Mein Kampf: Έσοδα από το μανιφέστο του Χίτλερ στα θύματα του Ολοκαυτώματος

Σήμερα, οι αμερικανοί αναγνώστες που θα αγοράζουν το μανιφέστο του Αδόλφου Χίτλερ θα δωρίζουν χρήματα στους επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος αναφέρει η Boston Globe. Mετά από απόφαση του εκδοτικού οίκου Houghton Mifflin Harcourt, μέρος των εσόδων από το «Mein Kampf» στις ΗΠΑ θα παραχωρηθούν στο Boston's Jewish Family & Children's Services, έναν τοπικό φορέα στήριξης επιζώντων του Ολοκαυτώματος.

Την άνοιξη ο οίκος είχε δεχθεί σκληρή κριτική μετά την απόφαση του να δωρίσει μεν κέρδη, όχι όμως σε φορείς σχετικούς με το Ολοκαύτωμα, ενώ στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των 80s και των 90s, ο οίκος δεν είχε δώσει κάτι πίσω κρατώντας τα έσοδα που υπολογίζονται στα 60.000 δολάρια το χρόνο.

«Λάβαμε υπόψιν μας κάθε αντίδραση και παραίνεση και αντιλαμβανόμαστε την πολυπλοκότητα του θέματος» είπε ο εμπορικός διευθυντής του εκδοτικού οίκου Andrew Russel. «Πάντα η πρόθεση μας όμως ήταν αυτά τα χρήματα να χρησιμοποιούνται για καλό σκοπό» συμπλήρωσε.

Προκλητικό και αιρετικό το βιβλίο έκανε ξανά πρωτοσέλιδα λίγο καιρό πριν, όταν, και η συντηρητικών αποχρώσεων εφημερίδα Il Giornale, έδωσε σε προσφορά το μανιφέστο του Αδόλφου Χίτλερ , προκαλώντας έντονες αντιδράσεις στην Ιταλία, οκτώ ημέρες πριν από τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.

«Γνωρίστε το για να το απορρίψετε»

Η εφημερίδα εκδίδεται στο Μιλάνο από το 1974. Το 1979, πέρασε στην οικογένεια Μπερλουσκόνι και από το 1992 ανήκει στον Πάολο Μπερλουσκόνι (Paolo Berlusconi), αδερφό του πρώην πρωθυπουργού.

«Γνωρίστε το για να το απορρίψετε», δήλωσε η διεύθυνση της εφημερίδας για το βιβλίο, που αποτελεί ανατύπωση έκδοσης του 1937, με σχολιασμό από τον Φραντσέσκο Περφέτι (Francesco Perfetti), γνωστό Ιταλό ιστορικό, του οποίου το έργο εστιάζεται στον φασισμό και τα πολιτικά φαινόμενα που αναπτύχθηκαν γύρω από αυτόν.

Το ζήτημα δεν άργησε να αποκτήσει πολιτικές διαστάσεις. Ένα παραπάνω καθώς στην Ιταλία τον Οκτώβριο θα διεξαχθεί το δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση που αποτελεί προσωπικό στοίχημα του Ματέο Ρέντσι (Matteo Renzi).

Ο Ιταλός πρωθυπουργός κατήγγειλε με σκληρή γλώσσα την έκδοση. «Θεωρώ ποταπό μια ιταλική εφημερίδα να μοιράζει το Mein Kampf του Χίλτερ. Αγκαλιάζω την εβραϊκή κοινότητα με στοργή», έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter με hashtag #maipiù («ποτέ ξανά»).

«Είναι μια χυδαία πράξη, έτη φωτός μακριά από οιαδήποτε εις βάθος εκμάθηση ή μελέτη περί του Ολοκαυτώματος», δήλωσε ο Ρέντσο Γκατένια (Renzo Gattegna), πρόεδρος της Ένωσης των Ιταλικών Εβραϊκών Κοινοτήτων, κάνοντας επιπλέον λόγο για «απρέπεια».

Η Il Giornale ανταπάντησε, λέγοντας ότι η προσφορά είχε εκπαιδευτικό σκοπό. «Η ανάγνωση του βιβλίου αυτού αποτελεί αληθινό αντίδοτο στην τοξικότητα του εθνικοσοσιαλισμού», υποστήριξε η διεύθυνση, προσθέτοντας ότι η προσφορά συνοδεύεται από μια σειρά οκτώ τόμων για το Τρίτο Ράιχ, οι οποίοι θα πωλούνται μαζί με τα φύλλα της εφημερίδας.

Έτος αγώνα

Υπογεγραμμένος τόμος του μανιφέστου του Αδόλφου Χίτλερ «Ο Αγών μου» επιδεικνύεται στο κοινό του Λονδίνου στις 2 Ιουνίου 2005, εν όψει σχετικής δημοπρασίας από τους Dreweatts & Bloomsbury στις 16 Ιουνίου 2005, με τις τιμές των προς πώληση αντικειμένων να αναμένονται στις 25.000-35.000 λίρες - Πηγή: Daniel Berehulak/Getty Images

Το Mein Kampf αποτέλεσε το βασικό ιδεολογικό μανιφέστο του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος (NSDAP) την εποχή του Μεσοπολέμου. Το πρώτο μέρος του βιβλίου είναι αυτοβιογραφικό. Γράφτηκε το 1924 από τον Χίλτερ, όταν αυτός ήταν έγκλειστος στις φυλακές του Λαντσμπεργκ αμ Λεχ (Landsberg am Lech) της Βαυαρίας με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, ύστερα από το αποτυχημένο πραξικόπημα του Νοεμβρίου του 1923.

Ο ναζιστής ηγέτης εξέτισε μόνο εννιά μήνες από τα πέντε χρόνια της ποινής του. Με την έκδοση του βιβλίου στις αρχές του 1925, ο Χίτλερ προχώρησε στη συγγραφή του δεύτερου μέρους, όπου επικρατούν οι πολιτικοϊδεολογικές διακηρύξεις, και το οποίο βγήκε έναν χρόνο μετά. Μέχρι το 1930, τα δύο μέρη (αυτοβιογραφικό και πολιτικό) εκδίδονταν ξεχωριστά.

Το Mein Kampf είχε περιέλθει στη δικαιοδοσία του κρατιδίου της Βαυαρίας, η κυβέρνηση της οποίας επί εβδομήντα συναπτά έτη αρνούνταν να το επανεκδώσει, ως ένδειξη σεβασμού για τα θύματα των Ναζί, αλλά και για να αποτρέψει ανακίνηση του μίσους.