Οι εμβληματικές Ομπρέλες του Γ. Ζογγολόπουλου ρίχνουν σκιά στην Αλεξάνδρεια

Σε παραλία έξω από την Αλεξάνδρεια, στην περιοχή Marassi υψώνονται πλέον οι διάσημες γλυπτές Ομπρέλες του Γιώργου Ζογγολόπουλου, διαφανείς, αέρινες, παλλόμενες, σε συνεχή διάλογο με το νέο τους χώρο, κάτω από τον ήλιο της Αιγύπτου, στην απέραντη αμμουδιά μπροστά στην θάλασσα.

Η εγκατάσταση του γλυπτού από ανοξείδωτο χάλυβα, ύψους 13 μ. ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις αρχές Ιουνίου και σύντομα θα ολοκληρωθεί ο νυχτερινός φωτισμός του έργου.

Το στήσιμο του γλυπτού έγινε κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες λόγω της εξαιρετικά υψηλής θερμοκρασίας και του αμμώδους εδάφους με τη βοήθεια ενός μεγάλου γερανού και ενός καλαθοφόρου οχήματος που κολλούσαν στην άμμο χωρίς έτσι να υπάρχει η δυνατότητα της πρόσβασης περιμετρικά του γλυπτού.

Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Ιδρύματος Γεωργίου Ζογγολόπουλου, Νίκος Θεοδωρίδης "το έργο αγόρασε η κατασκευαστική ΕMAAR του ομίλου επιχειρήσεων του Μοχάμεντ Αλαμπάρ από το Ντουμπάι, που κάνει μια τεράστια επένδυση τριάντα χιλιάδων κατοικιών, μεταξύ των οποίων και greek village-ρέπλικα της Σαντορίνης, γήπεδα γκολφ, προβλήτες,σε μια έκταση 9 χιλιομέτρων στην ακτογραμμή. Οι Ομπρέλες τοποθετήθηκαν σε περίοπτη θέση, μπροστά από το ιστορικό ξενοδοχείο Al Alamein, το οποίο αγοράστηκε και αναπαλαιώθηκε από την EMAAR. Στην περιοχή, από τη μια πλευρά είναι η εξοχική κατοικία του Νάσερ κι από την άλλη του νυν Προέδρου της Αιγύπτου".

Υπεύθυνος της κατασκευής του γλυπτού ήταν ο Στέλιος Γκίκας, ενώ το έργο δουλεύτηκε στο καλλιτεχνικό εργαστήριο του πατέρα του, Λεωνίδα Γκίκα, βασικού τεχνίτη και συνεργάτη του Γιώργου Ζογγολόπουλου για 40 χρόνια, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον γλύπτη και στην κατασκευή του γλυπτού Ομπρέλες που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη.

Ο Στέλιος Γκίκας, υπεύθυνος πλέον του καλλιτεχνικού εργαστηρίου, ανέλαβε την απαιτητική κατασκευή του γλυπτού που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο.

Για την εγκατάστασή του χρειάστηκε να κατασκευαστεί μία βάση από μπετόν μήκους 9 μ., πλάτους 5 μ. και πάχους 50 εκ. Η στατική μελέτη για τη βάση και η μελέτη αντοχής του γλυπτού (διατομές υλικών, μελέτη ανεμοπίεσης και αντοχής στη ροπή στρέψης) εκπονήθηκαν και προσφέρθηκαν από το γραφείο του Πολιτικού Μηχανικού και συνεργάτη του Γιώργου Ζογγολόπουλου, Δημήτρη Μπαϊρακτάρη.

Επιστροφή στη χώρα των Φαραώ

Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος είχε παρουσιάσει έργα του στην Αίγυπτο το 1946 συμμετέχοντας στη Διεθνή Έκθεση του Καΐρου.

Το έργο Ομπρέλες του κορυφαίου γλύπτη είχε ενθουσιάσει στην πρώτη του εμφάνιση το 1995, πάνω σε πλωτή εξέδρα στην είσοδο της Μπιενάλε Βενετίας.

Παραλλαγή τους έχει τοποθετηθεί στις Βρυξέλλες, όπως επίσης στο κτίριο του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην είσοδο του Παλαιού Ψυχικού και βεβαίως από το 1997 στην Θεσσαλονίκη, σημείο αναφοράς της πόλης, ιδίως από το 2013, όταν τοποθετήθηκαν στο παραλιακό της μέτωπο.

Αιώνια έφηβος ως καλλιτέχνης

Ο γλύπτης Γιώργος Ζογγολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1924-1930). Από το 1930 εργάστηκε στο Αρχιτεκτονικό Τμήμα του Υπουργείου Παιδείας μελετώντας σχολικά συγκροτήματα, ναούς και μουσεία, ενώ το 1938 παραιτήθηκε από τη θέση του για να αφοσιωθεί στη γλυπτική. Το 1936 παντρεύτηκε με τη ζωγράφο Ελένη Πασχαλίδου–Ζογγολοπούλου.

Το 1949 με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης συνέχισε τις σπουδές του στη γλυπτική στο Παρίσι στο εργαστήριο του Marcel Gimond και το 1952 με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών μετέβη στην Ιταλία όπου ειδικεύτηκε στις τεχνικές της χαλκοχυτικής.

Το 1953 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Πολιτισμού (Societé Européene de Culture) και από το 1960-1988 υπήρξε μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της.

Από τη δεκαετία του ’70 έως τα τέλη της δεκαετίας του ’90 διατηρούσε με τη σύζυγό του Ελένη εργαστήριο στο Παρίσι, συμμετέχοντας ενεργά στα εικαστικά δρώμενα της γαλλικής πρωτεύουσας.

Ο "αιώνιος έφηβος" όπως τον αποκαλούσαν, ερεύνησε το μέτρο και την αρμονία στην τέχνη του. Ως καλλιτέχνης έλαβε πολλές επίσημες διακρίσεις και έργα του βρίσκονται σε σημαντικούς δημόσιους χώρους της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Αμερικής, καθώς επίσης και σε πολλές ελληνικές και ξένες συλλογές και μουσεία.

Εκπροσώπησε την Ελλάδα 11 φορές σε θεσμούς Biennale ξεκινώντας από το 1940 έως και το 2001. Συμμετείχε σε Πανελλήνιες Εκθέσεις και έλαβε μέρος σε δεκάδες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το 2004 σύστησε το κοινωφελές Ίδρυμα Γεωργίου Ζογγολόπουλου και απεβίωσε το ίδιο έτος. Στο Ίδρυμα κληροδότησε όλο το καλλιτεχνικό του έργο, καθώς και εκείνο της συζύγου του ζωγράφου Ελένης Πασχαλίδου–Ζογγολοπούλου.

Η κατοικία και το εργαστήριο όπου το ζεύγος Ζογγολόπουλου δημιούργησε για πάνω από 60 χρόνια είναι επισκέψιμη, αποτελώντας πλέον την έδρα του ομώνυμου Ιδρύματος το οποίο στοχεύει τη μελέτη, συγκέντρωση, προβολή, διάδοση και αξιοποίηση του έργου των δύο καλλιτεχνών.

Περισσότερα για το έργο του εδώ.