Ο Λεωνίδας Καβάκος διευθύνει την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, για έκτη χρονιά συμπράττει με το Λεωνίδα Καβάκο με δύο συναυλίες σε Πάτρα (25/11) και Αθήνα (28/11), στο πλαίσιο του φιλανθρωπικού προγράμματος Προσφορά Μουσικής & Μουσική Προσφορά, το οποίο τελεί υπό την αιγίδα του παγκοσμίως κορυφαίου βιολονίστα και αρχιμουσικού, σε ξεχωριστά έργα του συμφωνικού ρεπερτορίου.

Η συναυλία ξεκινά με το κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα αρ. 1 σε ντο μείζονα του Γιόζεφ Χάυντν, ένα ξεχασμένο δεξιοτεχνικό επίτευγμα που ανακαλύφθηκε μόλις τον περασμένο αιώνα. Ακολουθεί η πληθωρική Συμφωνία αρ. 6 σε μι ύφεση ελάσσονα του Σεργκέι Προκόφιεφ που διασφαλίζει το γεμάτο εντάσεις μουσικό ταξίδι της βραδιάς. Σολίστ, ο ακμαίος τσελίστας Τιμόθεος Γαβριηλίδης Πέτριν. Τη μουσική διεύθυνση αναλαμβάνει ο Λεωνίδας Καβάκος.

Σχετικά με την πρωτοβουλία του σημαντικού αυτού φιλανθρωπικού προγράμματος της ΚΟΑ, όπως έχει πει ο Λεωνίδας Καβάκος, «ξεκίνησε αφενός από τη συναίσθηση που έχει ο ίδιος για την εποχή που ζούμε και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλές ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και αφετέρου από την αντίληψη του ότι οι άνθρωποι που γεννώνται και ζουν σε πόλεις μικρότερες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης είναι καταδικασμένοι σε έναν πολιτιστικό αποκλεισμό, χωρίς να έχουν την απόλυτη ευθύνη».

Όσο για τους δεσμούς του Λεωνίδα Καβάκου με την ΚΟΑ, πηγάζουν από το παρελθόν «με την έννοια ότι ο πατέρας του ήταν επί χρόνια μέλος, εκείνος ως μικρό παιδί πήγαινε μαζί του στις δοκιμές, ήξερε όλους τους συναδέλφους της γενιάς του και τον ήξεραν κι εκείνοι από μικρό παιδί. Η συναυλία -τότε στο Παλλάς και το Ηρώδειο- ήταν το ''γεγονός της εβδομάδας'' για εμένα, κάτι πολύ σημαντικό μέσα στην οικογένειά μου, συνυφασμένο απόλυτα με την ΚΟΑ. Υπάρχει λοιπόν ένας δεσμός και παλιός αλλά και ουσιαστικός, δεσμός μνήμης».

Για το πρόγραμμα της επικείμενων συναυλιών, ο σολίστ Τιμόθεος Γαβριηλίδης Πέτριν σχολιάζει: «Ο Χάυντν ήταν άνθρωπος απλός, γεμάτος όρεξη για ζωή, κάτι που εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ακούγοντας τη μουσική του. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από έντονες και ραγδαία εναλλασσόμενες αντιθέσεις, γραμμένες με συναισθηματική και δομική διαύγεια. Το κοντσέρτο του για βιολοντσέλο σε ντο μείζονα δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι ένα έργο φρέσκο, γεμάτο χιούμορ, ξεγνοιασιά και μελωδίες γραμμένες από την καρδιά. Πιστεύω πως η μετάδοση του χαρακτήρα και της φαινομενικά απλοϊκής φύσης του κοντσέρτου αυτού είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση, καθώς πολλές φορές οι δυσκολίες κρύβονται στα πράγματα που αρχικά μας φαίνονται προφανή».