Τζέφρι Ευγενίδης: ο ομογενής συγγραφέας για τις πληγές της Ελλάδας & την αρετή της ανοχής

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε το μεσημέρι στο δημαρχιακό μέγαρο της Αθήνας, ο Τζέφρι Ευγενίδης ξεκίνησε μιλώντας για τους Έλληνες παππούδες του στο Ντιτρόιτ, για να επεκταθεί εν συνεχεία στις σχέσεις λογοτεχνίας και πολιτικής, όπως και στον τρόπο με τον οποίο γράφει τα βιβλία του ή στήνει τους χαρακτήρες του.

"Η λογοτεχνία συνδέεται πάντοτε με την πραγματικότητα. Γράφω για ανθρώπους και γράφοντας για ανθρώπους αναπόφευκτα θα βρεθεί κανείς μπροστά στην πολιτική" παρατήρησε ο συγγραφέας.

"Tα λογοτεχνικά μου γραπτά, ωστόσο, η πολιτική δεν έχει την προτεραιότητα. Τα πολιτικά, τα κοινωνικά και τα οικονομικά προβλήματα διεκδικούν μια θέση στο σκηνικό των βιβλίων μου, αλλά είμαι πεπεισμένος πως η λογοτεχνία δεν πρέπει να πιάνεται από το άμεσο και την επικαιρότητα. Η λογοτεχνία είναι σε θέση και σίγουρα μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα με κοινωνικά και ιστορικά ζητήματα μακράς διάρκειας που ξεπερνούν τον καθημερινό μας ορίζοντα. Ως συγγραφέας, επινοώ τους χαρακτήρες μου, φροντίζω να είναι αφηγηματικά αξιόπιστοι, χρησιμοποιώ για να τους τονώσω αυτοβιογραφικά στοιχεία, αν και εκείνο που κυρίως με ενδιαφέρει είναι να αποτελούν το απαύγασμα πολλαπλών στάσεων και συμπεριφορών. Πέρα από αυτά, σκοπός της λογοτεχνίας δεν είναι να κάνει πολιτικές δηλώσεις ούτε να προωθεί πολιτικές ιδέες" είπε.

"Ως μεσοδυτικός πολίτης των ΗΠΑ, ξέρω ότι αν πρέπει να επιδιώξω κάποιες πολιτικές αλλαγές, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το πετύχω, δεν χρειάζεται να γράψω λογοτεχνία. Σε ό,τι αφορά την ίδια την πολιτική, η εντύπωσή μου είναι πως δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε τον αντίπαλο και πως η πλέον ενδεδειγμένη στάση είναι η ανοχή και η κατανόηση: το να πλησιάσουμε και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τους άλλους".

"Ειλικρινά θέλω να το πω, τα πράγματα μου φάνηκαν λιγότερο άσχημα από όσο τα περίμενα" είπε μετά την περιήγηση του στην ΑΘήνα και τη Θεσσαλονίκη.

"Οι οικονομικές δυσκολίες είναι βέβαια πολύ φανερές (αλλά φανερές είναι και στη Νέα Υόρκη). Αν έχουμε τη δύναμη να εξοικειωθούμε μαζί τους και να τις αντιμετωπίσουμε, τότε μπορούμε σίγουρα να δεχτούμε πως η κατάσταση στην Ελλάδα τείνει να βελτιωθεί και να σταθεί σε ένα πιο ανεκτό επίπεδο. Τα σημάδια της κρίσης και οι πιθανές απειλές τους δεν κρύβονται σε καμιά περίπτωση, ούτε στην Αθήνα ούτε στη Θεσσαλονίκη, αλλά θυμηθείτε το Ντιτρόιτ. Μετά τη μεγάλη οικονομική και βιομηχανική κρίση που πέρασε, αρχίζει επιτέλους τον τελευταίο καιρό να ανακάμπτει, προσπαθώντας να κλείσει τις πηγές του".

Προφητικός ως λογοτέχνης

Με αφορμή το καινούργιο βιβλίο του, τη συλλογή διηγημάτων "Δελτία παραπόνων", που κυκλοφορεί σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου από τις εκδόσεις Πατάκη), ο Ευγενίδης σημείωσε ότι σήμερα, στις συνθήκες της εποχής μας, δεν θα έγραφε το βραβευμένο με Πούλιτζερ ‘’Middlesex’’.

"Το Πούλιτζερ, που ενισχύει το δημόσιο κύρος του συγγραφέα, αλλά δεν μπορεί να επηρεάσει το γράψιμό του, βοήθησε πολύ το ‘’Middlesex’’ στο να γίνει επιτυχία. Οι άνθρωποι δεν ήταν τότε ακόμη σε θέση να επικοινωνήσουν καλά με το πνεύμα του βιβλίου που είναι τα ζητήματα του φύλου και της ταυτότητας. Η κατασκευή του φύλου αποτελεί για το ‘’Midlesex’’ ζήτημα εξαιρετικά περίπλοκων παραγόντων ενώ μέχρι τότε το θέμα του φύλου αποτελούσε μονόδρομο. Σήμερα βέβαια όλα αυτά αποτελούν πια κοινό τόπο, άρα ένας συγγραφές θα πρέπει να στρέψει αλλού την προσοχή του" είπε.

Ποιος είναι ο Τζέφρι Ευγενίδης

Γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1960 στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν. Οι γονείς του πατέρα του μετανάστευσαν στην Αμερική από τη Μικρά Ασία, ενώ η μητέρα του έχει Ιρλανδικές ρίζες. Αποφοίτησε με έπαινο από το Πανεπιστήμιο Μπράουν και απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Αγγλική Φιλολογία και Δημιουργική γραφή από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, το 1986.

Το πρώτο του μυθιστόρημα Αυτόχειρες παρθένοι (The Virgin Suicides), εκδόθηκε το 1993 και έγινε ταινία το 1999, υπό τη σκηνοθεσία της Σοφίας Κόπολα, με πρωταγωνιστές τους Κίρστεν Ντανστ, Τζος Χάρτνετ, Καθλίν Τέρνερ και Τζέημς Γουντς. Το βιβλίο αυτό έχει μεταφραστεί σε 15 γλώσσες.

Το δεύτερο μυθιστόρημά του Middlesex, Ανάμεσα στα δύο φύλα (Middlesex), που εκδόθηκε το 2003, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και βραβεύτηκε με το βραβείο Πούλιτζερ. Το τρίτο μυθιστόρημά του, Σενάριο γάμου (The marriage plot) εκδόθηκε το 2012.

Κάποια από τα έργα του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά όπως The New Yorker, The Paris Review, The Yale Review, Granta, Best American Short Stories. Εκτός απο το βραβείο Πούλιτζερ, έχει επίσης βραβευτεί με το Whiting Writer's Award, και με το Harold D. Vursell Award, από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων.

Έζησε για λίγα χρόνια με την σύζυγό του Karen Yamauci και την κόρη τους στο Βερολίνο, ενώ τώρα κατοικεί και πάλι στο Σικάγο.