Νύχτες με φεγγάρι στα θερινά σινεμά της Αττικής: 7+1 κινηματογράφοι για όμορφες βραδιές

Σε μια σκληρή εποχή για τους κινηματογράφους, όπου ο ένας μετά τον άλλο μετατρέπονταν σε πάρκινγκ και σούπερ μάρκετ και σε μια εξίσου δύσκολη σύγχρονη εποχή, όπου οι πλατφόρμες κατακλύζουν το διαδίκτυο με κάθε λογής ταινία, οι θερινοί κινηματογράφοι κράτησαν και κρατάνε ψηλά τη σημαία της βραδινής ανάσας μέσα στον αστικό ιστό, τον χαρακτήρα του πρασίνου ανάμεσα στις πολυκατοικίες και την επιλογή μιας σινεφίλ διασκέδασης.

Γιατί όπως και να το κάνουμε, ο θερινός κινηματογράφος έχει μακρά παράδοση στη χώρα μας, συνδέεται με ανέμελες καλοκαιρινές στιγμές μιας άλλης, πιο αθώας εποχής, ο μέσος πολίτης νιώθει δεμένος με τον θερινό σινεμαδάκι της γειτονιάς του κι έτσι όπως φαίνεται λοιπόν, μάλλον είχε δίκιο ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, όταν έλεγε πως εκείνο που βλέπει να μένει τελικά «είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι μες τα θερινά τα σινεμά».

Οι θερινοί κινηματογράφοι βάζουν και πάλι μπροστά το μοτέρ της μηχανής τους, η σεζόν μόλις ξεκινά και πολλοί δήμοι έχουν εντάξει στο πρόγραμμά τους κινηματογραφικές βραδιές, ακόμη και σε ανοιχτούς χώρους, όπως τα προαύλια σχολείων και οι πλατείες. Υπάρχουν όμως, και δήμοι στην Αττική που διαθέτουν δημοτικό θερινό κινηματογράφο, τον έχουν διασώσει από τη φθορά του χρόνου και από τα σημεία των καιρών, τον φροντίζουν και τον προσέχουν, ακόμη κι αν τον μισθώνουν σε κάποιον ιδιώτη και με το ξεκίνημα της σεζόν είναι πανέτοιμοι να υποδεχθούν τους δημότες για να τους προσφέρουν μια ήρεμη βραδιά μέσα στο καταπράσινο και φιλικό περιβάλλον, με το αγιόκλημα και τα γιασεμιά του τραγουδιού.

Στην Ηλιούπολη

Περίπτωση όπου ο ίδιος ο δήμος λειτουργεί τον θερινό κινηματογράφο του, είναι αυτός της Ηλιούπολης. Φέρει το όνομα της Μελίνας Μερκούρη και λειτουργεί για περισσότερο από 25 χρόνια. «Η ανακαίνισή του έγινε επί της θητείας μας. Είναι διατηρητέος θερινός, έχει 400 θέσεις και οι κάτοικοι τον αγαπάνε και το δείχνουν αυτό, αφού γεμίζει σχεδόν κάθε βράδυ», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Γιώργος Χατζηδάκης και συνεχίζει:

«Οι παλιοί κινηματογράφοι έχουν τη δική τους αξία. Προσέχουμε και το περιβάλλον, αλλά και το πρόγραμμα των ταινιών. Δευτέρα και Τρίτη έχει παιδικές ταινίες, την Τετάρτη κάνει προβολές η Κινηματογραφική Λέσχη της Ηλιούπολης, την Πέμπτη και την Παρασκευή προβάλλονται βραβευμένα έργα από Φεστιβάλ και το σαββατοκύριακο ταινίες Α' προβολής».

Στην ερώτηση αν ο δήμος κερδίζει από τον θερινό κινηματογράφο, ο κ. Χατζηδάκης απαντά: «Βασικά κερδισμένος είναι ο δημότης, που έχει τον θερινό στην πόλη του, όμως και ο δήμος δεν μπαίνει μέσα, έχουμε κέρδος, έστω και οριακό κάποιες φορές, παρ' όλο που υπάρχει και χαμηλό εισιτήριο (σ.σ. 3 ευρώ) για αρκετές ειδικές κατηγορίες. Ο κόσμος της Ηλιούπολης τον αγκαλιάζει αυτόν τον κινηματογράφο, τον αγαπάει και με την ίδια αγάπη των αντιμετωπίζουμε κι εμείς ως δημοτική Αρχή».

Το «Μελίνα Μερκούρη» θα κάνει πρεμιέρα στις 14 Ιουνίου και η πρώτη προβολή της σεζόν θα είναι αφιερωμένη στη Μαρία Κάλλας, καθώς διανύουμε το «δικό» της έτος. Θα προβληθεί η γνωστή ταινία με τη Φανί Αρντάν για τη ζωή της κορυφαίας υψίφωνου και αναμένεται να παραβρεθεί και ο σκηνοθέτης Τόνι Βολφ.

Στο Περιστέρι

Στην απέναντι μεριά του λεκανοπεδίου, ο θερινός κινηματογράφος του δήμου Περιστερίου φέρει το όνομα «Πέραν», που παραπέμπει ευθέως στην ιστορική συνοικία της Κωνσταντινούπολης. «Και ορθώς παραπέμπει εκεί», μας λέει η υπεύθυνη της Δ.Ε.Π.Α.Δ.Π. (Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Δήμου Περιστερίου) Δέσποινα Βάσσου. Και εξηγεί: «Το Περιστέρι είναι ένας προσφυγικός δήμος με Πολίτες και Μικρασιάτες κι έτσι ο θερινός κινηματογράφος πήρε το όνομα της συνοικίας της Πόλης. Είναι το μοναδικό θερινό σινεμά στο Περιστέρι και αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς για την πόλη. Επιμένει σε πείσμα των καιρών να συνεχίσει να προσφέρει τις βραδιές του στους κατοίκους με ταινίες Α' προβολής. Είναι μια όαση εν μέσω καλοκαιριού και τόσο εμείς όσο και οι κάτοικοι τον έχουμε περιβάλει με πολλή αγάπη».

Και η κ. Βάσσου συμφωνεί πως: «Το όφελος είναι πολλαπλό και σίγουρα κερδίζουν οι δημότες, που για εμάς είναι το πιο σημαντικό». Και προσθέτει: «Ο κινηματογράφος μισθώνεται, ωστόσο πάντα με τους όρους που θα συμβάλλουν στην ποιότητα του χώρου, αλλά και των ταινιών που θα προβληθούν».

Το «Πέραν» λειτουργεί από το 1997, πάντα ως δημοτικός κινηματογράφος, αρχικά σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη της πόλης και στη συνέχεια τον ανέλαβε ο δήμος μόνος του.

Στην Πετρούπολη

Ο δημοτικός θερινός κινηματογράφος της Πετρούπολης, φέρει το όνομα της πόλης. Και μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το «Cine Πετρούπολη» ο δήμαρχος Στέφανος Γαβριήλ Βλάχος, στέκεται ιδιαίτερα στο ρομαντικό στοιχείο. «Μας θυμίζει παλιές καλές εποχές, που έχουν παρέλθει φυσικά και ο θερινός κινηματογράφος είναι από τα λίγα που έχουν απομείνει για να μας τις θυμίζουν», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η έναρξη της λειτουργίας του πηγαίνει αρκετές δεκαετίες πίσω και πριν από 35 χρόνια ο δήμος τον αγόρασε κι έτσι τον έσωσε. «Είναι σημείο αναφοράς πια για την Πετρούπολη», μας λέει ο κ. Βλάχος και συνεχίζει: «Στη χώρα μας είμαστε δεμένοι με την ιστορία του θερινού κινηματογράφου. Ο κόσμος έρχεται όλο το καλοκαίρι και βλέπει τις προβολές. Είναι αυτό το ρομαντικό που αποπνέει ένας θερινός, αλλά δίνει και μια κοινωνικότητα. Γιατί αλλιώς είναι να βλέπεις μια ταινία μόνος κλεισμένος μέσα στο σπίτι σου και αλλιώς σ' έναν θερινό κινηματογράφο, όπου ζεις εκείνη τη στιγμή σ' ένα κύτταρο της πόλης».

Στο Ηράκλειο

Έναν ρομαντισμό αποπνέει και ο θερινός κινηματογράφος του δήμου Ηρακλείου, αφού το όνομά του είναι «Νοσταλγία». Βρίσκεται λίγα μέτρα απόστασης από τον σταθμό του ΗΣΑΠ και για πρώτη φορά άνοιξε την πόρτα του το 1968. Έκτοτε λειτουργεί ανελλιπώς κάθε καλοκαίρι, με ευθύνη της δημοτικής επιχείρησης το δήμου Ηρακλείου Κ.Ε.Α.Ε.Δ.Η.Α. Διαθέτει 250 καθίσματα με τραπεζάκια και στο πρόγραμμά του περιλαμβάνονται ταινίες Α' προβολής, βραβευμένες ταινίες, αλλά και παλιές του κλασικού κινηματογράφου. Και φυσικά παιδικές ταινίες και μάλιστα συνοδευόμενες από Θέατρο Σκιών.

