London Design Festival: Κυνηγώντας το χαμένο χρόνο στο V&A Musuem

Πότε ξεκινούν τα πράγματα, πώς γερνούν, πότε σταματούν να υπάρχουν; Ο χρόνος είναι στο επίκεντρο της δουλειάς των Glithero, το design studio του Λονδίνου που δημιούργησαν ο Βρετανός Tim Simpson και η Ολλανδή Sarah van Gameren όταν αποφοίτησαν από το Royal College of Art.

Τέσσερα χρόνια μετά την δημιουργία τους Lost Time το ντουέτο των δημιουργών συμμετέχει στο ετήσιο The London Design Festival καλώντας μας στο "Πράσινο δωμάτιο" στο μουσείο Victoria & Albert στο Λονδίνο.

Για τους Glithero "ο χρόνος έχει το σχήμα 160 νημάτων από σιλικόνη, τα οποία αιωρούνται ως μια κυλινδρική κουρτίνα από τον θόλο μιας κλίμακας στη δυτική πλευρά του μουσείου. Η κουρτίνα 'κατεβαίνει' έξι ορόφους, σε μία πτώση 17,5 μέτρων. Τα νήματα στηρίζονται σε ένα κυκλικό πλαίσιο. Το κάθε νήμα διαγράφει πλήρη κύκλο κάθε ένα λεπτό. Κατά τη διάρκεια αυτής της τροχιάς, 'ανασηκώνεται' περί τα 2,5 μέτρα από την αρχική θέση κατάληξής του, πριν επιστρέψει σε αυτήν στο τέλος της περιστροφής".

Πρόκειται για μια αέναη ρευστή κίνηση. Καθώς οι επισκέπτες μπαίνουν στην κύρια αίθουσα, έχουν την άκρη του κύματος πάνω από το κεφάλι τους. Ανεβαίνοντας την κλίμακα έρχονται σε οπτική επαφή με άλλες πλευρές της εγκατάστασης. Το "Πράσινο δωμάτιο" είναι μια κινητική απόκριση στο αναπόφευκτο και αέναο πέρασμα του χρόνου (σ.σ. "green room" είναι το όνομα που δίνουν οι σέρφερ στην εμπειρία τους, όταν παγιδεύονται μέσα στο βαρέλι που σχηματίζει ένα μεγάλο κύμα).

"Θέλαμε να δημιουργεί την αίσθηση ότι είσαι μέσα και ότι αυτό κινείται γύρω από σένα" εξηγεί ο Tim Simpson. "Σε οδηγεί προς τα επάνω στη σκάλα, υπάρχουν κάποια “παράθυρα” που σου επιτρέπουν να το κοιτάς από διαφορετικά επίπεδα και, στην κορυφή, ανακαλύπτεις τον μηχανισμό. Θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι που συναντάς σε ένα σημείο αλλά που εξηγείται σε ένα άλλο σημείο".

"Έχεις την αίσθηση ότι είναι απόλυτα συντονισμένο με το κτήριο. Τα μουσεία είναι για την αντίληψη που έχουμε εμείς για τον χρόνο. Τα εκθέματα μιλούν για άλλες χρονικές περιόδους και σε μεταφέρουν σε αυτές ή τις κάνουν απτές. Άρα, το να σκεφτούμε για αυτή τη δουλειά ως ένα αντικείμενο χρόνου μέσα στο κτήριο ήταν μια πολύ λογική ιδέα" καταλήγει το δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ.