«Patterns»: Μία έκθεση τέχνης δημιούργημα της τεχνητής νοημοσύνης στη Θεσσαλονίκη

Τα εργαλεία της τεχνητής νοημοσύνης αξιοποίησαν καλλιτέχνες για να δημιουργήσουν έργα τέχνης που θα παρουσιαστούν στην ομαδική έκθεση με τίτλο «Patterns» στην Θεσσαλονίκη.

Ειδικότερα, οι διοργανωτές της έκθεσης σημειώνουν πως «τα Patterns-Πρότυπα είναι κανονικότητες δομής σχήματος και μορφής φυτών και ζώων. Είναι επίσης γενετικά προσδιορισμένα πρότυπα που ακολουθούν οι άνθρωποι και οι ευφυείς οργανισμοί για να παιρνουν τις κατάλληλες αποφάσεις ώστε να επιβιώσουν στο περιβάλλον τους».

«Η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης χρησιμοποιεί κατηγοριοποιημένα patterns για να παράγει νέες πραγματικότητες».

Η «Πηνελοπιάδα» από τα «Χαλιά Προσευχής» της Ζέφης Τσιφτικτσόγλου μετατρέπεται σε αντικείμενο απαλλαγμένο από οποιοδήποτε θρησκευτικό πλαίσιο και για το λόγο αυτό αποφεύγονται τα χαρακτηριστικά ισλαμικά σύμβολα και χρησιμοποιούνται ουδέτερα γεωμετρικά μοτίβα και σχέδια αραμπέσκ.

PHOTO 1 / 3

Photo 1/3

Photo 2/3

Photo 3/3

Χρησιμοποιώντας αυτοσχέδια εργαλεία δομείται μια προσομοίωση χαλιού και με τη σταδιακή πρόσθεση νέων γραφών και υφών, με πάστες λαδιού (impasto), προσθέτει όγκο και δημιουργεί τρεις διαστάσεις.

«Το Κέντημα», «Η Γεύση της Μνήμης» ,«Τέσσερα Βήματα στο Παρελθόν» τα θεματικά πορτραίτα (σχέδια με μολύβι) της Μαρίνας Μπόμπου εμπεριέχουν συμβολισμούς που ταυτίζονται με τη ζωή των προσώπων που αναπαριστούν.

Σε κοινά αντικείμενα όπως το φλιτζάνι του ελληνικού καφέ τα υφάσματα και τα μοτίβα της δαντέλας «προβάλλονται» σημαντικά γεγονότα της ζωής τους και με το πάντρεμα μεταξύ τους ανασυγκροτείται για το «ημερολόγιο» του βίου τους.

Στο έργο «Gen i» (Ai Generated Εικόνα και ήχος) ο Δημήτρης Μέρτζος μεταμορφώνει το οικείο (θραύσμα δανδέλας) με την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης που του δίνει την δυνατότητα να επεξεργάζεται δεδομένα και έννοιες μέσω ενός μη ενσυναισθητικού φακού και να ανακαλύπτει νέες αφηγήσεις.

Στα έργο «Feed your Head»( Paper Cutting σε ιαπωνικά χαρτιά) , η Άννα Χατζηαγγέλου μέσα από μια εμμονική και πολύωρη διαδικασία δημιουργεί διάτρητα συμμετρικά και επαναλαμβανόμενα σχήματα που αναδημιουργούνται από το φώς και την σκιά.

Στο έργο «Matres» (Γλυπτική και ζωγραφική εγκατάστασ ) η Ιωάννα Καζάκη κάνει αναφορά στο ιερό γυναικείο τριαδικό αρχέτυπο σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς με το αλληνικό αντίστοιχο (Κόρη -Περσεφόνη, Αφροδίτη, Μητέρα-Δήμητρα).

Στο «Σπίτι όπου το σώμα γίνεται σκόνη» (εγκατάσταση από χαρτί με την τεχνικά του Paper Cutting) η Θεανώ Γιαννέζη, εμπνέεται από ένα μύθο της Ινδονησίας που λέει ότι ο πρώτος άνθρωπος γεννήθηκε από πέτρα και όταν πεθαίνει, οι άνθρωποι που μένουν δείχνουν την τιμή τους χτίζοντας μια σαρκοφάγο από πέτρα, που ονομάζεται Waruga, ως το τελευταίο σπίτι του νεκρού και σύμβολο του κύκλου ζωής.

Ο τάφος σε σχήμα σπιτιού συμβολίζει την προστασία και έναν αιώνιο φύλακα της μνήμης, μαζί με τις αινιγματικές σκαλιστές φιγούρες που αποτελούν ένα μέσο για να δοξάσουν τη θεότητα των προγονικών τους πνευμάτων.

Επιπλέον, ο τρόπος που ο νεκρός τοποθετείται μέσα στη σαρκοφάγο, μοιάζει με τη στάση ενός εμβρύου μέσα στη μήτρα και παίζει εξέχοντα ρόλο. Φέρει το νόημα του τερματισμού της ζωής στην ίδια θέση που γεννήθηκε, από πέτρα σε πέτρα.

Η Κλειώ Παπαϊωάννου χρησιμοποιεί το εύπλαστο υλικό της τσόχας ως μέσο έκφρασης και αποτύπωσης της καλλιτεχνικής της έμπνευσης. Η τσόχα είναι ύφασμα που παράγεται με συμπύκνωση και συμπίεση ινών (φυσικές ίνες όπως μαλλί ή συνθετικές). Η προέλευσή της βρίσκεται στην Κεντρική Ασία, όπου εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από νομαδικούς λαούς. Στις Σκανδιναβικές χώρες διατηρείται η παράδοσή της στην ένδυση. Στον δυτικό κόσμο, χρησιμοποιείται ευρέως ως μέσο έκφρασης τόσο στην υφαντουργία, όσο και στη σύγχρονη τέχνη.Στις δημιουργίες της αποτυπώνεται η ολοένα και αυξανόμενη μετακίνηση πληθυσμών.

Στο έργο «Refuge project» της Τερψιχόρης Ξανθοπούλου πολλαπλές διαφάνειες με θραύσματα απο λεπτεπίλεπτα υλικά, όπως η δαντέλα και τα κεντήματα που συνυφαίνονται με βιομηχανικά δικτυωτά πλέγματα από fiberglass, δημιουργούν ένα φόρεμα-«αυτοσχέδιο νυφικό», του οποίου όμως η ολότητα διαγράφεται στη σκιά.

Την ομαδική έκθεση με τίτλο «Patterns» θα φιλοξενήσει το διάστημα 14-24 Ιουνίου ο χώρος Τέχνης AcroArt Projects (Ορφανίδου 3, 6ος όροφος) με τη συμμετοχή των καλλιτεχνών: Θεανώ Γιαννέζη, Ιωάννα Καζάκη, Δημήτρης Μέρτζος, Μαρίνα Μπόμπου, Τερψιχόρη Ξανθοπούλου, Κλειώ Παπαϊωάννου, Ζέφη Τσιφτικτσόγλου , Άννα Χατζηαγγέλου.