«Ο δήμος τον ανέλαβε το 1986 και έγινε ο πρώτος δημοτικός κινηματογράφος σε όλη την Αττική», μας λέει ο πρόεδρος της Κ.Ε.Α.Ε.Δ.Η.Α. Νίκος Σπυρόπουλος. «Τα τελευταία χρόνια έχει ανακαινιστεί από τον δήμαρχο Νίκο Μπάμπαλο, έχει εκσυγχρονιστεί σε μηχανήματα και έρχεται κόσμος στις προβολές του από όλες της περιοχές της Αθήνας, όχι μόνο από το Ηράκλειο. Τον προβάλλουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον φροντίζουμε. Τον ανακαινίσαμε διατηρώντας τα στοιχεία του και δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τους μεγάλους κεντρικούς θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας. Είναι χώρος οικείος και μέσα στο πράσινο. Είναι μια όαση μέσα στον αστικό ιστό. Ο κάτοικος ξέρει ότι έχει και αυτή την εναλλακτική για τα καλοκαιρινά βράδια του μέσα σ' ένα τόσο όμορφο περιβάλλον», λέει ακόμη και στο τέλος προσθέτει:

«Εγώ ας πούμε, ακόμη κι αν τύχει μια ταινία να μην μου πολυαρέσει, απολαμβάνω το περιβάλλον και την ήσυχη βραδιά».

Στη Νέα Σμύρνη

Ο δήμος της Νέας Σμύρνης πάλι, υπερηφανεύεται που δεν έχει μόνο έναν, αλλά δύο δημοτικούς θερινούς κινηματογράφους. Είναι το ιστορικό «Φιλίπ», που όπως μας ενημερώνει η επίσημη ιστοσελίδα του δήμου χτίστηκε το 1938 στο κέντρο της πόλης, μέσα σ' έναν πράσινο, δροσερό και ευρύχωρο κήπο και είναι και το επίσης ιστορικό «Σπόρτινγκ», που άνοιξε το 1939, είναι χειμερινός (με δύο αίθουσες) και διαθέτει και θερινό κινηματογράφο. Και τους δύο από τότε που τους πήρε ο δήμος, τους ανακαίνισε, διαθέτουν πλέον ψηφιακό εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας και τους ενοικιάζει.

«Δεν έχουν απομείνει και πολλοί κινηματογράφοι και για εμάς ως δημοτική Αρχή, η διάσωσή τους και η παρουσία τους μέσα στην πόλη είναι πολύ σημαντική», μας λέει η αντιδήμαρχος Διοικητικών Υπηρεσιών Κλαίρη Δεληγιάννη.

Και συνεχίζει: «Πέρα από τις προβολές, μας προσφέρουν εικόνες του χτες και ο κόσμος δείχνει να τους αγκαλιάζει αυτούς τους δύο κινηματογράφους, γιατί είναι ένα ιστορικό και ενεργό στοιχείο της πόλης. Λειτουργούσαν πολλά χρόνια και πριν από περίπου δύο δεκαετίες πέρασαν στον δήμο. Έτσι διασώθηκαν και δεν έγιναν κι αυτοί πολυκατοικίες. Έχουν διασωθεί και οι προσόψεις τους και μας θυμίζουν αυτές τις όμορφες στιγμές του παρελθόντος. Είναι δύο ιστορικά κομμάτια της Νέας Σμύρνης».

Στον Άλιμο

Λίγο νοτιότερα, στον Άλιμο, ο θερινός κινηματογράφος του δήμου είναι ακριβώς δίπλα στη θάλασσα. Το «Cine Άλιμος» ξεκίνησε την όμορφη δράση του πριν από επτά χρόνια και αποτέλεσε ένα προσωπικό όραμα του δημάρχου Ανδρέα Κονδύλη. Ο ίδιος αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:

«Βρίσκεται δίπλα στο κύμα στον παραλιακό πεζόδρομο του δήμου μας. Εγκαινιάστηκε το 2016 από τον σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή. Διαθέτει μια από τις μεγαλύτερες οθόνες θερινού κινηματογράφου στην Ελλάδα, με καθαρή επιφάνεια προβολής 72 τετραγωνικά μέτρα και ύψος 11 μέτρα. Οθόνη εντυπωσιακή βέβαια, όχι όμως περισσότερο από τη φυσική ομορφιά του τοπίου.

Κάθε Δευτέρα προβάλλονται δωρεάν παιδικές ταινίες, ενώ κατά τη διάρκεια της προβολής ελληνικών ταινιών συχνά φιλοξενούνται στον χώρο του καλλιτέχνες και δημιουργοί, οι οποίοι συνομιλούν με το κοινό για το έργο τους (Κώστας Βουτσάς, Γιάννης Βογιατζής, Βασίλης Βαφέας, Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Θοδωρής Αθερίδης κ.ά.).

