2η Διεθνής Μπιενάλε στη Ρίγα: Πώς θα είναι η ζωή μετά από έναν όλεθρο;

Η 2η Διεθνής Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης στη Ρίγα της Λετονίας, RIBOCA, που σχεδιάστηκε αρχικά ως απάντηση σε υποθετικά ερωτήματα για τη συντέλεια του κόσμου και τώρα προσαρμόστηκε έξυπνα στην εποχή της κορωνοϊού, φέρνει στο προσκήνιο θέματα που φαντάζουν πιο δυνατά από ποτέ.

Η Μπιενάλε είχε προγραμματιστεί να έχει πεντάμηνη διάρκεια με έναρξη στις 16 Μαΐου, ωστόσο τώρα η διοργάνωση άρχισε στις 20 Αυγούστου και θα ολοκληρωθεί στις 13 Σεπτεμβρίου.

Η πρόταση της επιμελήτριας της έκθεσης, Rebecca Lamarche-Vadel ήταν οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες να προβληματιστούν για το τέλος του κόσμου στον οποίο ζούμε και να ερευνήσουν την οικοδόμηση ενός νέου, δίνοντας χώρο σε άλλες φωνές, ευαισθησίες και τρόπους δημιουργίας σχέσεων.

«Η κατάρρευση του κόσμου την οποία υπέθετε η έκθεση στην πραγματικότητα συνέβη, προσφέροντας μια προκλητική αλλά ιστορική ευκαιρία να γίνει η RIBOCA2 ακόμη πιο επίκαιρη», είπε η ίδια.

«And suddenly it all blossoms» (Και ξαφνικά όλο αυτό ανθίζει) είναι ο τίτλος που είχε επιλεχθεί για τη διοργάνωση της άνοιξης και διατηρήθηκε.

«Έπρεπε να αναγνωρίσω τον κορωνοϊό ως συνεπιμελητή μου», είπε η Lamarche-Vadel κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, αναφερόμενη όχι μόνο στους πολλούς τρόπους με τους οποίους έχουν αλλάξει τα έργα που παρουσιάζονται αλλά και στο πόσο διαφορετικά μπορούν να ερμηνευθούν.

«Αυτό που θα ανθίσει από αυτήν την κατάσταση παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα, και κάθε έργο που εμφανίζεται στην έκθεση μάς καθοδηγεί σε υποθέσεις σχετικά με αυτό το θέμα», εξήγησε.

Πλησιάζοντας την περιοχή Andrejsala, στο εμπορικό λιμάνι της Ρίγα όπου φιλοξενείται η RIBOCA2, οι επισκέπτες αντικρίζουν ποιήματα της Hanne Lippard σε διαφημιστικές πινακίδες, τα οποία περιγράφουν τις «ανέπαφες» σχέσεις που χτίζουν τον κόσμο στον οποίο ζούμε, την ταχύτητά τους, τα στοιχεία του εφήμερου και της απόστασης, που τις χαρακτηρίζουν.

Περνώντας τις πύλες της τεράστιας έκτασης και μπαίνοντας στο πρώτο υπόστεγο, οι επισκέπτες βλέπουν το μνημειώδες γλυπτό ουράνιο τόξο του Ugo Rondinone, «Time Life», που συνδέεται με την κατανόηση του χρόνου και της ύπαρξης. Λόγω της αδυναμίας μεταφοράς του πρωτότυπου έργου, μια νέα έκδοση ανακατασκευάστηκε με υλικά που προέρχονται από τη Ρίγα.

Η έκθεση φιλοξενείται σε ένα τόπο χαλασμάτων και ανακαίνισης, αντικατοπτρίζει την τρέχουσα κατάσταση του κόσμου, μεταξύ ζωής και θανάτου, ρευστή όσον αφορά χώρο και χρόνο, αναφέρουν οι διοργανωτές της RIBOCA2.

Η έκθεση στοχεύει να στρέψει την προσοχή και να δώσει χώρο σε φωνές, συναισθήματα, ρυθμούς και όντα που έχουν σιωπήσει ή που ο πολιτισμός μας δεν είναι ακόμη σε θέση να εκτιμήσει και να ακούσει. Με αυτόν τον τρόπο, κάνει ορατά και αναγνωρίζει συναισθήματα και όντα, όπως αβεβαιότητα, ποίηση, γυναίκες, αράχνες, σιωπές, μη-ανθρώπους, ερείπια, φυτά, αγάπη, φροντίδα, τέλος, επούλωση, μαγεία, κόσμος, περιθώριο, υπόγεια, όνειρα, χορός, άγρια φύση, φαντάσματα, γλώσσα, μεταμόρφωση, φωνές, μυθοπλασίες και μέλλοντα τα οποία ανακαλύπτονται μέσω των έργων.

Στη 2η Διεθνή Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης στη Ρίγα παίρνουν μέρος 65 καλλιτέχνες και εννέα κολεκτίβες από χώρες της Βαλτικής, αλλά και από Αργεντινή, Μεξικό, Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία, Ελβετία, Νορβηγία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ.