Τι είναι τέχνη; Από τον Ντισάν στους φαρσέρ έφηβους, το ερώτημα παραμένει αναπάντητο

Δύο ευφυείς έφηβοι σήμερα το επαναφέρουν με μια αυθόρμητη κίνηση νεανικής αταξίας. Όταν οι δύο νέοι Kevin Nguyen (@k_vinnn) και TJ Khayatan (@TJCruda) επισκέφθηκαν το Museum of Modern Art του Σαν Φρανσίσκο δεν εντυπωσιάστηκαν από τα εκθέματα.

Μαέστροι των social media όπως οφείλουν γιατί σε αυτή τη γενιά ανήκουν, οι Nguyen και TJ Khayatan αποφάσισαν να κάνουν μια φάρσα ή μάλλον, ένα εξαιρετικό πείραμα.

Ακούμπησαν ένα ζευγάρι γυαλιά στο πάτωμα, σε μία από τις αίθουσες του μουσείου, αποτραβήχτηκαν από το σημείο και παρατήρησαν. Λίγες μόνο στιγμές αργότερα, οι εραστές της σύγχρονης τέχνης, συγκεντρώθηκαν γύρω από τα γυαλιά.

Τα έβλεπαν, τα απαθανάτισαν, μετατοπίζονταν για να στοχαστούν από μία άλλη γωνία το “έργο τέχνης”, αναζητώντας τη μέθεξη, ερμηνεύοντας προθέσεις του δημιουργού, "διερευνώντας τη μεταφυσική διάσταση του εκθέματος".

Oι δύο φαρσέρ (ή μήπως καλλιτέχνες) μάζεψαν τεκμήρια της ντανταϊστικής δράσης τους και ο δεκαεφτάχρονος T.J. Khayatan ανέβασε φωτογραφίες του περιστατικού στο Twitter, αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Οι φωτογραφίες έκαναν τον γύρο του διαδικτύου, οι κοινοποιήσεις αριθμούν πάνω από 40.000 μέχρι τώρα, το καλλιτέχνημα μπορεί να μην έχει καμία αξία στο διεθνές χρηματιστήριο έργων τέχνης, ο έφηβος ένιωσε άβολα όταν έπρεπε να αποσύρει το "έκθεμα" αλλά το ερώτημα παραμένει αναπάντητο.

Τι ορίζουμε έργο τέχνης, σήμερα;

Από το 1917, όταν η Κρήνη του Μαρσέλ Ντισάν χαιρετίστηκε ως επανάσταση στις τέχνες στον Άντι Ουόρχολ και τα Brillo του η τέχνη είναι γεμάτη από στοχασμούς.

Αυτή είναι η ιστορία της Κρήνης του μοντέρνου πρωτοπόρου που κάποτε δήλωσε ότι προτιμούσε το σκάκι από την τέχνη. Σωστά. Η τέχνη δεν θα ήταν ποτέ η ίδια μετά από αυτόν ήδη, 99 χρόνια πριν.

“Τρεις άντρες συναντήθηκαν για γεύμα στη Νέα Υόρκη, τις πρώτες μέρες του Απριλίου του 1917. Ο ζωγράφος Τζόζεφ Στέλα, ο πλούσιος συλλέκτης έργων τέχνης Ουόλτερ Άρσενμπεργκ – αργότερα, γνωστός για τη μανία του ότι τα έργα του Σαίξπηρ τα είχε γράψει ο Μπέικον – και ο Μαρσέλ Ντισάν.

Μετά από το γεύμα, σε ιδιαίτερα φιλική ατμόσφαιρα και με πολλή κουβέντα, κατευθύνθηκαν προς το κατάστημα JL Mott Ironworks – προμηθευτές υδραυλικών – στο νούμερο 118 της Πέμπτης Λεωφόρου. Φτάνοντας εκεί, ο Ντισάν διάλεξε έναν πορσελάνινο υποδοχέα ούρων σε αντρικό ουρητήριο, μοντέλο Bedfordshire.

Επιστρέφοντας στο στούντιό του, τον περιέστρεψε 90 μοίρες ώστε να ακουμπά στη βάση που βιδώνεται στον τοίχο, έβαλε υπογραφή R. MUTT 1917 και βάφτισε το καινούργιο έργο του Κρήνη”.