Σταύρος Τσαρούχας: 'Ενας Χιώτης μουσικός στη Νέα Υόρκη

Ο ίδιος μιλάει στο CNN Greece, για την επίδραση της μουσικής στα παιδικά του χρόνια.

Όταν ήταν 13 χρονών, ο πατέρας του του αγόρασε την πρώτη του κιθάρα και έτσι ο ίδιος ξεκίνησε να γράφει μουσική.

«Έπαιζα όμως από πέντε χρονών πιάνο και ο πατέρας μου μου αγόρασε και αρμόνιο τότε» λέει ο Τσαρούχας.

Μεγαλώνοντας αγάπησε την ροκ μουσική και μέσω αυτής εκφραζόταν. Είχε επιρροές από Παπακωνσταντίνου, Πυξ Λαξ αλλά και ξένους καλλιτέχνες.

«Η καταγωγή από τη Χίο είναι περισσότερο σημαντική από οτιδήποτε άλλο στη μουσική μου καριέρα», λέει ο ίδιος.

Η κουλτούρα της Χίου και η παραδοσιακή μουσική έδωσε στον Τσαρούχα γερές βάσεις για να αναπτύξει την δουλειά του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί καθώς ήταν μόλις 20 χρονών όταν η οικογένεια του μετοίκησε στην Αμερική για οικονομικούς λόγους, ωστόσο η εικόνα της Ελλάδας του έδινε δύναμη.

«Είμαι τώρα εννιά χρόνια στην Αμερική αλλά η Ελλάδα θα είναι πάντα μέρος μου».

Ο Τσαρούχας απολαμβάνει να δουλεύει και με Έλληνες καλλιτέχνες και νιώθει περηφάνεια για την καταγωγή του.

Στη διαδικασία σύνθεσης ενός τραγουδιού εξηγεί ότι είτε αυτό συμβαίνει όταν βρίσκεται μόνος του στο σαλόνι με μια κιθάρα ή όταν κάθεται μαζί με τους στιχουργούς του και συνεργάζονται όλοι μαζί.

«Μετά από έξι-εφτά ώρες έχουμε ένα τελειωμένο τραγούδι το οποίο το ηχογραφούμε σαν demo», λέει ο Τσαρούχας.

Ο ίδιος θεωρεί ότι η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να γραφτεί κάτι που δεν έχει ειπωθεί.

«Όλοι μπορούμε να γράψουμε μια ιδέα. Το θέμα είναι πως θα το πεις με ένα καινούργιο τρόπο για να μπορεί ο άλλος να συνδεθεί με τον στίχο».

Η επιτυχία του Τσαρούχα οφείλεται στην επιμονή του και στη προσπάθεια του να κάνει πάντα το καλύτερο δυνατό. Ταυτόχρονα, δουλεύει σε όλα τα είδη μουσικής και γνωρίζει κόσμο από όλο τον κόσμο που προωθεί την δουλειά του.

«Το ότι είμαι Έλληνας έχει επίσης βοηθήσει πάρα πολύ. Μου έχει ανοίξει το μυαλό, μου έχει δείξει μουσικές και παραδόσεις που με βοηθούν κάθε φορά που γράφω», λέει ο Τσαρούχας.

Στις μεγαλύτερες επιτυχίες του ο Τσαρούχας περιλαμβάνει την σκηνοθεσία του στην χορωδία του Χάρλεμ, όπου έγραψε ένα τραγούδι που θα έβγαινε στο ραδιόφωνο.

Επίσης, «όταν το τραγούδι μου "All my Friends" (Όλοι μου οι φίλοι) έφτασε στο νούμερο 20 στις ΗΠΑ στο ραδιόφωνο, μου έδειξε ότι εάν δουλεύεις πολύ σκληρά και έξυπνα μπορείς να κάνεις τα πάντα», εξηγεί ο ίδιος.

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε ένα χρόνο πριν βγει και εμπνεύστηκε από έναν νέο στιχουργό που είχε παραπονεθεί στον Τσαρούχα ότι αυτός δεν είχε σχέση ενώ οι φίλοι του είχαν. Η μπαλάντα βασιζόταν πάνω στη δυσκολία του να είσαι μόνος και να μην έχεις σύντροφο.

«Θα ήθελα να πιστεύω ότι όλα τα τραγούδια είναι βασισμένα στη ζωή, αλλά εάν ακούσετε στην Αμερική το ραδιόφωνο, νομίζω ότι πολλά από αυτά τα τραγούδια δεν είναι βασισμένα σε κάτι αληθινό», λέει ο Τσαρούχας.

Ο ίδιος πιστεύει ότι όλα πρέπει να έχουν μια πραγματική βάση για να αγγίζουν τον αναγνώστη με έντονο τρόπο.

Θεωρεί ότι στην Ελλάδα η ελληνική γλώσσα μας ενώνει και επειδή είναι πλούσια ως γλώσσα υποστηρίζει πολλά είδη μουσικής.

Ο Τσαρούχας πιστεύει ότι πια δεν παίζει τόσο ρόλο πόσο ποιοτική είναι η μουσική, αλλά πόσο ο κόσμος μπορεί να συνδεθεί με τους στίχους.

Το πιο σημαντικό όμως είναι η ιδιότητα της μουσικής ως ψυχοθεραπεία. «Χαλαρώνει τα νεύρα και τον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου…».

Μπορεί η μουσική να βοηθάει τον κόσμο στις δύσκολες περιόδους, όπως αυτή του κορωνοϊού, αλλά οι επαγγελματικές δυσκολίες παραμένουν.

«Ο καλύτερος τρόπος να γραφτεί ένα τραγούδι είναι να είμαι στο δωμάτιο με αυτούς τους στιχουργούς και τους καλλιτέχνες. Αυτή τη στιγμή αυτό δεν γίνεται γιατί ο κόσμος φοβάται», λέει ο ίδιος.

Έτσι η δουλειά έχει πέσει, αλλά ο Τσαρούχας βλέπει την θετική πλευρά και χρησιμοποιεί τον παραπάνω χρόνο για να τελειώσει προσωπικές εργασίες.