Μαρία Φαραντούρη: Διεθνής διάκριση για την "απαράμιλλη φωνή και ερμηνεία της"
"Νομίζω πως διανύσαμε μαζί με την Μαρία την έρημο -που ασφαλώς δεν μας άξιζε- και τώρα που ξανακερδίζουμε (και πάλι μαζί,) όσα μας έκλεψαν, είναι καλό να σκύψουμε στο παρελθόν με ευγνωμοσύνη, προβάλλοντας με θάρρος και αυτοπεποίθηση όλα εκείνα, που μας ένωσαν άρρηκτα με τον λαό μας" έγραφε ο Μίκης Θεοδωράκης λίγο πριν τη συναυλία προς τιμήν του στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στις αρχές του 2002. 15 χρόνια αργότερα η Μαρία Φαραντούρη έχει κερδίσει περισσότερους λαούς -πέρα από τον Ελληνικό.
Το διεθνές ισπανικό βραβείο τύπου Liber Press Song απονέμεται φέτος στη Μαρία Φαραντούρη "για την απαράμιλλη φωνή κι ερμηνεία, την προσφορά και την αφοσίωσή της στο τραγούδι".
"Η Μαρία Φαραντούρη συνδυάζει πάντα τη σθεναρότητα της στάσης της, με την ομορφιά της ποίησης, παίρνοντας μέρος στους αγώνες για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα" αναφέρει το σκεπτικό της βράβευσης, όπως επίσης και σημαντικούς σταθμούς της καλλιτεχνικής διαδρομής της, μιας διαδρομής που είναι άρρηκτα δεμένη με το μουσικό έργο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη.
Το βραβείο Liber Press καθιερώθηκε το 1999 στην Καταλονία, με σκοπό να βραβεύει τους ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και του Τύπου, που προσφέρουν στην αλληλεγγύη και στην κατανόηση των λαών, την ελευθερία της έκφρασης και την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης.
Άλλοι Έλληνες καλλιτέχνες που έχουν βραβευτεί για την οικουμενικότητα του έργου τους στο παρελθόν είναι ο Κώστας Γαβράς και ο Πέτρος Μάρκαρης.
Η τελετή της απονομής θα πραγματοποιηθεί στο Κογκρέσο της πόλης Χιρόνα της Καταλονίας, στις 6 Οκτωβρίου.
"Ιέρεια μιας πρωτότυπης λαϊκής λειτουργίας"
Μαρία Φαραντούρη & Μίκης Θεοδωράκης, Δεκέμβριος ’72, Royal Albert Hall. Πηγή: farantouri.gr
"Η μεγάλη ώρα της Μαρίας Φαραντούρη -και όλων μας- υπήρξαν οι δοξαστικές -θα έλεγα- συναυλίες στα στάδια της πατρίδας μας, αρχής γενομένης από τις δύο συναυλίες στου Καραϊσκάκη. Η χούντα είχε πέσει, η επταετής νύχτα είχε λήξει, η ελευθερία και η δημοκρατία έκαναν τα πρώτα τους βήματα και ο λαός όπως είναι φυσικό πανηγύριζε, τραγουδούσε, χόρευε, χτυπούσε παλαμάκια, έκλαιγε... Σε μας έπεσε ο κλήρος να εκφράσουμε αυτό το φλογερό πάθος. Με τραγούδια αντίστοιχα με τους παλμούς της καρδιάς του ένθεου πλήθους. Τι ήσαν λοιπόν όλοι αυτοί; Σιδερόφραχτοι στρατιώτες που σε ρυθμό εμβατηρίων συντόνιζαν το πάθος τους για πόλεμο και για σκοτωμούς; Ή ήσαν άνθρωποι που επιθυμούσαν να γιορτάσουν τη συλλογική ευτυχία τους με θούρια, σε ποίηση Ρίτσου, Σεφέρη, Ρώτα και Καμπανέλλη;" συνεχίζει ο συνθέτης.
"Ανάμεσά μας, ιέρεια αυτής της πρωτότυπης λαϊκής λειτουργίας αναδείχθηκε η Μαρία Φαραντούρη. Τραγούδια όπως 'Το γελαστό παιδί' και 'Ο Αντώνης' συνδέθηκαν για πάντα μαζί της. Η μορφή της, μορφή Πασσιονάριας του δικού μας αγώνα, χαράχτηκε για πάντα στις μνήμες όλων μας" προσθέτει.