Ιστορίες μόχθου και ιταλικού στιλ στους δρόμους του Μιλάνο
Newsroom
Milan Re-Tale ονόμασε ο Ιταλός φωτογράφος Marco Valmarana τη σειρά φωτογραφιών του, στην οποία συνεργάστηκε με την Pixartprinting και είναι μια περιήγηση στην πρωτεύουσα του ιταλικού στιλ με ιστορία.
Απαθανατίζοντας επιγραφές καταστημάτων του Μιλάνου ο φωτογράφος και η ομάδα του μας υπενθυμίζουν καταστήματα και εστιατόρια που συναντά κανείς στους λιθόστρωτους δρόμους της ιταλικής πόλης και έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου, περνώντας από γενιά σε γενιά.
Οι επιγραφές των καταστημάτων “είναι σύμβολα της εφευρετικότητας, χάρης και φινέτσας με την οποία έκανε κανείς δουλειές στο παρελθόν” τονίζεται στην ιστοσελίδα της Milan Re-Tale καθώς μας καλεί σε μια σύντομη νοσταλγική βόλτα μέσα από την περήφανη αριστοκρατία των επιχειρηματικών συμβόλων της πόλης, των λάβαρων των περασμένων καιρών ενός στιλ Made In Italy στιλ.
“Μάθαμε για επιμονή, υπερηφάνεια, πάθος, σεβασμό και αξιοπρέπεια”, αφηγούνται ο Μάρκο Βαλμαράνα και η ομάδα από την Pixartprinting.
“Μάθαμε για καλή θέληση, σοφία, χιούμορ, ελπίδα και ειρωνεία. Για μοιρολατρία, ιστορίες από το παρελθόν και οράματα για το μέλλον. Είμαστε ευγνώμονες στις “δικές μας” επιγραφές καταστημάτων, για τις εκρήξεις και την πικρία τους (που ποτέ δεν γίνεται απογοήτευση)” προσθέτουν οι δημιουργοί της σειράς Milan Re-Tale που μας καλεί σε γοητευτικές ιστορίες μόχθου, αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Photo 1/7
Ο Αρνάλντο Κερικέτι άνοιξε το κατάστημα οπτικών και φωτογραφίας το 1914. Παρέμεινε ριζωμένο στα σταυροδρόμια μεταξύ της Corso di Porta Romana και της Corso di Porta Vigentina, παρά τις πολλές μετακομίσεις, η τελευταία εκ των οποίων μετά από βομβαρδισμό. Η επιγραφή που βλέπουμε σήμερα χρονολογείται από το 1945. Πηγή: Marco Valmarana
Photo 2/7
Η 88χρονη Άντα Κομορέτο λειτουργεί το κατάστημα ηλεκτρικών ειδών που άνοιξε ο πατέρας της το 1943. Πού; Στην Corso Como, την καινούργια καρδιά της νυχτερινής ζωής στο Μιλάνο! «Η Κόρσο Κόμο δεν είναι πια γειτονιά» παραπονιέται «οι σχέσεις μεταξύ γειτόνων δεν υπάρχουν πια, οι υπάλληλοι των καταστημάτων έρχονται και φεύγουν, δεν είναι ιδιοκτήτες». «Από την άλλη, αυτό είναι το μωρό μου» λέει για το μαγαζί της (στο οποίο δεν γίνονται δεκτές πιστωτικές). Πηγή: Marco Valmarana
Photo 3/7
Ο Λουίτζι Γκρέκι άνοιξε το ζαχαροπλαστείο του, το 1959, στην Via Piero della Francesca. Η επιχείρηση είναι οικογενειακή, στο τιμόνι σήμερα είναι ο γιος του, ο Αντόνιο που δηλώνει ότι δεν πρόκειται να κάνει συμβιβασμούς ούτε σε θέματα ποιότητας ούτε όσον αφορά την πρωτοτυπία. «Αυτά τα δυο είναι κάτι για το οποίο είμαστε υπερήφανοι, πάντα αξίζει ο κόπος. Ακόμη και σε καιρούς κρίσης» λέει. Δουλεύει 12 με 15 ώρες την ημέρα, κανακεύοντας μια όλο και πιο απαιτητική πελατεία. «Είναι τέτοια ευχαρίστηση να τους βλέπεις να χαμογελούν. Ειδικά, τα Χριστούγεννα...» Πηγή: Marco Valmarana
Photo 4/7
Το 1909, ο Κονστάντε Μπονβίνι άνοιξε το κατάστημά του. Χαρτικά και γραφική ύλη. Με την πρώτη τυπογραφική μηχανή του, μία Pedalina, άρχισε να τυπώνει μπίζνες καρντς, προσκλήσεις και χαρτιά αλληλογραφίας. Η επιχείρηση πέρασε στα χέρια της κόρης του, Λέιλα και του συζύγου της, Λουίτζι Καμπιέρι. Το 2012, ο κ. Μπονβίνι άφησε το κατάστημα στην τύχη του, αλλά μια ομάδα ενθουσιωδών φίλων ανέλαβε. Ο σημερινός μάνατζερ, ο Εντοάρντο Φόντι υπογραμμίζει ότι η παλιά επίπλωση επιδιορθώθηκε για να είναι και πάλι λειτουργική. Ακόμη και η επιγραφή του 1909. Πηγή: Marco Valmarana