O Aphex Twin μας αποσυμπιέζει υπογείως με το νέο του single

Tα DJ και live sets του Aphex Twin είναι μια αδιάκοπη επίθεση αισθητηριακής υπερφόρτωσης: ιλιγγιώδεις ρυθμοί, strafing λέιζερ, υπερβολικό μπάσο και παραφωνία στα αυτιά που ταιριάζουν περισσότερο με ένα σόου noise electronics.

Αλλά το «Blackbox Life Recorder 21f», η πρώτη νέα μουσική του Κορνουαλού μουσικού εδώ και πέντε χρόνια, είναι μια εντελώς πιο pop υπόθεση. Όπως και το «T69 Collapse», το οποίο άνοιξε το Collapse EP του 2018, το νέο τραγούδι κραδαίνει το αναλογικό του ηχητικό μηχάνημα ήχου σαν να ήταν ένα νέο γυαλιστερό παιχνίδι, παγίδες και σφηνάκια θορύβου τόσο στεγνά που είναι σχεδόν σφραγισμένα με κερί, τόσο συμπιεσμένα που τελικά σε κάνουν να θέλεις να ακούσεις κι άλλο.

Ο Aphex Twin έχει το ταλέντο να σε... παίζει σαν μπαλάκι του τένις, από τη μία είναι πάντα έτοιμος να ξεφύγει ηχητικά αλλά την ίδια στιγμή κρατάει τα «λουριά» και το ηλεκτρονικό του χάος παραμένει σχεδόν κάτω από την επιφάνεια των χαριτωμένων μελωδιών.

Αντισταθμίζει το groove των beats με μια από τις πιο απαλές συνθετικές μελωδίες που έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια με το ιδιαίτερο στυλ του, απαντώντας σε πιο idm αναστεναγμούς με μια γλυκά καταποντισμένη αντίστιξη παράνοιας.

Αυτός είναι ο Aphex Twin, οπότε τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται στην αρχή, μιας και η εφιαλτική πλευρά του πάντα είναι καλά κρυμμένη. Το αυλάκι βαθαίνει καθώς προχωράει το κομμάτι: Τα ενοχλητικά breakbeat χτυπούν και ωθούνται, ενώ τα επίμονα κύμβαλα καλύπτουν το υψηλό επίπεδο της πληροφορίας με λευκό θόρυβο. Όλα εδώ δεν είναι αυτό που φαίνονται, όλα κρύβουν μία άλλη πλευρά, λιγάκι πιο τρομακτική απ' ότι νομίζαμε στην αρχή και ο Aphex ξέρει να το κρύβει αριστοτεχνικά όλα αυτά τα χρόνια. Μέσα από το «σπαγγέτι» των καλωδίων του είναι έτοιμος να μας δείξει την πραγματική πλευρά της τεχνολογίας.

Αλλά ποτέ δεν το αφήνει να γίνει πολύ ακραίο, κάθε φορά που πιστεύεις ότι τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν από τις ηχητικές ράγες, πέφτει πίσω σε αυτές με τα απαλά, μηρυκαστικά μέρη της μελωδίας, κλείνοντας σε σχεδόν έναν λεπτό υμένα ζοφερής ατμόσφαιρας μία, τελικά, περίπλοκη σύνθεση.

Είναι μια καλή και αντανακλαστική ηλεκτρονική καταιγίδα που υπόσχεται πολλά για το μέλλον και τελικά για το full lenght που θα έρθει.

Ο μεγαλύτερος «απατεώνας» της ηλεκτρονικής μουσικής είναι ξανά μαζί μας και μα ξεναγεί στα παράξενα ηχοτοπία του.