Bookreads: Ο Haruki Murakami είναι η αιτία η Ιαπωνία να πάρει ξανά ένα Όσκαρ

O Haruki Murakami βρίσκεται εν ενεργεία από την δεκαετία του ’80. Τα βιβλία του έχουν πουλήσει χιλιάδες αντίτυπα σε όλο τον κόσμο χωρίς αυτό φυσικά να επηρεάζει την ποιότητα του γραψίματος του.

H προσωπική εμπειρία του Ιάπωνα συγγραφέα ξεκίνησε εντελώς τυχαία. Κάπως έπεσε στα χέρια μου το Κουρδιστό Πουλί (για πολλούς το καλύτερο του) και από τότε δεν ξεκόλλησα ποτέ από το γράψιμο του. Από τη μία γράφει απλά, την ίδια στιγμή όμως είναι ικανός να σε βάλει μέσα σε καταστάσεις ψυχολογικά πολύ περίπλοκες.

Ο Murakami σπούδασε θεατρικές τέχνες σε πανεπιστήμιο του Tokyo. Η πρώτη του δουλειά ήταν σε ένα κατάστημα δίσκων. Λίγο πριν τελειώσει τις σπουδές του, άνοιξε ένα καφέ-τζαζ μπαρ στο Τόκυο με τη σύζυγο του Yoko.

Το μπαρ ήταν υπό τη διεύθυνσή τους από το 1974 μέχρι το 1982. Πολλά από τα μυθιστορήματά του έχουν μουσικά θέματα και τίτλους που παραπέμπουν σε κλασσική μουσική (π.χ. Το Κουρδιστό Πουλί).

Μερικά από τα μυθιστορήματά του έχουν τίτλους τραγουδιών ( π.χ. τα Dance, Dance, Dance, Νορβηγικό Δάσος (από το Norwegian Wood των Beatles, που αναφέρεται σε ξύλο - στα ελληνικά η λέξη Wood μεταφράστηκε δάσος) και South of the Border, West of the Sun).

Είναι επίσης ενθουσιώδης μαραθωνοδρόμος. Έτρεξε τον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας ανάποδα το 1983, ως τμήμα των ταξιδιωτικών του εντυπώσεων για χάρη αντρικού ιαπωνικού περιοδικού.

H σύντομη ιστορία με τίτλο Drive My Car πάνω στην οποία είναι στηριγμένη η ταινία του Hamagutsi βρίσκεται στην συλλογή διηγημάτων με τίτλο Men Without Women.

Στις ιστορίες του ο Murakami επικεντρώνεται στην μοναξιά που επιλέγουν οι άντρες πρωταγωνιστές έτσι ώστε να αποφύγουν τον πόνο που αισθάνονται. Σε όλες τις ιστορίες του επικρατεί μία λεπτεπίλεπτη αίσθηση απώλειας, η οποία όμως λειτουργεί υπόγεια.

Η μελαγχολία και το χιούμορ κρατάνε μία καταπληκτική ισορροπία σε όλο το μήκος του βιβλίου.

Σε κάθε ιστορία η ατμόσφαιρα ξεκινάει από αρκετά ελαφριά, καταλήγει όμως πάντα μέσα στα βάθη του ανθρώπινου ψυχισμού. Η μοναξιά και η απομόνωση είναι βασικά στοιχεία των πρωταγωνιστών αυτών των ιστοριών και ο Murakami ξέρει καλά πως να χειριστεί την κάθε λεπτομέρεια της ιστορίας έτσι ώστε να οδηγήσει τον αναγνώστη σε ένα φινάλε που συνήθως δεν το περιμένει.

Η συλλογή διηγημάτων Men Without Women είναι ένα αριστουργηματικό έργο ενός πλέον ώριμου συγγραφέα που έχει πάρει τους άντρες και τους έχει δώσει το απόσταγμα της σοφίας που φέρνει η ηλικία. Φυσικά ακόμη και ο πιο φανατικός Murakami reader θα βρει τα στοιχεία που τον κάνουν ξεχωριστό, όπως η λατρεία για τις γάτες, το ουίσκι και την καλή jazz.

Στην ιστορία Drive My Car (στην οποία στηρίχτηκε η ταινία) βρίσκουμε έναν Murakami με μία εμμονή στον Κάφκα. Δεν είναι τυχαίο πως ο πρωταγωνιστής ονομάζεται Kafuku. Μέσα από τα μάτια του βλέπουμε στην ουσία την εικόνα της χαμένης του γυναίκας. Είναι μία ιστορία για την απώλεια, για την απώλεια που δεν έχουμε τρόπο και χώρο να τη διοχετεύσουμε.

Η ιστορία ξεκινά με τον Kafuku, τον πρωταγωνιστή, να προσλαμβάνει την Misaki ως προσωπική του οδηγό. Μετά από μερικούς μήνες οδηγώντας τον Kafuku, η περίεργη Misaki αρχίζει να του κάνει ερωτήσεις για την προσωπική του ζωή.

Σε αυτό το σημείο αρχίζουμε να μαθαίνουμε περισσότερα για τους δύο χαρακτήρες. Ο Kafuku μιλά για τη νεκρή σύζυγό του και τις σχέσεις της με άλλους άνδρες. Η Misaki δίνει μια μικρή εικόνα για την παιδική της ηλικία και τη ζωή με την αλκοολική μητέρα της. Καθώς η ιστορία κλείνει, είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε έναν δαίμονα που είχε περικυκλώσει το μυαλό του Kafuku μέχρι που η Misaki αποκαλύψει το κλειδί για τη δική του χειραφέτηση.

Το Men Without Women είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσεις.