Oι «Φοίνισσες» από το Εθνικό Θέατρο φεύγουν για περιοδεία - Μετά το θρίαμβο στην Επίδαυρο

Περισσότεροι από 9.000 θεατές αγνόησαν τον καύσωνα που πλήττει τη χώρα και παρακολούθησαν στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου την τραγωδία του Ευριπίδη, Φοίνισσες από το Εθνικό Θέατρο.

Η παράσταση παρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου. Υπέροχοι επί σκηνης, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Αργύρης Ξάφης, Θάνος Τοκάκης, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.

Η παράσταση, μετά την Επίδαυρο, φεύγει περιοδεία σε αρχαία θέατρα ανά την Ελλάδα και κλείνει ραντεβού με το κοινό τις παρακάτω ημερομηνίαες:

7 Aυγούστου Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων, 27 Αυγούστου Κατράκειο Θέατρο, 3 Σεπτεμβρίου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους, 6-9 Σεπτεμβρίου, Υπαίθριο Θέατρο Αττικό Αλσος (οι παραστάσεις διοργανώνονται από την Περιφέρεια Αττικής), 12 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαίο Ελαιουργείο, 15 Σεπτεμβρίου Θέατρο Πέτρας, 18 Σεπτεμβρίου Θέατρο Βράχων - "Μελίνα Μερκούρη", 22-26 Σεπτεμβρίου «Σχολείον της Αθήνας Ειρήνη Παπά».

Οι Φοίνισσες, διδάχτηκαν στα εν άστει Διονύσια μεταξύ του 411 και 408 π.Χ.. Στην ίδια τριλογία ανήκουν και οι τραγωδίες Υψιπύλη και Αντιόπη.

Ο Ευριπίδης μια πεντηκονταετία μετά τον Αισχύλο και τους Επτά επί Θήβας, δραματοποιεί το μύθο του θηβαϊκού κύκλου που αναφέρεται στα τραγικά συμβάντα του οίκου των Λαβδακιδών και της έριδας για την εξουσία των Θηβών και συνθέτει ένα πολυπρόσωπο δράμα, στρέφοντας το ενδιαφέρον σε αξίες όπως η δικαιοσύνη, η ισότητα και η ισοτιμία.

Ο συμμαχικός στρατός των Αργείων με επικεφαλής τον εξόριστο Πολυνείκη έχει παραταχθεί έξω από τις πύλες της Θήβας. Στο εσωτερικό, η Ιοκάστη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια αποτροπής του κακού, καλεί τους δύο γιους της να λύσουν τη διαφορά με ειρηνικό τρόπο. Μετά τον χρησμό του μάντη Τειρεσία που αποκαλύπτει τη θεϊκή βουλή που επιβάλλει τη θυσία νεαρού βασιλικού γόνου για την επιτυχή έκβαση της μάχης για τους υπερασπιστές της Θήβας, ο ευσεβής Μενοικέας, γιος του Κρέοντα, πείθεται να θυσιαστεί για το καλό της πόλης.

Στο πεδίο της μάχης οι Θηβαίοι παίρνουν το προβάδισμα. Ετεοκλής και Πολυνείκης αποφασίζουν ο νικητής και κάτοχος του θρόνου να κριθεί από τη μεταξύ τους μονομαχία. Η κατάρα του Οιδίποδα για την αδελφοκτόνο μοίρα των γιών του επαληθεύεται και τα δύο αδέλφια σκοτώνονται ο ένας από το χέρι του άλλου. Το θέαμα των νεκρών γιων της ωθεί την Ιοκάστη στην αυτοκτονία, ενώ ο Οιδίποδας παίρνει τον δρόμο της εξορίας. Τη διακυβέρνηση της Θήβας αναλαμβάνει ο Κρέων.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Νικηφόρος Παπανδρέου

Σκηνοθεσία-Δραματουργική προσαρμογή: Γιάννης Μόσχος

Χορογραφία: Amalia Bennett

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Σκηνικά: Τίνα Τζόκα

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Video Design: Αποστόλης Κουτσιανικούλης

Συνεργάτις χορογράφου: Αντιγόνη Γύρα

Επιστημονική σύμβουλος: Ελένη Παπάζογλου

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Νάκου

Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Αντωνοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου: Εύα Παπαδουράκη

Σχεδιασμός κομμώσεων-Περούκες: Χρόνης Τζίμος

Σχεδιασμός μακιγιάζ: OlgaFaleichyk

Δραματολόγος παράστασης: Βιβή Σπαθούλα

Διανομή (αλφαβητικά): Αγγελιαφόρος - Γιώργος Γλάστρας, Ιοκάστη - Μαρία Κατσιαδάκη, Σφίγγα - Σεσίλ Μικρούτσικου, Αντιγόνη - Λουκία Μιχαλοπούλου
Παιδαγωγός - Κώστας Μπερικόπουλος, Τειρεσίας - Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μενοικέας - Βασίλης Ντάρμας, Ετεοκλής - Αργύρης Ξάφης, Οιδίπους - Δημήτρης Παπανικολάου, Πολυνείκης - Θάνος Τοκάκης, Κρέων - Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.

Χορός (αλφαβητικά): Νεφέλη Μαϊστράλη, Ζωή Μυλωνά, Ελπίδα Νικολάου, Σταύρια Νικολάου, Κατερίνα Παπανδρέου, Κατερίνα Πατσιάνη, Ελίνα Ρίζου, ΜαριάμΡουχάτζε, Θάλεια Σταματέλου, Στυλιανή Ψαρουδάκη

Φωτογράφος παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή