραμματέας Τύπου του πρωθυπουργού Pierre Trudeau.

Ο πατέρας του ήταν Αμερικανός ηθοποιός που πρωταγωνίστησε σε διαφημίσεις για το Old Spice aftershave.

Το μεγαλύτερο μέρος της ανατροφής του Perry έγινε στην Οττάβα του Καναδά, αλλά είπε ότι ήταν «μοναχικό παιδί» επειδή η δουλειά της μητέρας του «απλώς σήμαινε ότι περνούσε πολύ χρόνο μόνος».

«Συνεπώς, έμαθα να είμαι αστείος -πραγματικά, γρήγορα, ξέρετε τη διαδικασία- γιατί έπρεπε να είμαι», είπε.

Η μητέρα του είχε μια αγχωτική δουλειά, «και εγώ που ήμουν αστείος έπρεπε να την ηρεμήσω αρκετά ώστε να μαγειρέψει λίγο φαγητό, να καθίσει στο τραπέζι μαζί μου και να με ακούσει - αφού την άκουγα εγώ πρώτος φυσικά».

Όσο για τον μπαμπά του, «έβλεπα το πρόσωπό του πιο συχνά στην τηλεόραση ή στα περιοδικά από ό,τι στην πραγματικότητα».

Αλλά ήταν «ο ήρωάς μου», έγραψε.

Στην ηλικία των 10 ετών, ο Perry άρχισε να συμπεριφέρεται άσχημα - να κλέβει χρήματα, να καπνίζει, να αφήνει τους βαθμούς του να πέφτουν και κάποια στιγμή να χτυπάει τον συμμαθητή του και τον γιο του Trudeau, Justin - σημερινό πρωθυπουργό του Καναδά.

Ήπιε για πρώτη φορά στα 13 του και βαθιά μέσα του είπε ότι ήταν αποφασισμένος να διώξει τους πάντες από μέσα του και να μην έχει αισθήματα εγκατάλειψης.

Το να είσαι κωμικός μπορεί να γίνει πολύ επώδυνο, είπε.

«Ένιωθα ότι θα πέθαινα αν το ζωντανό κοινό δεν γελούσε, και σίγουρα δεν είναι υγιές, αλλά μερικές φορές θα μπορούσα να πω μια γραμμή και δεν θα γελούσαν, και θα ίδρωνα και πάθαινα σπασμούς. Το ένιωθα αυτό κάθε βράδυ. Αυτή η πίεση με άφηνε σε άσχημη θέση.»

Άρχισε να πίνει περισσότερο με την ελπίδα ότι η βότκα θα διορθώσει τα πράγματα που η φήμη δεν είχε φτιάξει.

Κάποια στιγμή ήταν τόσο άσχημα που η Jennifer Aniston τον αντιμετώπισε.

Έγραψε:

«"Μπορούμε να μυρίσουμε το αλκοόλ", είπε, με έναν περίεργο αλλά τρυφερό τρόπο, και ο πληθυντικός "εμείς" με χτύπησε σαν βαριοπούλα».

Στην αρχή στο Friends είχε ερωτευτεί με την Aniston, αλλά αυτά τα συναισθήματα εξατμίστηκαν, κυρίως λόγω της «εκκωφαντικής έλλειψης ενδιαφέροντός της».

Στη συνέχεια έκανε σχέση με την Julia Roberts. Αλλά οι ανασφάλειες του Perry δεν ήταν πολύ μακριά από την επιφάνεια και ισχυρίστηκε ότι ήταν συνεχώς πεπεισμένος ότι επρόκειτο να τον εγκαταλείψει.

«Γιατί να μην το έκανε; Δεν ήμουν αρκετός, δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι αρκετός. Ήμουν σπασμένος, λυγισμένος. Έτσι, αντί να αντιμετωπίσω την αναπόφευκτη αγωνία της απώλειας της, χώρισα με την όμορφη και λαμπερή Julia Roberts.»

Ήταν ένα υψηλό τίμημα για εκείνες τις βαθιά ριζωμένες ανασφάλειες που δεν διορθώθηκαν από την τεράστια φήμη, από την άλλη όμως χρησιμοποίησε τις δικές του εμπειρίες για να υποστηρίξει άλλους εξαρτημένους από το αλκοόλ.

Μετέτρεψε το σπιτι της παραλίας του στο Μαλιμπού αξίας 10 εκατομμυρίων δολαρίων στο Perry House, μια δομή νηφάλιας διαβίωσης, το 2012, και το έργο έλαβε βραβείο από τον Λευκό Οίκο την επόμενη χρονιά.

Το πούλησε δύο χρόνια αργότερα, αλλά είπε ότι ήταν ακόμα αφοσιωμένος στην παροχή υπηρεσιών για ανάρρωση εξαρτημένων.

Τώρα, μετά το θάνατό του, αυτό το έργο καταξιώνεται παράλληλα με τον αντίκτυπο που είχε το υποκριτικό του ταλέντο.

Ο κόσμος θα τον θυμάται για το έργο του με τους εξαρτημένους το ίδιο όσο και με το έργο του σαν ηθοποιός.