Οι προβολές αρχίζουν στις 21:15, ενώ η γενική είσοδος είναι 4 ευρώ και το μειωμένο εισιτήριο (δημότες, μαθητές, φοιτητές, άνω των 65, ΑμεΑ) στα 3 ευρώ. Εφέτος το πρόγραμμα του Cine Άλιμος περιλαμβάνει αρκετές επανεκδόσεις παλιών κλασικών ταινιών, όπως Ατίθασος, Ανατολικά της Εδέμ, Λυσσασμένη γάτα, Οι άντρες προτιμούν τις ξανθιές, Καμπαρέ, Τσάιναταουν, Φρανκενστάιν Τζούνιορ κ.ά.».

Το Cine Άλιμος έκανε την πρεμιέρα του την περασμένη Πέμπτη (1/6) με την ταινία «Φτηνά Τσιγάρα» του Ρένου Χαραλαμπίδη, ο οποίος παραβρέθηκε στην προβολή για συζήτηση με τους θεατές. Στην πρεμιέρα η είσοδος ήταν ελεύθερη.

Τα... Χρόνια της Αθωότητας στο Λαύριο

Κι αν ο θερινός κινηματογράφος μας γυρίζει νοερά στα χρόνια της αθωότητάς μας, στο Λαύριο ο δημοτικός θερινός κινηματογράφος είναι όνομα και πράγμα, καθώς αυτό ακριβώς είναι το όνομά του. Τον λένε «Τα Χρόνια της Αθωότητας», δημιουργήθηκε το 1997 και ο αντιδήμαρχος Λαυρεωτικής Χάρης Ζαγουρής, αναλαμβάνει να μας εξηγήσει γιατί τον ονόμασαν έτσι:

«Το Λαύριο δεν είχε κινηματογράφο, έτσι πολλά παιδιά της πόλης έπρεπε να πάνε στην Αθήνα για να δουν κάποια ταινία. Όταν λοιπόν δημιουργήθηκε, θέλησαν να δώσουν ένα όνομα που θα τα προσκαλούσε αυτά τα παιδιά να έρθουν στον μοναδικό κινηματογράφο της πόλης. Παράλληλα όμως, είχε και άλλη μια σημασία. Επειδή ο κινηματογράφος είναι μέσα στο πάρκο, το περιβάλλον είναι όμορφο, βγάζει μια ανεμελιά και θυμίζει κάτι από μια άλλη εποχή, του έδωσαν τότε αυτό το όνομα».

Μπορεί το Λαύριο να μην είναι «φορτωμένο» ως αστικός ιστός, όπως οι περιοχές εντός του λεκανοπεδίου, δεν παύει όμως να είναι μια πόλη και τα «Χρόνια της Αθωότητας» βρίσκονται μέσα στην καρδιά της κι έτσι προσφέρει και αυτός ο θερινός τη δική του ανάσα στους κατοίκους.

«Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, μέσα στον αστικό ιστό και αυτό έχει το σημασία του. Υπάρχει δίπλα το πάρκο αναψυχής, προβάλει ποιοτικές ταινίες Α' προβολής και γεμίζει από κόσμο σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού», προσθέτει ο κ. Ζαγουρής και καταλήγει:

«Έρχονται στον κινηματογράφο οι Λαυριώτες, τον αγαπούν. Άλλωστε στην Ελλάδα έχει την ιστορία του ο θερινός κινηματογράφος».

Η αναγέννηση του ιστορικού «Ζαΐρα» στο Γαλάτσι

Τέλος, στον δήμο Γαλατσίου ετοιμάζονται να ξαναζήσουν καλοκαιρινές κινηματογραφικές βραδιές, σ' έναν ιστορικό θερινό κινηματογράφο τους. Όπως είχε αναφέρει παλαιότερα το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η δημοτική Αρχή έχει ανακοινώσει ότι 66 χρόνια μετά την πρώτη προβολή ταινίας και 25 χρόνια μετά το γκρέμισμά του, θα προχωρήσει σε έργα για την αναγέννηση του κινηματογράφου «Ζαΐρα», ο οποίος αυτή τη φορά θα διαθέτει και βιοκλιματικά χαρακτηριστικά.

Ο κινηματογράφος ξεκίνησε τη διαδρομή του το 1957 και «εργάστηκε» ασταμάτητα μέχρι το 1993. Ο δήμαρχος Γαλατσίου Γιώργος Μαρκόπουλος έχει υπογράψει τη σχετική σύμβαση για την ανακατασκευή του, καθώς και για τη δημιουργία υπόγειου πάρκινγκ στο ίδιο οικόπεδο, το οποίο βρίσκεται επί της λεωφόρου Γαλατσίου. Τα επόμενα καλοκαίρια το «Ζαΐρα» θα έρθει για να συντροφεύει και πάλι τις καλοκαιρινές βραδιές των Αθηναίων.