Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου υποψήφιος για το διεθνές θεατρικό βραβείο Λόρενς Ολίβιε

Newsroom

Παρασκευή, 08 Μαρτίου 2019 15:09

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου υποψήφιος για το διεθνές θεατρικό βραβείο Λόρενς Ολίβιε — Julian Mommert

Υποψήφιος για το βρετανικό θεατρικό βραβείο Λόρενς Ολίβιε, είναι ο Έλληνας χορογράφος Δημήτρης Παπαϊωάννου.

Τα βραβεία τα οποία θεωρούνται από πολλούς τα Tony του θεάτρου απονέμονται από τη θεατρική Society of London. Είχαν ξεκινήσει το 1976 ως «The Society of West End Theatre Awards», και μετονομάστηκαν προς τιμήν του αείμνηστου ηθοποιού σερ Λόρενς Ολίβιε.

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου διεκδικεί το βραβείο «Outstanding achievement in dance» (Εξαιρετικό επίτευγμα στο χορό). Ο έλληνας χορογράφος και σκηνοθέτης είναι υποψήφιος για το βραβείο με τη χορογραφία του για «The Great Tamer» (o Μεγάλος Δαμαστής), η οποία αποθεώθηκε στην πρεμιέρα του στο λονδρέζικο Sadler’s Wells, στα πλαίσια του φημισμένου φεστιβάλ Dance Umbrella. Μεγάλος αντίπαλος του Έλληνα χορογράφου είναι το έτερο ιερό τέρας του χορού, Άκραμ Καν με το έργο «Xenos».

Το έργο του Παπαϊωάννου καταπιάνεται με το ερώτημα κατά πόσο η ανθρώπινη ζωή μπορεί να ιδωθεί ως ένα εξερευνητικό ταξίδι, ένα κυνήγι κρυμμένου θησαυρού, μια εσωτερική ανασκαφή που υπόσχεται να φέρει στην επιφάνεια βαθύτερα νοήματα.

Στα τριάντα χρόνια της καριέρας του, ο Παπαϊωάννου αγωνίζεται να δημιουργήσει ένα σκηνικό σύμπαν που θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένα ονειρόπλαστο τσίρκο του παραλόγου. Τα ανθρώπινα σώματα μετατρέπονται σε πεδία μάχης, αλληλεπιδρούν με πρώτες ύλες και μετασχηματίζονται σε υβριδικές μορφές, με σκοπό τη δημιουργία οπτικών ψευδαισθήσεων. Οι βαθιές ρίζες του στις εικαστικές τέχνες προσδίδουν στις παραστάσεις του μια ισχυρή οπτική αίσθηση, καθώς ο ίδιος ενσωματώνει με περιπαικτική διάθεση αναφορές από την Ιστορία της Τέχνης, ποικίλες εκφραστικές και παραστασιακές πρακτικές, αλλά και ερωτήματα γύρω από την καταγωγή μας. Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου αποσκοπεί στην απόλυτη απλότητα της εμφάνισης, που δεν είναι όμως διόλου απλή στην υλοποίησή της. Πρόθεσή του είναι να αναδείξει την ιερότητα που ενυπάρχει σε καθετί πεζό και άχαρο.