They Cloned Tyrone: Όταν ο Jamie Foxx συνάντησε τον καλύτερο ρόλο της ζωής του

To They Cloned Tyrone - το νέο θρίλερ-κωμωδία επιστημονικής φαντασίας του Netflix - από τον σκηνοθέτη Juel Taylor, βασίζεται στη θεωρία συνωμοσίας αλλά θέλει και να σας κάνει να γελάσετε με την άγρια ​​ιστορία του για μια μυστική οργάνωση που τρομοκρατεί μια ανυποψίαστη μαύρη γειτονιά στην Αμερική.

Πέρα από την κωμωδία όμως το φιλμ επιθυμεί να σε κάνει να σκεφτείς με τι ακριβώς γελάς — τον παραλογισμό της σύγχρονης κοινωνίας και τις σκληρές πραγματικότητες πίσω από τον φανταστικό τρόμο που παίζεται στην οθόνη.

Η ταινία είναι καλή, προσεγμένη στην παραγωγή και στους διαλόγους, οι ερμηνείες είναι κάτι παραπάνω από δουλεμένες, με έναν Jamie Foxx που βάζει γυαλιά σε πολλούς που έχουν υποδυθεί τον εμβληματικό μαύρο νταβατζή της δεκαετίας του ’70.

Τοποθετημένο σχεδόν εξ ολοκλήρου σε μια οικονομικά καταθλιπτική αλλά ζωντανή μαύρη γειτονιά κάπου στην Αμερική, το They Cloned Tyrone αφηγείται την ιστορία ενός εμπόρου ναρκωτικών, τον Fontaine (John Boyega), που ανακαλύπτει κατά λάθος μια ανησυχητική αλήθεια για τη γειτονιά του.

Ως ντόπιος από το Glen - το μικρό κομμάτι της πόλης όπου ο Fontaine «σπρώχνει» τα προϊόντα του, ενώ προσπαθεί να ξεπεράσει ανταγωνιστές όπως ο Isaac (J. Alphonse Nicholson) – προσπαθεί να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από ένα περίεργο συμβάν που θα συμβεί στον ίδιο.

Αν και η πραγματικότητα του They Cloned Tyrone γίνεται αισθητά πιο οξυμένη και παράξενη καθώς εξελίσσεται η ταινία, ο Boyega φέρνει ένα λεπτό βάθος στην ερμηνεία του ως Fontaine που κάνει αμέσως την περίπλοκη σχέση του με τη γειτονιά του Glen να μοιάζει πέρα για πέρα πιστευτή.

Ο Slick Charles, ο χαρακτήρας του Foxx —ένας vintage hustler που γνωρίζει καλά πόσο αβοήθητος θα ήταν χωρίς γυναίκες όπως η Yo-Yo (Teyonah Parris) που έχουν δουλέψει γι 'αυτόν — φαίνεται ξεχασμένος από το χρόνο και ντρέπεται που είναι μια ανθρώπινη καρικατούρα. Αλλά όταν ο Fontaine έρχεται να ταρακουνήσει τον Slick για μετρητά που του χρωστάει, η ιστορία αρχίζει να παίρνει διαστάσεις sci-fi και μάλιστα πολύ ευφάνταστου. Το σενάριο δεν είναι κάτι το πρωτότυπο σίγουρα, οι ερμηνείες και η σκηνοθεσία όμως το σώζουν, προσφέροντας μας γέλιο αλλά και αρκετή αγωνία.

Όσο δυνατά κι αν είναι τα πρώτα δύο τρίτα του They Cloned Tyrone, η τελική του πράξη είναι λιγάκι αδύναμη όσον αφορά το πώς προσπαθεί να συνδέσει πολλές από τις πλοκές με ένα φιλόδοξο τρόπο που περιλαμβάνει σχεδόν όλους τους χαρακτήρες της ταινίας.

Η ταινία όμως μας δίνει περιθώριο να την συγχωρήσουμε για το αλλοπρόσαλλο της τέλος, μιας και μας ικανοποιεί και με το παραπάνω με πολύ καλές ερμηνείες και ένα καταπληκτικό soundtrack.