Μια 18χρονη Αφγανή κάνει έκθεση ζωγραφικής σε δομή φιλοξενίας - Για τις γυναίκες της πατρίδας της

Η 18χρονη Ρόγια μένει στη δομή φιλοξενίας προσφύγων της Θήβας. Εκεί, περνάει μεγάλο μέρος του χρόνου της ζωγραφίζοντας και μέσα από τη ζωγραφική της επιχειρεί να στείλει μηνύματα για το δικαίωμα των Αφγανών γυναικών στην ισότητα και την ελευθερία της έκφρασης.

Η Ρόγια βρίσκεται με την οικογένειά της τα τελευταία τρία χρόνια στην Ελλάδα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ιράν, ωστόσο η οικογένειά της πήρε την απόφαση να φύγουν γιατί η χώρα δεν τους έδινε ευκαιρίες για να εκπαιδευτούν και δουλέψουν.

Η Ρόγια είχε ξεκινήσει από παιδί να ζωγραφίζει ως αυτοδίδακτη. Ωστόσο, αποφάσισε να επικεντρωθεί στη ζωγραφική μετά την άφιξή της στην Ελλάδα, γιατί, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «οι συνθήκες στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολες και όταν ζωγραφίζω, αισθάνομαι καλύτερα».

Οι πίνακές της «μιλούν» για τις γυναίκες του Αφγανιστάν και τα δικαιώματα που στερούνται. «Θέλω να δείξω την πραγματικότητα και θέλω να πω στις γυναίκες ότι πρέπει να ζουν ελεύθερες», εξηγεί η νεαρή κοπέλα.

Σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα της «πρωταγωνιστεί» η Αφγανή Σαρμπάτ Γκούλα, της οποίας η διάσημη φωτογραφία δια χειρός του Στιβ ΜακΚέρι κατά την περίοδο παραμονής της σε προσφυγικό καταυλισμό στο Πακιστάν αποτύπωσε όσο λίγες το δράμα των Αφγανών προσφύγων.

Η Ρόγια ζωγράφισε το κορίτσι ίδιο με τη φωτογραφία με τη διαφορά ότι της αφαίρεσε το στόμα. Ήθελε με αυτό τον τρόπο να υπενθυμίσει ότι εκατομμύρια κορίτσια στο Αφγανιστάν δεν έχουν δικαιώματα και δεν μπορούν να μιλήσουν. Σε ένα άλλο έργο της η Ρόγια φιλοτέχνησε μια γυναίκα από το Αφγανιστάν και στη θέση του προσώπου της έβαλε ένα περιστέρι σε κλουβί.

Αγαπημένος της ζωγράφος είναι ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ, γιατί, όπως λέει, η παρατήρηση των έργων του την κάνει να ταξιδεύει. Η Ρόγια έχει παρουσιάσει έργα της σε εκθέσεις στην Αθήνα, τη Χαλκίδα και τη Θήβα, ενώ ήδη προετοιμάζεται για να δώσει εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών.

Μαθήματα στις Δομές Φιλοξενίας

Στη δομή της Θήβας η Ρόγια παρακολουθεί μαθήματα ελληνικών και αγγλικών στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Δημιουργικών Δραστηριοτήτων της οργάνωσης SolidarityNow. Την ίδια ώρα, επιχειρεί να μεταδώσει την αγάπη της για την Τέχνη σε μικρά κορίτσια και μεγαλύτερες γυναίκες της δομής, μέσα από τα μαθήματα ζωγραφικής που παραδίδει εθελοντικά. «Η ζωή τους είναι πολύ δύσκολη στη δομή και θέλω να τις βοηθήσω να ταξιδέψουν μέσω της ζωγραφικής», παρατηρεί.

Επίσης, συζητά με τις μαθήτριές της για το δικαίωμά τους να εκφράζονται ελεύθερα «και η ζωγραφική είναι ένα όχημα για να μιλήσουν». Μαθήματα ζωγραφικής είχε οργανώσει επίσης, κατά την παραμονή της και στο ΚΥΤ της Σάμου και σε ξενοδοχείο της Πρέβεζας.

Το Κέντρο Εκπαίδευσης και Δημιουργικών Δραστηριοτήτων της δομής λειτουργεί στο πλαίσιο του προγράμματος «Μονοπάτι για όλα τα παιδιά στην εκπαίδευση». Το πρόγραμμα υλοποιείται από την οργάνωση SolidarityNow από τον Οκτώβριο του 2021, με την υποστήριξη της Unicef, σε 14 δομές φιλοξενίας και κέντρα σε τέσσερις πόλεις (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα και Κιλκίς).

Ο στόχος του προγράμματος είναι η διευκόλυνση της ένταξης των παιδιών προσφύγων και αιτούντων άσυλο στα σχολεία μέσω της παροχής υπηρεσιών μη τυπικής εκπαίδευσης.

Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η συντονίστρια του προγράμματος για τη Νότια Ελλάδα από την πλευρά του SolidarityNow, Εύα Μέλλου, στο πλαίσιο του προγράμματος δεν γίνονται μόνο μαθήματα ελληνικών, αγγλικών και μαθηματικών, αλλά και δραστηριότητες για την ανάπτυξη δεξιοτήτων, «γιατί πιστεύουμε ότι τα παιδιά δεν είχαν ως τώρα ευκαιρίες για να αναπτύξουν δεξιότητες και ταλέντα». Έτσι, μέσα από τις δραστηριότητες αυτές υποστηρίζονται και παιδιά, όπως η Ρόγια, που έχουν κάποιο ταλέντο.

Το SolidarityNow είναι υπεύθυνο για το συντονισμό της ομάδας του προγράμματος που περιλαμβάνει, επίσης, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, το δίκτυο Μέλισσα και τον Σύλλογο OMNES.